مدآنلاین: سهیلا موید جعفری که نمایشگاهی ازآثار گلیم‌بافی، سوزن‌دوزی و فرش‌بافی او در گالری جهاننمای کاخ نیاوران برپاست اعتقاد دارد که با پیاده کردن هنرهای قدیمی بر روی کیف و چمدان، علاوه بر احیای این هنرهای اصیل ایرانی، امکان معرفی هنرهای ما به سراسر جهان هم فراهم می‌شود.
این هنرمند و کارآفرین حوزه فرش، گلیم، کیف و کفش و … مؤسس برند «کلوزار» است. او با این اعتقاد که: خدا، عشق، معرفت، زیبایی، هنر و نیاز، انسان را بر آن داشت تا خالق زیبایی گردد. از جمله عشایر که با تمام مشکلات نیاز و هنر را با لطف خداوند در هم آمیختند که از جمله ثمره‌هایش فرش سوزنی و گلیم است. من سعی کرده‌ام که به همت هنرمندان و هنر‌دوستان جان تازه‌ای در کالبد این هنر فراموش شده، دمیده شود.
مؤید‌جعفری دیپلم اقتصاد دارد و از حدود 3 سال پیش شروع به کار هنری کرده است. او در ابتدا گلیم‌بافی و چرم را در سازمان میراث فرهنگی یاد گرفت و مدارک لازم را اخذ کرد و سپس تصمیم به کارآفرینی و تلفیق هنر، گلیم و فرش سوزنی با کیف و کفش گرفت. گفت‌وگوی این هنرمند با هنرآنلاین را بخوانید.
خانم مؤید‌جعفری ایده کابردی کردن هنر چه زمانی به ذهنتان رسید؟ و از کجا شروع به کار کردید؟
اولین گلیمم را که بافتم، به این فکر افتادم که از این هنر در زندگی روزمره نیز بهره ببرم در نتیجه آن را تبدیل به کیف کردم و به عنوان هدیه برای دخترم در خارج از کشور فرستادم. وقتی کیف را دید خیلی تشویقم کرد و گفت این کار عالی است و همین کار را دنبال کن. در ادامه کار فرش سوزنی را هم شروع کردم. در نتیجه با تشویق دخترم شقایق و پسرم خشایار این کار را شروع کردم.
چطور شد که از آن ایده به مرحله کارآفرینی رسیدید؟
وقتی اداره میراث فرهنگی هشتگرد، آثارم را دیدند خیلی استقبال کردند و گفتند این کار جدیدی است و نگاه جدیدی را در کار گلیم، فرش، کیف و کفش دنبال می‌کند. از آنجا بود که تصمیم به راه اندازی یک کارگاه گرفتم، البته دوزنده کیف را در تهران پیدا کردم و به این ترتیب کارگاه شکل گرفت.
در این مدت 2-3 سال تاکنون نمایشگاه و یا فروشی هم داشته‌اید؟
خیر، این نخستین بار است که آثارم را به نمایش در می‌آورم. در واقع اداره میراث فرهنگی هشتگرد برای برگزاری نمایشگاه، بسیار تشویق‌ام کردند و من را به اداره کل میراث فرهنگی کرج معرفی کردند و آنجا هم آثار، مورد تشویق قرار گرفت و پیشنهاد دادند که برای اخذ نشان ملی اقدام کنم. در واقع می‌گویند گلیم به این روش دوباره احیا می‌شود و از نهایتا یک کیف صنایع دستی که بیشتر هدف خرید گردشگران است، تبدیل به یک هنر نفیس کاربردی برای همه می‌شود. هزینه‌های این کار را تا کنون همسرم، محمودعلی سیروس به عهده گرفته و روی این کار سرمایه‌گذاری کرده است. در مجموع تصمیم‌مان بر این بود که تا امروز عرضه و فروش نداشته باشیم و یک کلکسیون کامل را با هم به نمایش بگذاریم و ایده‌ها و آثار در کنار هم دیده شوند.
نام برند شما «کلوزار» به چه معنا است؟
اصطلاحی است در حوزه گلیم و فرش است، عشایر در بافندگی، وقتی نخی که بافته شده و پودی که از آن رد می‌شود و با دفه سنگین روی آن ضربه می‌زنند، به هم گره می‌خورند، به آن می‌گویند کلوزار. برخی هم معادل خود دفه را کلوزار می‌دانند که وسیله‌ای است برای نزدیک‌کردن و گره‌خوردن تار و پود به هم.
مهم‌ترین ویژگی متمایزکننده آثار شما با دیگر آثاری از این دست چیست؟
این گلیم‌ها، برای طراحی انجام‌شده و برای یک کیف مشخص بافته می‌شوند و نوع بافت آنها به حدی مرغوب و حساب شده است که می‌توان آنها را از روی کیف جدا کرد و به تنهایی نیز مورد استفاده قرار داد. همچنین چرمی که در ساخت این آثار از آن استفاده می‌شود تماما طبیعی است.
برای چنین کار تخصصی حتما نیرو و هزینه زیادی نیز در کارگاه شما صرف می‌شود.
بله همین طور است، این کارها را اصولا بافنده‌ها برای کار ما می‌بافند. در حال حاضر بیش از 20 بافنده داریم که آثار را با طرح‌های تعیین شده، می‌بافند. آنهایی که نقشه‌خوانی بلد هستند نقشه‌های سوزنی را می‌بافند. ما برای دستمزد هنرمندانی که در این زمینه کار می‌کنند، کم نمی‌گذاریم و امیدواریم در عرضه و فروش هم موفق باشیم تا بتوانیم بیش از پیش، هم نیرو جذب کنیم و هم دستمزدهای بالاتری را پرداخت کنیم.
نقشه‌ها را چه کسی انتخاب یا طراحی می‌کند؟
نقشه‌ها را بیشتر دختر و دامادم که خارج از کشور هستند طراحی می‌کنند و می‌فرستند. برخی از طرح‌ها، نقشه‌های قدیمی‌ای است که یا هنرمندان بافنده ما آنها را از پیش و به صورت ذهنی بلد هستند و ما تنها آن نقشه‌ها را با انتخاب رنگ نخ و نوع چیدمان متفاوت می‌کنیم و یا طرح‌هایی است تلفیقی از هنر روز و طرح‌های سنتی.
از حافظه تاریخی هنرمندان درباره نقشه‌های گلیم چطور استفاده می‌کنید؟
ما نخ را در اختیارشان قرار می‌دهیم و آنها نمونه‌های بافته‌شده را برای ما می‌آورند، ما بر اساس طرحی که می‌پسندیم نقشه اصلی را جهت می‌دهیم به صورتی که هم از آن حافظه تاریخی گلیم و فرش بهره ببریم و هم با فرم و کاربرد امروزی هماهنگ‌شان کنیم. کار ما طوری شده که در هشتگرد همه دارند یکدیگر را خبر می‌کنند و جاذبه جالبی پیش آورده است. ما مشوق شده‌ایم تا نقشه‌های متنوع از سراسر کشور جمع‌آوری شود. هر کس می‌رود در شهر خودش و نقشه‌های قدیمی را پیدا می‌کند و می‌آورد و این نکته بسیار مهمی است به صورتی که وقتی از میراث فرهنگی آمدند و آثار را دیدند، گفتند ما تا به حال این همه تنوع در نقشه گلیم ندیده‌ایم.
این کار پروژه بسیار خوبی است برای داشتن یک بانک اطلاعاتی در سطح کشور و جای خرسندی است که توسط بخش خصوصی در حال انجام است.
بله، همینطور است و ما به صورت جدی در حال پیگیری این موضوع هستیم.
قیمت این آثار حدودا چقدر تخمین زده شده است؟
کارهای سوزنی مانند فرش ارزش زیادی دارند و هر گره به اندازه گره یک فرش محاسبه می‌شود. در نتیجه قیمت‌ها از حدود 600 هزار تومان به بالا خواهد بود. از نظر ما این هنرصنعت کم‌تر از برندهای معتبر خارجی نیست و ما علاقه‌مندیم بدین ترتیب هنر، صنعت و ایده ایرانی را به سراسر دنیا معرفی کنیم.
در این نمایشگاه حدود 100 اثر از کیف های مجلسی گرفته تا ساحلی، کوله پشتی، کفش، سجاده، از 9 تا 11 بهمن ماه از ساعت 10 تا 16، در گالری جهان‌نما واقع در کاخ نیاوران به نمایش درآمده است.