گلوکز بهوسیله گلومرولها تصفیه شده و درحالت طبیعی کاملاً به وسیله لوله‌های پروكسیمال باز جذب میشود. اگر مقدار گلوکز تصفیه شده بیش از توانایی توبولها در بازجذب آن باشد، در ادرار ظاهر شده که اصطلاحاً گلوکزاوری نامیده میشود.
علت عمده گلوکزاوری، دیابت شیرین است. معمولاً در دیابتها تا زمانیکه مقدار گلوکز سرم به بیش از 180mg/dl (که آستانه کلیوی گلوکز میباشد) نرسد گلوکزاوری ایجاد نمیشود.
در بیماری که سابقه دیابت ندارد در صورت مثبت شدن تست نواری برای گلوکز، باید احتمال دیابت را ارزیابی کرد. اگر بیمار مبتلا به دیابت نبود، باید به علل دیگر گلوکوزاوری توجه نمود که عمدهترین علت آن، نارسایی در عملکرد لوله‌های پروكسیمال است.
سندروم فانکنی (نارسایی لوله‌های پروگسیمال بصورت منتشر) با گلوکوزاوری، اوریک اسیدوری، فسفات اوری، آمینواسیداوری، بیکربناتاوری و پروتئینوری توبولار مشخص میگردد.
در بچهها، معمولاً اختلالات ارثی علت عمده سندرم فانکونی است در حالیکه در بالغین عمدهترین علت این اختلال، میلوم مولتپل میباشد.
نتایج منفی کاذب میتواند در صورتیکه اسید اسکوربیک و سالیسلاتها در ادرار وجود داشته باشند حاصل شود.
در صورت وجود پراکسید هیدروژن نتیجه مثبت کاذب بهدست میآید.