آنمی همولیتیک اتوایمون (AUTOIMMUNE HAEMOLYTIC ANAEMIA)

آنتی‌بادی‌هایی که موجب آنمی همولیتیک اتوایمیون (AIHA) می‌شوند یا آنتی‌بادیهای گرم هستند و یا سرد و در مواردی ممکن است آنتی‌بادی‌های با دامنه حرارتی وسیع باشند که از سرد تا گرم می‌باشند.

بیشترین نوع متداول آنمی همولیتیک اتوایمیون از نوع آنتی‌بادی گرم (Warm-antibody AIHA) می‌باشد که آنتی‌بادی‌های تولید شده از کلاس IgG می‌باشند و در حرارت ۳۷ درجه سانتی‌گراد حداکثر فعالیت را دارا می‌باشند. آنتی‌بادی‌های سرد عامل بیماری (Cold-antibody AIHA) از کلاس IgM می‌باشند و در دمای پایین‌تر از ۳۷ درجه سانتی‌گراد عمل می‌کنند.

در آزمایش لام خون محیطی در بیماری AIHA اسفروسیت‌ها، پلی‌کرومازی و NRBC دیده می‌شود. در نوع سرد AIHA اتوآگلوتیناسیون نیز مشهود خواهد بود.

تشخیص آزمایشگاهی AIHA : هرگاه نتیجه آزمایش آنتی‌گلوبولین تست مستقیم (DAT) برروی گلبول‌های قرمز بیمار مثبت باشد نشان‌دهنده وجود آنتی‌بادی یا کمپلمان برروی سطح گلبول‌های قرمز می‌باشد که تشخیص آنمی‌همولیتیک اتوایمیون (AIHA) را تائید می‌کند.

تشخیص افتراقی AIHA از اسفروسیتوز ارثی (HS): تصویر خونی در هر دو اختلال یکسان می‌باشد ولی در اسفروسیتوز ارثی (HS) تست DAT منفی می‌باشد که بهترین وجه افتراق است.