استواستات، استن و بتاهیدروکسی بوتیرات سه نوع از اجسام کتونی میباشند.
کتونها بهطور طبیعی در ادرار وجود داشته ولی به علت غلظت پایین آنها، توسط معرفهای نواری قابل اندازهگیری نمیباشند.
تعیین کتونهای ادراری بر اساس واکنش نیتروپروساید است. این واکنش قادر به تعیین استواستات بوده ولی قادر به اندازهگیری بتاهیدروکسی بوتیرات نمیباشد.
در افراد سالم که به مدت طولانی ناشتا باشند، آزمایش اجسام کتونی با نوارهای ادراری مثبت خواهد شد.
در 30% درصد از خانمهای باردار آزمایش اولین ادرار صبحگاهی نشان دهنده کتونوری خواهد بود.
حضور کتونها باید توجه را به کتواسیدوز جلب نماید (دیابت، افراد الکلی و گرسنگیها). نتایج منفی کاذب با نوارهای ادراری، ردکننده کتواسیدوز دیابتی نمیباشد و لذا بایستی کتونهای سرم را نیز اندازهگیری نمود.
نتایج مثبت کاذب میتواند بر اثر مصرف اسید اسکوربیک، -N استیلسیستئین، کاپتوپریل، لوودوپا و فنازوپیریدین اتفاق افتد.