بیلیروبین به طور طبیعی در ادرار وجود نداشته و حضور آن باید توجه را به افزایش بیلیروبین خون یا هیپربیلیروبینمی جلب نماید.
فقط بیلیروبین کونژوگه در ادرار یافت می‌شود که به دلیل حلال بودن آن در آب است. بنابراین در اختلالاتی که همراه با هیپربیلیروبینمی کونژوگه میباشند، آزمایش بیلیروبین ادرار با معرفهای نواری مثبت خواهد بود.
زردی همراه با بیلیروبین ادراری منفی، باید سریعاً توجه را به هیپربیلیروبینمی غیرکونژوگه جلب نماید.
نتایج مثبت کاذب در آزمایش بیلیروبین ادرار را میتوان در مصرف داروهایی نظیر اسید مفنامیک، کلرپرومازین، ریفامپین و اتودلاک مشاهده نمود.
نتایج منفی کاذب نیز در این موارد دیده می‌شود:
1- نمونهی ادراری که به مدت طولانی بهویژه در دمای اتاق و در معرض نور قرار گرفته باشد. 2- در مواردی که مقدار زیادی اسید اسکوربیک در ادرار وجود دارد.
در صورت وجود نیتریت در ادرار، حساسیت آزمایش کاهش می‌یابد.