پبراي تهيه پلاسماي منجمد تازه، كيسه‌هاي خون كامل را با دور تند سانتريفيوژ كرده و پلاسما را جدا مي‌كنند. سپس پلاسمای جدا شده را به سرعت منجمد می‌نمایند. انجماد بايستي در سيستمي صورت گيرد كه پلاسما در ظرف مدت يك ساعت در برودت كمتر از 30- درجه سانتي‌گراد منجمد شود.
براي تهيه اين فرآورده بايد حداكثر تا 6 ساعت بعداز اهداي خون اقدام كرد. خون‌هايي كه زمان جمع‌آوري آنها بيش از 10 دقيقه طول بكشد براي تهيه فرآورده‌هاي پلاسمايي جهت مصرف مستقيم باليني مناسب نيستند.
روش تهيه بايد قابل اطمينان بوده تا فرآورده داراي حداكثر فاكتورهاي انعقادي و حداقل عناصر سلولي خون (گلبول قرمز، پلاكت و گلبول سفيد) باشد.
واحدهاي خون كاملي كه براي تهیه FFP بكار مي‌روند بايد در حين فرآيند خونگيري با ماده ضدانعقاد به خوبي مخلوط شوند چون هرگونه فعاليت سيستم انعقادي باعث كاهش فعاليت اين فاكتورها در پلاسماي حاصل خواهد شد. اين فرآورده همانند يك پلاسماي نرمال داراي فاكتورهاي انعقادي پايدار (2و7و9و10)، آلبومين و ايمونوگلوبولين مي‌باشد و حاوي حداقل 70% فاكتور VIII اوليه و نيز به همين مقدار از ساير فاكتورهاي انعقادي ناپايدار (مانندV) مي‌باشد.
پايداري محصول بستگي به دماي نگهداری آن دارد. دماي مطلوب 30- درجه سانتي‌گراد يا پائين‌تر است ولي مي‌توان در 18- درجه سانتي‌گراد نيز نگهداری كرد كه چنانچه در اين برودت نگهداری شود مي‌توان تا يكسال به عنوان منبعي غني از فاكتورهاي انعقادي پايدار و غيرپايدار از آن استفاده كرد.
در هنگام استفاده از FFP بايد آن را در 37 درجه سانتي‌گراد ذوب و پس از ذوب شدن در عرض 2 تا 3 ساعت مصرف كرد. چنانچه پلاسمايي پس از ذوب شدن مورد استفاده قرار نگيرد، مي‌توان در يخچال در دماي 1 تا 6 درجه سانتي‌گراد قرارداد و تا 24 ساعت نیز از آن به عنوان پلاسماي تازه بهره برد.
هر واحد پلاسماي تازه بين 200 تا 280 سي‌سي حجم داشته و هر سي‌سي از آن داراي 7/0 تا 1 واحد فعاليت انعقادي از هر كدام از فاكتورهاي انعقادي است.
علاوه بر اين، هر سي‌سي FFP تازه حاوي 1 تا 2 ميلي‌گرم فيبرينوژن است. در تزريق پلاسما احتياجي به كراس‌مچ نيست ولی هم‌گروهي سيستم ABO بين اهداکننده و گيرنده را بايد رعايت كرد و چنانچه پلاسماي هم‌گروه بيمار يافت نشود، مي‌توان از پلاسماي اهداكننده گروه AB به عنوان دهنده همگاني پلاسما استفاده نمود، چون اين افراد فاقد آنتي A و آنتي B هستند.
ميزان درماني پلاسما جهت تصحيح فاكتورهاي انعقادي cc8 تا cc10 به ازاي هر كيلوگرم وزن بيمار است و در هيچ زماني نبايد بيشتر از 10 تا 15 سي‌سي به ازاي هر كيلوگرم مورد استفاده قرار گيرد چون باعث افزايش حجم خون در بيمار شده و سبب بروز اختلالات قلبي ريوي می‌شود.
مهم‌ترين كاربردهاي پلاسماي تازه منجمد:
در بيماراني كه كاهش همزمان چندين فاكتور انعقادي دارند مانند بيماري‌هاي كبدي: ميزان فاكتورهاي انعقادي به ويژه فاكتورهاي وابسته به ويتامين k كه عبارت است از پروتئين C، پروتئين S و فاكتورهاي 2 و 7و 9 و10 در بیماری‌های كبدي كاهش مي‌يابند و باعث افزايش زمان پروترمبين (PT) مي‌شوند. هنگامي كه آزمايش زمان پروترومبين بيمار بيش از 16 تا 18 ثانيه شود و PTT بيمار بيش از 55 تا 60 ثانيه شود احتياج به تزريق FFP است چون در غير اين صورت امكان خونريزي در بيمار وجود دارد.
2) متعاقب ترانسفوزيون ماسيو و تعويض خون: چنانچه بيمار حجمي معادل حجم خون خود در كمتر از 24 ساعت دريافت كند به آن ترانسفوزيون ماسيو گويند. در ترانسفوزيون ماسيو، فاكتورهاي انعقادي و پلاكت‌هاي بيمار با تزريق خون رقيق شده و غلظت كاهش مي‌يابد، بنابراين در اين موارد به علت پديده رقت امكان خونريزي وجود دارد و توصيه مي‌شود كه در اين حالت به ازاي هر 5 واحد تزريق خون يك واحد FFP و پلاكت نيز تزريق شود.
3) بيماران مبتلا به انعقاد داخل عروقي منتشر (DIC): در بيماران مبتلا به DIC به علت مصرف شدن فاكتورهاي انعقادي و پلاكت‌ها گرايش به خونريزي به وجود می‌آید و در اين حالت بايد به اين بيماران FFP و پلاكت تزريق كرد. در DIC غلظت فاكتورهاي انعقادي 5، 8 و فيبرينوژن بشدت كاهش مي‌يابد چنانچه غلظت فيبرينوژن كمتر از 80 ميلي‌گرم درصد باشد تزريق FFP يا كرايو توصيه مي‌شود.
4) جبران سريع فاكتورهاي انعقادي در بيماراني كه ميزان زيادي وارفارين مصرف كرده‌اند: در بيماراني كه وارفارين مصرف مي‌كنند ميزان كارایی فاكتورهاي 2 و7 و9 و10 كاهش مي‌يابد ليكــن چنانچه بيماران فوق خونريزي داشته يا به عمل جراحي فوري نياز داشته باشد مي‌توان با تزريق پلاسماي تازه فاكتورهاي فوق را در بيمار به سرعت جبران نمود.
5) جايگزيني با پلاسماي بيمار در مبتلايان به سندرم هموليتيك اورميك (HUS) و ترومبوتيك
حمل و نقل
به هنگام حملونقل فرآورده باید آن را در دماي مناسب نگهداري نمود.
در مورد فرآورده های منجمد که باید پیش از مصرف ذوب شوند، جابجایي باید به سرعت صورت گرفته و فرآورده در دماي مناسب نگهداري شود.
براي فرآورده های گلبول قرمز، باید اطمینان حاصل کرد که دماي سطحي قفسه های حمل ونقل و مواد بستهبندی در طي حمل ونقل بین ۲و ۱۰درجه سانتیگراد محفوظ بماند.
کارایي فرآیندها باید به طور متناوب ارزیابي گردد.در صورت استفاده از یخ، آب حاصل از ذوب شدن نباید در تماس با فرآورده ها قرار گیرد.هواي مرده در محفظه بسته بندی باید به حداقل برسد.
تا حد امکان دماي قفسه های درون محفظه حمل ونقل را پیش از قرار دادن فرآورده ها باید به دماي مناسب براي نگهداری فرآورده رسانید.به طور معمول زمان حمل ونقل نباید از ۱۲ساعت تجاوز نماید.