رنگ آمیزی قارچ ها

انواع رنگ آمیزی قارچ ها

هماتوکسیلین و ائوزین(H&E)‌: به‌طور معمول استفاده می‌شود و پاسخ بافتی را بخوبی نشان می‌دهد؛به عنوان مثال پدیده اسپلندر هوپلی بخوبی با این رنگ نمایان می‌شود. رنگ ذاتی قارچ‌ها (شفاف بودن یا سیاه بودن) بخوبی مشخص است. بعضی عناصر قارچی بخوبی رنگ می‌گیرند و برخی خوب رنگ نمی‌گیرند و افتراق آنها از زمینه بسیار مشکل است. در این رنگ‌آمیزی سیتوپلاسم صورتی رنگ، هسته آبی رنگ و دیواره رنگ

نمی‌گیرد.

گوموری متنامین سیلور(GMS): از جمله رنگ‌های اختصاصی قارچ‌هاست. رنگ ذاتی قارچ‌ها مشخص نیست، یعنی شفاف یا تیره بودن قارچ مشخص نیست. در این روش عناصر قارچی سیاه، مواد موسینی خاکستری، قسمت داخلی میسلیوم قرمز تیره و زمینه لام سبز کمرنگ دیده می‌شود. در مواردی استفاده از ترکیب GMS و H&E راه را برای دیدن عناصر قارچی و واکنش زمینه‌ای هموارتر کرده است.

پریودیک اسید شیف (PAS): از جمله رنگ‌های اختصاصی قارچ‌هاست. این روش برای رنگ‌آمیزی پلی‌ساکاریدهای موجود در جدار سلولی قارچ‌ها و همچنین برخی باکتری‌ها بکار می‌رود. عناصر قارچی به رنگ قرمز ارغوانی یا صورتی در زمینه‌ی سبز رنگ دیده می‌شوند.

گریدلی (Gridly): دیواره سلولی بعضی قارچ‌ها با این رنگ، رنگ می‌گیرند. در این روش میسلیوم‌های قارچی و مخمرها به رنگ آبی یا قرمز تیره، کونیدی‌ها به رنگ قرمز تیره تا ارغوانی و زمینه لام رنگ زرد می‌پذیرند.

فونتاناماسونFontana-Masson)): جهت شناسایی قارچ‌های سیاه و رنگ‌آمیزی رنگ‌دانه‌های تیره و یا ملانین سلولی استفاده می‌گردد. در این روش عناصر به رنگ سیاه تا قهوه‌ای تیره مشاهده می‌گردند.

ایمونو هیستوشیمی (IHC): استفاده از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال یا پلی‌کلونال برعلیه قارچ‌ها است، عناصر قارچی می‌توانند بصورت قهوه‌ای تیره تا قرمز مشاهده گردند. از هماتوکسیلین به عنوان رنگ کنتراست استفاده می‌گردد.

Insitu Hybridization (ISH): استفاده از نشانگرهای مولکولار، که معمولاً ریبوزومال هستند. علت این امر وجود چندین کپی از ژن‌های ریبوزومی در هر سلول قارچی است

که بهترین آنها منتامین نقره وهماتوکسیلین وائوزین هست.

منتامین بسیار گران است وعیبی که داره به درستی پاسخ های بافتی رو نشون نمیده

از آنجایی که خییلی خوب رنگ میکنه اشتباها آر بی سی  رو هم رنگ میکنه!

یعنی false posetive دارد.