لیکن پلان یک بیماری التهابی جلدی مخاطی مولتی فاکتوریال با شیوع سنی ۶۰-۳۰ سالگی بوده و در حدود ۶۰% بیماران را زنان و کمتر از ۳% را کودکان تشکیل می دهند .
مکانیسم بیماری ناشناخته است اما به نظر می رسد اختلال ژنتیکی هسته اصلی بیماری را تشکیل دهد.
شیوع آنتی ژن HLA-DR1 در لیکن پلان منتشر ۸۰% می باشد . DIF پوست در ۸۷% موارد رسوب IgM را نشان می دهد .
شایعترین فرم بالینی بیماری نوع کلاسیک بوده و با ۴P مشخص می شود .
Pruritus: خارش در ۸۰% بیماران وجود دارد و ۲۰% بیماران فاقد علامت هستند.
Purple papula: پاپولهای بنفش رنگ. در ابتدا قرمز و به تدریج متمایل به بنفش و در نهایت
قهوه ای تیره می شوند .
Planar: سطح پاپولها صاف و براق است.
Poly angular: ضایعات معمولا به صورت چند ضلعی می باشد.
ضایعات غالبا قرینه و در سطح فلکسور ساعد ـ مچ است و جلوی ساق پاها بروز کرده ولی در پوست سر اگزیلا و فولیکول موهانیز ممکن است بروز کند . در ۶۵% موارد گرفتاری مخاط خصوصا مخاط دهان ،گاهی مری و رکتوم وجود دارد . ضایعات مخاطی دهان به صورت شبکه شبیه برگ سرخس به رنگ سفید مایل به خاکستری قرار گرفته اند که بعد به هم پیوسته و به صورت پلاک در می آید .
شایعترین محل آن مخاط bucal (داخل لپها) است .
گرفتاری ناخن در حدود ۱۰% موارد به صورت بروز خطوط یا شیارهای طولی ـ رشد پوست روی فورنیکس ناخن موسوم به ناخنک pterygium دیستروفی شدید و حتی تخریب کامل بستر ناخن است .
ضایعات جلدی به ۶ فرم مختلف می باشد . ۱- رتیکولر . ۲- شبه پلاک . ۳- آتروفیک . ۴- پاپولر . ۵- اروزیوو . ۶- تاولی
تدابیر درمانی و پرستاری :
تجویز آنتی بیوتیک وایمونوساپرسیو . بیماری خوش خیم بوده و در اکثر موارد در طی ۳ ماه تا ۱ سال خودبخود بهبود می یابد .
رفع و اصلاح عوامل زمینه ای نظیر داروها ـ استرس ـ اختلالات آناتومیک فک و دندان.
استفاده از ضد آفتاب ها در مناطقی که در معرض نور قرار دارد
استفاده از آنتی هیستامین در صورت خارش .
استفاده از استروئیدهای موضعی .
رعایت بهداشت دهان ودندان در صورت وجود ضایعات دهانی
گاهی استفاده از PUVA