علل افزایش BUN: نارسایی حاد کلیه، بیماری مزمن کلیه، خونریزیهای فوقانی لوله گوارش، درمان دارویی با کورتیکواستروئیدها و تتراسایکلین، اختلالات هیپرکاتابولیک (نظیر عفونتها، تروما، پس از اعمال جراحی، داروهای سیتوتوکسیک، نکروز بافتی، سوختگیها) کاهش حجم مایعات بدن، انسداد ادراری، نارسایی احتقانی قلب، افزایش دریافت روزانه پروتئین.
علل کاهش BUN: سوء تغذیه شدید، بیماری کبد، کاهش دریافت روزانه پروتئین، سندرم ترشح نامناسب هورمون ضد ادراری یا آنتیدیورتیک، حاملگی، آنابولیسم در خلال بهبودی از بیماری، هیدراتاسیون شدید.
اصول اولیه:
- اوره محصولی نهایی در کاتابولیسم پروتئین‌ها بوده و در کبد ساخته می‌شود.
- اوره بصورت آزاد در کلیه فیلتر شده و تقریباً 50% آن به وسیله توبولها بازجذب می‌شود که مقدار بازجذب آن متغیر بوده و بستگی به وضعیت حجمی بدن دارد.
راهکار تشخیص بیمارانی که افزایش BUN دارند:
- اولین گام اندازه‌گیری سطح سرمی كراتينين میباشد. در صورتی که هر دو متناسب با یکدیگر افزایش یافته بودند، اتیولوژی احتمالی آن نارسایی کلیوی خواهد بود.
- اگر BUN نسبت به كراتينين افزایش بیشتری داشت باید به عوامل خارج کلیوی( نظیر حالات هیپرکاتابولیک، درمان‌های دارویی، خونریزی فوقانی لوله گوارش، افزایش دریافت روزانه پروتئین) و علل کلیوی (بهویژه ازتمی قبل از کلیوی و انسداد کلیوی) توجه نمود.
- اگر علت افزایش BUN مشخص گردید، باید پس از درمان به منظور اطمینان از بازگشت BUN به سطح طبیعی، میزان آن را مجدداً اندازه‌گیری کرد.