عوامل مداخله‌گر:
- هموليز و آلودگي لوله آزمايش با آهن به صورت كاذب آهن سرم را افزايش مي‌دهند.
- آهن در نمونه‌هاي ليپميك به صورت كاذب كاهش مي‌يابد.
- رگل (عادت ماهيانه) سبب كاهش آهن سرم مي‌شود آهن در دوره قبل از رگل افزايش پيدا مي‌كند.
- تزريق خون اخير آهن سرم را تغيير مي‌دهد. اگر بيمار خون دريافت كرده است آزمايش آهن سرم را 4 روز بايد به تأخير انداخت.
- تجويز اخير راديو ايزوتوپ‌ها در آزمايش فريتين تداخل ايجاد مي‌كند.
- بيماري‌هاي هموليتيك ممكن است به صورت كاذب محتواي آهن را بالا نشان دهند.
- نوسان روزانه آهن سرم:
در ميانه صبح مقادير طبيعي
در ميانه بعد از ظهر مقادیر پايين
حوالي نصف شب خيلي پايين است
در سطح كمتر از 45 mg/dl نوسانات روزانه ناپديد مي‌شود.
- محروميت از خواب يا استرس شديد سبب كاهش سطح آهن مي‌شود.
تداخلات دارویی:
- داروهاي زير ممكن است سبب افزايش سطح آهن سرم شوند:
كلرامفنيكل، دكستران، استروژن‌ها، اتانول، تركيبات آهن، متيل دوپا و قرص‌هاي ضد بارداري
- داروهاي زير ممكن است سبب كاهش آهن سرم شوند:
ACTH، كلسترامين، كلشي‌سين، دفروكسامين، متي‌سيلين، تستسترون
- داروهاي زير ممكن است سبب تغيير در سطحTIBC شوند:
فلوريدها و قرص‌هاي ضد بارداري سبب افزايش سطحTIBC مي‌شوند.
ACTH و كلرامفنيكل سبب كاهش سطح TIBCمي‌شوند.