تشخیص کمی BCR-ABL1 با نقطه انفصال (breakpoint) عمده p210
- پیشینه بالینی
- بیماران لوکمی میلوئیدی مزمن (CML) و زیرمجموعه‌ای از موارد لوکمی لنفوبلاستیک حاد (ALL)، نقطه انفصال t(9;22)(q34;q11) را می‌پرورانند که منجر به هم‌جوشی یا فیــــــوژن انکوژن BCR-ABL1 p210 (کروموزوم فیلادلفیا) می‌گردد.
- برای بیماران CML، نتیجه بالینی درمان با مهار کننده تیروزین کیناز، تا حدود زیادی بهبود یافته است. پیگیری‌های بر پایه PCR کمی (qPCR)، برای ارزیابی نقاط عطف مهم درمان، مانند پاسخ‌های ملکولی اصلی (MMR) ضروری بوده و همچنین برای تشخیص زود هنگام ظهور مقاومت دارویی نیز مفید می‌باشد.
- مقیاس گزارش استاندارد (مقیاس بین‌المللی؛ IS) برای سطوح mRNA،BCR-ABL1 p210 توسعه یافته است که قادر به مقایسه گروه‌های داده‌های سریالی، بدون در نظر گرفتن آزمایشگاه مبدأ یا روش تست qPCR ویژه می‌باشد.
- تقریباً تمامی بیماران CML و زیرمجموعه‌ای از بیماران مبتلا به ALL با کروموزوم فیلادلفیا، هم‌جوشی p210 BCR-ABL1 را نشان می‌دهند که از ترانسلوکاسیون میان اگزون‌های 13 یا 14 BCR و اگزون 2 ABL1 (e13a2, e14a2) ناشی می‌شــــــــــــــــــود. این تست برای BCR-ABL1 mRNA با نقطه انفصال اصلی ویژه بوده که منجر به شکل p210 می‌گردد.
- موارد سفارش تست
- مورد استفاده اصلی این تست، نظارت بر سطوح mRNA هم‌جوشی BCR-ABL1 در خون کامل بیماران ALL و CML با نقطه انفصال اصلی تأیید شده لوکمی فیلادلفیا مثبت، است.
- تفسیر آزمایش
- نتایج تست به صورت زیر گزارش می‌شود:
- شناسایی شده است (درصد بر مقیاس بین‌المللی)
- به صورت ضعیفی مثبت، غیرقابل سنجش (محدودیت سنجش، 0.0069 درصد IS است.)
- غیر قابل تشخیص
- گزارش مقیاس بین‌المللی (IS)
- IS 100درصد، به عنوان پایه جهانی قابل کاربرد برای تمامی بیماران تعیین شده است.
- کاهش A3log (1/0 درصد) به عنوان پاسخ عمده ملکولی (MMR) مورد توجه قرار می‌گیرد.
- رسیدن به MMR بوسیله 18 ماه درمان با نتیجه بهتری در ارتباط است.
- محدودیت‌های تست
- نتایج این تست همیشه باید همراه با داده‌های مورفولوژیک و دیگر اطلاعات مرتبط تفسیر گردد و نباید به تنهایی برای تشخیص بدخیمی مورد استفاده قرار گیرد.
- نمونه‌هایی که بوسیله این تست منفی تشخیص داده می‌شوند ممکن است هنوز ســـــــلول‌های BCR-ABL1 مثبت را در سطوح زیر محدوده تشخیص تست، داشته باشند.
- این تست BCR-ABL1 mRNA را با نقاط انفصال جزئی (ela2;p190) شناسایی نمی‌کند.
- مواد و روش‌ها
- کل RNA از نمونه خون كامل اســــــــــــــتخراج شده و آن را به cDNA يا به عبارت بهتر (random-primed cDNA) تصادفی تبدیل می‌کند.
- یک قطعه، نقطه انفصال هم‌جوشی اصلی BCR-ABL1 را پوشش داده و یک قطعه کنترلی نرمال شده درون ABL1 cDNA، به وسیله real-time PCR کمّی تقویت می‌شود.
- نمودارهای استاندارد در هر ران کاری تولید شده و تعداد نسخه نرمال شده (NCN) BCR-ABL1/ ABL1، محاسبه می‌شود.
- هر ران یا اجرای کاری شامل محلول‌های QC کالیبره شده توسط IS می‌شود که به داده‌های بیماران اجازه می‌دهد تا به صورت مؤثر و دقیقی بر روی IS بیان شود.
- رفرانس‌ها
- O’Brien SG, et al. Imatinib compared with interferon and lowdose cytarabine for newly diagnosed chronic-phase chronic myeloid leukemia. N Engl J Med 2003;348(11):994–1004.
- Jabbour E, et al. Choosing the best treatment strategy for chronic myeloid leukemia patients resistant to imatinib: weighing the efficacy and safety of individual drugs with BCR-ABL mutations and patient history. Leukemia 2010;24(1):6–12.
- Hughes TP and Branford S. Monitoring disease response to tyrosine kinase inhibitor therapy in CML. Hematology Am Soc Hematol Educ Program 2009:477–87.
- Press RD, et al. Determining the rise in BCR-ABL RNA that optimally predicts a kinase domain mutation in patients with chronic myeloid leukemia on imatinib. Blood 2009;114(13):2598– 605.
- Müller MC, et al. Harmonization of molecular monitoring of CML therapy in Europe. Leukemia 2009;23(11):1957–63