رمیکید (دوز مصرفی،فواید و موارد کاربرد،عوارض جانبی)

رمیکید (infliximab) باعث کاهش اثرات موادی در بدن می‌شود که می‌توانند باعث التهاب در بدن شوند. از این دارو برای درمان بیماری‌های آرتریت روماتوئید، آرتریت پسوریازیس، کولیت اولسراتیو (التهاب زخمی شونده روده بزرگ)، بیماری کرون و اسپوندیلیت انکولیوز استفاده می‌شود.

همچنین از داروی رمیکید برای درمان پلاک پسوریازیسی سخت یا غیرفعال استفاده می‌شود. این دارو ممکن است برای اهداف غیر از مواردی که در این راهنمای دارویی ذکرشده، استفاده شود.

فارماكوكينتيك رمیکید

جذب: به صورت وريدي استفاده مي‌شود.
دفع: نيمه‌ عمر دفع آن 5/9 روز مي‌باشد.

اشكال دارويي
Injection, Powder: 100 mg اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: آنتي‌بادي مونوكلونال IgG1k.
طبقه‌بندي درماني: ضد التهاب
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده B
نام‌هاي تجاري: Remicade

موارد و مقدار مصرف رمیکید

الف) بيماري كرون متوسط تا شديد.
بزرگسالان و كودكان 6 سال به بالا: mg/kg 5 از دارو به صورت انفوزيون وريدي (ظرف حداقل 2 ساعت) به صورت رژيم Induction در هفته‌هاي صفر، 2 و 6 تزريق مي‌شود و سپس رژيم نگهدارنده به صورت mg/kg 5 از دارو هر 8 هفته تزريق مي‌گردد.
براي بيماراني كه ابتدا به دارو پاسخ مي‌دهند، سپس دچار عدم پاسخ مي‌گردند، دارو با mg/kg 10 ادامه يابد.
در بيماراني كه تا هفته چهاردهم درمان پاسخ‌دهي مناسب ندارند، دارو قطع گردد.

ب) آرتريت روماتوئيد متوسط تا شديد به همراه متوتروكسات.
بزگسالان: mg/kg 3 انفوزيون وريدي ظرف حداقل 2 ساعت تزريق مي‌گردد.
در هفته‌هاي 2 و 6 اين ميزان تكرار گشته و سپس هر 8 هفته درمان ادامه مي‌يابد. در صورت عدم پاسخ مناسب مي‌توان دارو را به ميزان mg/kg 10 و يا mg/kg 5 هر 4 هفته ادامه داد.

پ) كوليت اولسراتيو متوسط تا شديد.
مانند بيماري كرون

ت) اسپونديليت آنكيلوزان.
درمان آغازين مانند بيماري كرون مي‌باشد و درمان نگهدارنده هر 6 هفته با همان ميزان تكرار مي‌گردد.

ث) آرتريت پسورياتيك (با يا بدون متوتروكسات).
مانند بيماري كرون

ج) پلاكهاي پسورياتيك مزمن و شديد.
مانند بيماري كرون . موارد منع مصرف و احتياط:

موارد منع مصرف و احتياط رمیکید

موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به پروتئين‌هاي موشي و يا ساير تركيبات مرتبط با آن، بيماراني كه عفونت فعالي دارند كه از لحاظ باليني حائز اهميت است، دوزهاي بالاتر از mg/kg 5 در بيماراني كه نارسايي قلبي متوسط تا شديد دارند ( NYHA كلاس 3 يا 4).
موارد احتياط: بيماران سالمند، عفونت مزمن، سابقه عود عفونت، سابقه اختلالات خوني، دميليناسيون اعصاب، اختلال تشنج، نارسايي قلبي خفيف (NYHA كلاس 1 يا 2).

همچنین درباره اموکسی سیلین نیز بخوانید

عوارض جانبي رمیکید

اعصاب مرکزي: افسردگي، گيجي، خستگي، تب، سردرد، بي‌خوابي، درد، درد عضلاني، واسكوليت سيستميك و پوستي.
قلبي ـ عروقي: درد قفسه سينه، گر گرفتگي، افزايش و كاهش فشار خون، افيوژن ريه، ادم محيطي، تاكيكاردي.
چشم، گوش، حلق و بيني: كونژكتيويت، فارنژيت، آبريزش بيني، سينوزيت.
دستگاه گوارش: درد شكم، يبوست، اسهال، سوء‌هاضمه، نفخ، انسداد روده، تهوع، استفراغ، درد دهان، استوماتيت اولسراتيو.
ادراري ـ تناسلي: سوزش ادرار، تكرر ادرار، عفونت ادراري.
خون: آنمي، هماتوم، لكوپني، نوترو پني، پان‌سيتوپني.
عضلاني ـ اسكلتي: درد مفاصل، آرتريت، درد كمر، درد عضلاني.
تنفسي: برونشيت، سرفه، ديسپنه، پنوموني، واكنش آلرژيك دستگاه تنفسي، عفونت دستگاه تنفسي فوقاني.
پوست: آكنه، ريزش مو، كانديدياز، خشكي پوست، كبودي، اگزما، قرمزي، راش اريتماتوز، افزايش تعريق، راش ماكولوپاپولار، راش پاپولار، خارش، راش، بثورات جلدي.

ساير عوارض: آبسه، لرز، علائم شبه آنفلوانزا، گر گرفتگي، درد دندان، عفونت ويروسي.

مسموميت و درمان با رمیکید

تك دوزهاي تا mg/kg 20 هيچ سميت مستقيمي به همراه ندارند. در صورت بروز سميت بيمار از لحاظ عوارض جانبي تحت نظر باشد و اقدامات حمايتي صورت گيرد.

تداخل دارويي رمیکید

مصرف همزمان با داروي آناكينرا باعث افزايش احتمال عفونت و نوتروپني مي‌شود. همزمان مصرف نشود. مکانيسم اثر:

مکانيسم اثر
اثر ضد التهابي: دارو يك آنتي‌بادي مونوكلونال است كه به TNF آلفا متصل شده تا اثر آن را خنثي نموده و اتصال آن به رسپتورها را مهار نمايد و در نتيجه باعث كاهش انفيلتراسيون و التهاب و نيز كاهش توليد TNF آنها در مناطق ملتهب مي‌گردد (مانند روده و مفاصل).

ملاحظات اختصاصي رمیکید

1- ويال‌هاي دارو فاقد پرزرواتيوهاي آنتي‌باكتريال هستند.
2- محدوده غلظت دارو پس از رقيق شدن با نرمال‌سالين mg/ml 4-4/0 مي‌باشد. انفوزيون ظرف 3 ساعت پس از آماده‌سازي تزريق شود و زمان انفوزيون حداقل 2 ساعت مي‌باشد.

3- از رگ تزريق دارو، داروهاي ديگر تزريق نشوند.

4- در بيماري كرون و كوليت اولسراتيو تنها در صورتي كه بيمار به درمانهاي معمول پاسخ ندهد اين دارو آغاز مي‌گردد.

5- در بيماراني كه نارسايي قلبي دارند، به علت افزايش سن قلب ضعيفي دارند و يا قلب آنها از سكته قلبي و يا ساير علل آسيب ديده است احتياط شود. در صورت بروز علائم جديد نارسايي قلبي و يا بدتر شدن علائم قلبي مصرف دارو قطع شود.

6- توجه: سل، عفونت قارچي مهاجم و ساير عفونتهاي فرصت‌طلب در بيماراني كه اينفليكسي‌مب دريافت كرده‌اند ديده شده است. برخي از اين عفونتها كشنده مي‌باشند.

7- بيماري از لحاظ سل تأخيري با PPD ارزيابي گردد. در صورت وجود سل تأخيري قبل از شروع دارو، اين عفونت درمان شود.

8- هيستوپلاسموز، ليستريوزيس، پنوموسيستوزيس و سل در بيماراني كه اينفليكسي‌مب دريافت مي‌نمايند مشاهده شده است. براي افرادي كه در مناطق اندميك هيستوپلاسموزيس زندگي مي‌كنند مضرات و منافع اين دارو بررسي شود.

9- واكنش‌هاي وابسته به انفوزيون مانند تب، لرز، خارش،‌ بثورات جلدي، ديسپنه، كاهش و افزايش فشار خون و درد قفسه سينه مي‌باشد.

10- بيمار از لحاظ ابتلا به لنفوم و عفونت بررسي شود. بيماراني كه به مدت طولاني مبتلا به بيماري كرون بوده‌اند و از داروهاي ايمونوساپرسيو استفاده كرده‌اند در ريسك بيشتري براي ابتلا به لنفوم و عفونت قرار دارند.

11- دارو مي‌تواند پاسخ ايمني طبيعي بدن را مختل كند. در صورت بروز آنتي‌بادي‌هاي اتوايميون و سندرم شبه لولوپس مصرف دارو قطع شود. علائم پس از قطع دارو بهبود مي‌يابد.

12- در صورت بروز اختلالات خوني قابل توجه و يا عوارض عصبي مصرف دارو قطع شود.

نكات قابل توصيه به بيمار

1- عوارض وابسته به انفوزيون براي بيمار شرح داده شود.

2- در صورت بروز علائم و نشانه‌هاي عفونت و يا خونريزي يا كبودي غيرعادي سريعاً به پزشك اطلاع داده شود.

3- والدين كودكاني كه از اين دارو استفاده مي‌كنند بايد قبل از شروع درمان كلية واكسن‌هاي كودك خود را براي وي انجام داده باشند.

مصرف در سالمندان: در افراد بالاي 65 سال با احتياط مصرف شود.

مصرف در كودكان: ايمني و كارايي دارو در كودكان مبتلا به آرتريت جونيل و يا كوليت اولسراتيو شناخته نشده است.

مصرف در شيردهي: ترشح دارو در شير مشخص نيست. مادران شيرده بايد يا به نوزاد خود شير ندهند و يا مصرف دارو را قطع نمايند.

اثر رمیکید بر آزمايشهاي تشخيصي
ممكن است باعث افزايش سطح آنزيم‌هاي كبدي شود، همچنين مي‌تواند باعث كاهش سطح هموگلوبين‌، هماتوكريت، پلاكت، WBC و RBC گردد.