کارت صدا
3-MIDI(رابط دیجیتالی ادوات موسیقی): این روش برخلاف روش قبلی صدای تولید شده را ضبط نمی‌کند، بلکه اطلاعات صدا مانند کوک، دوام، بلندی و سایر موارد را ضبط می‌کند. این اطلاعات در یک قالب استاندارد در فایل ذخیره می‌شود و یا به یک وسیله موسیقی جهت اجرا ارسال می‌شود. بنابراین یک فایل MIDI مجموعه‌ای از دستور العملها در مورد چگونگی اجرای نت هاست.نکته: فایلهای MIDI جهت برقراری ویدئو کنفرانسها و پخش فیلم در اینترنت به کار می‌روند.۴- نمونه سازی فیزیکی:این روش نسبتاً جدید است و بسته به نوع ساز شبیه سازی شده‌است. با اینکه دارای صدای خوبی است اما بار زیادی بر پردازنده اصلی وارد می‌سازد.اجزای تشکیل دهنده کارت صدایک پردازنده سیگنالهای دیجیتال (DSP) که مسئول انجام اغلب عملیات( محاسبات ) مورد نظر است .
- یک مبدل دیجتیال به آنالوگ (DAC)
- یک مبدل آنالوگ به دیجیتال(ADC) برای صوت ورودی به کامپیوتر
- حافظه ROM یا Flash برای ذخیره سازی داده
- یک اینترفیس دستگاههای موزیکال دیجیتالی (MIDI) برای اتصال دستگاههای موزیک خارجی
- رابطهای لازم برای اتصال به میکروفن و یا بلندگو
- یک پورت خاص ” بازی” برای اتصال اهرمک (Joystick)
اغلب کارتهای صدا که امروره استفاده می گردد از نوع PCI بوده و در یکی از اسلات های آزاد برد اصلی نصب می گردند. کارتهای صدای قدیمی عمدتاً از نوع ISA بودند. بیشتر رایانه‌های جدید کارت صدا را بصورت یک تراشه و بر روی برد اصلی دارند. در این نوع رایانه‌ها اسلاتی برروی برد اصلی استفاده نشده وبدین ترتیب یک اسلات صرفه جوئی شده است ! Sound Blaster Pro به‌عنوان یک استاندارد در دنیای کارتهای صدا مطرح است .انواع اتصال کارت صدا به رایانهانواع اتصال کارت صدا به رایانه:کارت صدا اینترنال.این دسته از کارت صدا ها داخل کیس کامپیوتر و مستقیماً بر روی مادربرد نصب می شود که معمولاً به دو صورت PCI و PCI-E در بازار موجود است. بر خلاف تصورات موجود این نوع از کارت صدا در مدل های پیشرفته خود از سرعت و کیفیت بالایی برخوردار است اما به دلیل در دسترس نبودن آسان ورودی و خروجی ها، همچنین نداشتن کنترلرهای صوتی همچون ولوم ها از محبوبیت کم تری در میان استفاده کنندگان تجهیزات استودیویی برخوردار است. نکته قابل توجه در این نوع از کارت صداها نزدیک بودن چیپ پردازشگر صوتی کارت صدا به سایر اجزای موجود در مادربرد است که باعث ایجاد نویز می شود، که این مسئله را در اصطلاح با نسبت سیگنال به نویز (SNR) محاسبه می کنند. اما در مدل های حرفه ای این کارت صدا ها به دلیل طراحی حرفه ای و قرار دادن پوشش مناسبی برای کاهش SNR ، نویز را به حداقل و در برخی به صفر رسانده اند.کارت صداهای اکسترنال در این نوع از کارت صدا ها، کارت صدا درون جعبه ای که معمولاً از فلز ساخته می شود، قرار دارد و به وسیله تکنولوژی های ارتباط دهنده مانند USB و Firewire اطلاعات پردازش شده را به کامپیوتر منتقل می کند. به دلیل در اختیار قرار داشتن انواع تنظیمات و در دسترس بودن ورودی ها و خروجی ها و امکانات جانبی بیشتری که این کارت صداها در خود تعبیه کرده اند از محبوبیت بیشتری در میان استفاده کننده گان برخوردار هستند.در میان کارت صدا ها انواعی از آنها نیز وجود دارد که به صورت همزمان از یک کارت اینترنال و یک جعبه اکسترنال استفاده شده است.شنیدن صوتمراحل شنیدن صوت بر خلاف روش تولید صدا است که در زیر شرح داده شده‌است:۱- داده‌های دیجیتال از هارددیسک خوانده می‌شود و سپس در اختیار پردازنده اصلی قرار می‌گیرد.2-DSP پردازنده اصلی داده‌ها را برای موجود بر روی کارت صدا ارسال می‌کند.۳-داده‌های دیجیتال را از حالت فشرده خارج می‌کند.
داده‌های دیجیتال غیر فشرده شدن توسط DSP
۴-بلافاصله با مبدل دیجیتال به آنالوگ (DAC) پردازش و یک سیگنال آنالوگ ایجاد می‌کنند. این سیگنالهای ایجاد شده از طریق هدفن یا بلند گو شنیده خواهد شد.عملیات کارت صداصدا چهارعملیات خاص درارتباط باصداانجام می‌دهد- ضبط صدا با حالات متفاوت- پخش موزیکهای از قبل ضبط شده مانند: MP۳، Wav و یا DVD- ترکیب نمودن صداها- پردازش صوتهای موجود انواع رابطجهت دریافت و ضبط از طریق کارت صدا لازم است رابطهای زیر وجود داشته باشد:– رابط ورودی: این رابط برای ورود داده‌های صوتی استفاده می‌شود که دارای انواع مختلفی هستند.– رابط خروجی: این رابط جهت ارسال سیگنالها از کارت به وسایل خارج از رایانه به کار می‌رود. یک سر کابل به کارت صوتی و سر دیگر آن به بلندگو و یا هدفون و سیمهای استریو وصل می‌شود._ رابط صوتی ویژه سی دی: این نوع رابطها جهت ارتباط بین دیسک گردان، سی دی و کارت صوتی می باشد و اگر این ارتباط برقرار نشود دیسکهای سی دی صوتی پخش نمی‌شود و در این حالت صدا تنها از طریق خروجی گوشی(هدفون) شنیده می‌شود.رابط میدی: اکثر کارتهای صوتی دارای این رابط هستند. این رابط ۱۵ پایه دارد و D شکل است و می‌توان به وسیله آن از ارگهای الکترونیکی، موسیقی را دریافت و به صورت فایل بر روی سی دی ذخیره کرد.پردازنده کارت صوتیدر کارت صداهای جدید تراشه مخصوصی به نام DSP اضافه شده‌است. که مخفف Digital Signal Processor است. این تراشه رایانه را از انجام پردازش سیگنالهای صدا، پارازیت گیری، فشرده سازی داده‌ها و موارد دیگر معاف می‌دارد.کارت صوتی دوطرفه هم‌زماندر این نوع کارت صدا داده‌ها می‌توانند در دو مسیر همزمان جریان داشته باشند. روی کارت صداهای دوطرفه عبارت Full duplex نوشته می‌شود. بیشتر کارت صداهای جدید دارای این قابلیت هستند. با این کارتها برای مکالمه تلفنی بهتر از طریق رایانه استفاده می‌شود.حافظه کارت صدادر بیشتر کارت صداهای نوع آیزا حداقل ۲ مگابایت حافظه رم با نام حافظه نمونه سازی وجود دارد. این نوع حافظه جهت حفظ صداهای جدول موج و صداهایی که خود کارت می‌سازد استفاده می‌شود. اما در نوع کارتهای پی سی آی احتیاجی به حافظه نمونه سازی نیست. زیرا پهنای باند در این نوع کارتها بزرگ می باشد و صداها بر روی حافظه اصلی رایانه قرار می‌گیرد. استریو فونیک یا مونو فونیککارتهای مونوفونیک صدا را از یک منبع پخش می‌کنند که به آن مونو یا یک کاناله می‌گویند. در صورتی که کارتهای استریوفونیک به طور همزمان و از دو منبع مختلف پخش می‌شود. بعضی از برنامه‌های کاربردی صدای استریو را پشتیبانی نمی‌کنند. کارتهای استریو گران قیمت تر از مونو است. بیشتر کارتهای صوتی دارای یک ورودی استریو یا دو ورودی مونو هستند. نکته: در بیشتر کارتهای صوتی حداقل ۱۶ بیت لازم است، اما برخی دیگر از ۲۴بیت و بیشتر استفاده می کنند.عیب یابی کارت صدا- اگر پس از نصب یک کارت صدای جدید در بعضی برنامه‌ها دچار مشکل صدا شوید، باید تنظیمهای برنامه‌ها را از نو تعیین کنید. لازم است بعضی برنامه‌ها را دوباره نصب نمود تا با کارت جدید کار کند. – اگر در بعضی برنامه‌ها صدا وجود دارد ولی هماهنگ با اعمال روی صفحه نیست لازم است برنامه‌های دیگر را ببندید تا برنامه در حال اجرا بتواند بر همه منابع دسترسی پیدا کند. – گاهی اوقات صدای خش خش و یا وزوز از بلندگو پخش می‌شود دلیل آن مزاحمت کارتهای جانبی دیگر می باشد. در این صورت لازم است جای شکاف کارت صوتی را عوض کرد. اگر باز هم اشکال رفع نشد باید کابلهای برق نزدیک به کارت صوتی را از آن دور کرد. – اگر صدایی از بلندگوهای رایانه به گوش نمی‌رسد اعمال زیر را انجام دهید:
- محل اتصال بلندگو به منبع تغذیه چک کنید.
- پیچ تنظیم بلندی صدا را تنظیم نمایید.
- سیم اتصال بلندگو به کارت را چک کنید.
- صدا را در برنامه‌های نصاب بررسی نمایید.
- برنامه راه انداز کارت صوتی را دوباره نصب کنید.
در هنگام خرید کارت صدا به چه نکاتی باید توجه کرد؟به دلیل این که مادربردهای جدید دارای کارت صدا به صورت سرخود هستند، بنابر این دیگر نیازی نیست که کارت صدا را به صورت جداگانه خریداری نمود. جز در مواردی که برای کارهای حرفه‌ای از کارت صدا استفاده می‌شود. دو نوع استاندارد اختصاصی برای کارتهای صدا وجود دارد. (استاندارد AdLib و Sound Blaster) اغلب کارتهای صوتی با Sound Blaster سازگاری دارند. با توجه به این که کارت صوتی نباید با این استاندارد به راه انداز خاصی نیاز داشته باشد. به غیر از استانداردهای ذکر شده، استانداردهای دیگری هم وجود دارند. اکثر برنامه‌های کاربردی صوتی برای محصولاتی نوشته می‌شوند که عمومیت دارند. برای همین بیشتر سازندگان، کارتهای صوتی خود را تحت این دو استاندارد می‌سازند.نکته: بیشتر بازیهای تحت داس ازکارتهای صوتی با استانداردهای ساوند بلاستر، ساوند بلاستر ۱۶ و ساوند بلاستر پرو استفاده می‌کنند. در حال حاضر بیشتر سی دی رامها دارای فیش ورودی هدفون یا بلند گو هستند. بدین ترتیب می‌توان از صداهای آنها استفاده کرد. اما در صورتی که صدای بهتری می‌خواهید می‌توانید ازکارت صدا استفاده نمایید.