کلاریترومایسین (دوز دارو،فواید و خطرات)

کلاریترومایسین و تلخی دهان,کلاریترومایسین هلیکوباکتر,قیمت قرص کلاریترومایسین,شربت کلاریترومایسین برای کودکان,کلاریترومایسین خارجی,قرص کلاریسین ۵۰۰,شربت کلاریترومایسین ۱۲۵,قرص کلاریسین برای چیست؟

موارد و مقدار مصرف کلاریترومایسین

الف) فارنژیت یا التهاب لوزه ناشی از استرپتوکوک پیوژن.
بزرگسالان: مقدار mg 250 هر ۱۲ ساعت از راه خوراکی و به مدت ۱۰ روز مصرف می‌شود.
کودکان: مقدار mg/kg 15 در روز از راه خوراکی به شکل منقسم با فواصل ۱۲ ساعته و به مدت ۱۰ روز مصرف می‌گردد.

ب) سینوزیت حاد ماگزیلاری ناشی از استرپتوکوک پنومونیه، هموفیلوس آنفلوانزا یا موراکسلاکاتارالیس.
بزرگسالان: مقدار mg 500 هر ۱۲ ساعت از راه خوراکی به مدت ۱۴ روز مصرف می‌شود.

پ) تشدید علائم برونشیت مزمن توسط موراکسلا کاتارالیس، استرپتوکوک پنومونیه یا هموفیلوس آنفلوانزا یا پاراآنفلوانزا.
بزرگسالان: مقدار mg 250 از راه خوراکی هر ۱۲ ساعت به مدت ۱۴-۷ روز (تنها برای موراکسلا و پنوموکوک) مصرف می‌شود.

ث) عفونت ساده پوستی ناشی از استافیلوکوک اورئوس یا استافیلوکوک پیوژنز.
بزرگسالان: مقدار mg 250 از راه خوراکی هر ۱۲ ساعت به مدت ۱۴-۷ روز مصرف می‌شود.

ج) پیشگیری و درمان عفونت منتشر ناشی از مایکوباکتریوم آویوم کمپلکس.
بزرگسالان: مقدار mg 500 از راه خوراکی هر ۱۲ ساعت مصرف می‌شود.
کودکان: میزان mg/kg 7.5 از راه خوراکی دو بار در روز مصرف می‌شود که تا mg 500 دو بار در روز می‌تواند تجویز گردد.

چ) پاکسازی عفونت هلیکوباکترپیلوری جهت کاهش خطر عود زخم دئودنوم.
بزرگسالان: در درمان سه دارویی شامل mg 500 کلاریترومایسین همراه با لانزوپرازول و یک گرم آموکسی‌سیلین هر ۱۲ ساعت و به مدت ۱۴-۱۰ روز تجویز می‌گردد. در یک رژیم دیگر، mg 500 کلاریترومایسین همراه با mg 20 امپرازول و یک گرم آموکسی‌سیلین هر ۱۲ ساعت برای ۱۰ روز مصرف می‌شود.
در درمان دو دارویی، mg 500 کلاریترومایسین هر ۸ ساعت و mg 40 امپرازول یک بار در روز به مدت ۱۴ روز مصرف می‌شود.
کودکان: میزان mg/kg 15 در روز به شکل منقسم هر ۱۲ ساعت به مدت ۱۰ روز مصرف می‌شود.

ح) پنومونی اکتسابی از جامعه ناشی از کلامیدیا پنومونیه، مایکوپلاسما پنومونیه، استرپتوکوک پنومونیه، هموفیلوس آنفلوانزا، هموفیلوس پاراآنفلوانزا یا موراکسلاکاتارالیس.
بزرگسالان: میزان mg 250 خوراکی هر۱۲ ساعت به مدت ۱۴-۷ روز تجویز می‌شود (در مورد هموفیلوس آنفلوانزا طول مدت درمان ۷ روز است.)
یا این‌که می‌توان دو قرص ۵۰۰ میلی‌گرمی روزانه به مدت ۷ روز برای درمان تمام ارگانیسم‌های ذکر شده تجویز نمود.
کودکان: مقدار mg/kg 15 روزانه به شکل منقسم هر ۱۲ ساعت برای مدت ۱۰ روز مصرف می‌شود (تنها جهت درمان کلامیدیا پنومونیه، مایکوپلاسما پنومونیه یا استرپتوکوک پنومونیه).
تنظیم دوز: در صورتی که کلیرانس کراتینین کمتر از ۳۰ میلی‌لیتر در دقیقه باشد، دوز را ۵۰ درصد کاهش داده یا فواصل مصرف دو برابر می‌شود.

مکانیسم اثر
عملکرد آنتی‌باکتریال: دارو به بخش S 50 ریبوزوم باکتری متصل شده و منجر به مهار سنتز پروتئین می‌شود. خواص باکتریوستاتیک و باکتریسیدال دارو به غلظت آن بستگی دارد.

فارماکوکینتیک
جذب: دارو به سرعت از دستگاه گوارش جذب می‌شود؛ زیست دستیابی مطلق‌دارو ۵۰ درصد است. با وجودی که غدا منجر به اندکی تأخیر در شروع جذب می‌شود، ولی از آن‌جایی که غذا میزان کلی داروی جذب شده را تغییر نمی‌دهد، می‌توان کلاریترومایسین را بدون توجه به غذا مصرف نمود.
پخش: این دارو پخش وسیعی دارد. به دلیل نفوذ سلولی خوبی که دارد غلظت بافتی دارو بالاتر از سطوح پلاسمایی آن است. نیمه‌عمر پلاسمایی آن وابسته به دوز می‌باشد؛ در دوزهای mg 250 هر ۱۲ ساعت نیمه‌عمر آن ۴-۳ ساعت می‌باشد که با دوزهای mg 500 هر ۱۲ ساعت به ۷-۵ ساعت افزایش پیدا می‌کند.
متابولیسم: متابولیت اصلی کلاریترومایسین، ۱۴- هیدروکسی کلاریترومایسین می‌باشد که فعالیت آنتی‌میکروبیال قابل توجهی دارد. فعالیت متابولیت بر علیه هموفیلوس آنفلوانزا دو برابر داروی مادر است.
دفع: در بیمارانی که مقدار مصرف دارو در آن‌ها mg 250 هر ۱۲ ساعت است، حدود ۲۰ درصد از دارو به فرم تغییر نیافته از راه ادرار دفع می‌شود و در بیمارانی که دارو را به میزان mg 500 هر ۱۲ ساعت دریافت می‌کنند، این مقدار به ۳۰ درصد افزایش می‌یابد. متابولیت دارو حدود ۱۵% از داروی دفع شده از ادرار را تشکیل می‌دهد. نیمه‌عمر حذف متابولیت فعال، وابسته به دوز می‌باشد به نحوی که با دوز mg 250 هر ۱۲ ساعت، نیمه‌عمر ۶-۵ ساعت بوده و با دوز mg 500 هر ۱۲ ساعت به ۷ ساعت افزایش می‌یابد.

موارد منع مصرف و احتیاط
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
منجر به افزایش سطح سرمی ALT, AST، آلکالین فسفاتاز، LDH، بیلی‌روبین، کراتینین و BUN می‌گردد. می‌توان PT و INR را افزایش و WBC را کاهش دهد.

عوارض جانبی
اعصاب مرکزی: سردرد.
قلبی ـ عروقی: آریتمی.
دستگاه گوارش: درد یا احساس ناراحتی در شکم، کولیت سودوممبران، استفراغ (در کودکان)، تهوع، طعم غیر طبیعی، اسهال، سوء هاضمه.
خون: اختلالات انعقادی، لکوپنی.
پوست: راش (کودکان).

مسمومیت و درمان
هیچ اطلاعاتی موجود نیست.

موارد منع مصرف و احتیاط
در حساسیت مفرط به کلاریترومایسین، اریترومایسین یا سایر ماکرولیدها و در بیماران تحت درمان با پیموزاید یا سایر داروهایی که منجر به طولانی شدن فواصل QT شده و آریتمی ایجاد می‌کنند، منع مصرف دارد.
مصرف این دارو در نارسایی کبدی و کلیوی باید با احتیاط صورت گیرد.

تداخل دارویی
کلاریترومایسین منجر به کاهش کلیرانس آلپرازولام، میدازولام و تریازولام می‌شود.
سطح سرمی استاتین‌ها، کاربامازپین، تئوفیلین و دیگوکسین در مصرف همزمان با کلاریترومایسین افزایش می‌یابد.
کلاریترومایسین همزمان با دی‌هیدرو ارگوتامین و ارگوتامین می‌تواند منجر به ایجاد سمیت حاد ارگوت شود.
دیزوپیرامید، پیموزاید و کینیدین در مصرف همزمان با کلاریترومایسین می‌توانند باعث ایجاد تورساد دپوینت شوند.
فلوکونازول منجر به افزایش سطح کلاریترومایسین می‌شود.
ریفامایسین‌ها (ریفابوتین، ریفامپین، رپناپنتین) می‌توانند منجر به کاهش اثرات درمانی ماکرولیدها شوند. در عین حال عوارض جانبی ریفامایسین‌ها نیز افزایش پیدا می‌کند.
ریتوناویر می‌تواند منجر به جذب طول کشیده کلاریترومایسین شود. در افرادی که عملکرد کلیوی طبیعی دارند، نیازی به تنظیم دوز نیست، ولی در بیمارانی که کلیرانس کراتینین در آنها ۶۰-۳۰ میلی‌لیتر در دقیقه می‌باشد. دوز کلاریترومایسین ۵۰ درصد کاهش می‌یابد و در مواردی که کلیرانس کراتینین کمتر از ۳۰ میلی لیتر در دقیقه است، ۲۵ درصد دوز کلاریترومایسین تجویز می‌گردد.
کلاریترومایسین می‌تواند منجر به طولانی شدن جذب سیلدنافیل گردد و باید دوز سیلدنافیل کاهش یابد.
در مصرف با کلاریترومایسین، سطح زیدوودین مختل می‌شود.

اشکال دارویی
Tablet: 250, 500mg
Powder, For Suspension: 125, 250 mg/5ml
Granule, For Suspension: 250 mg/sachet
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: ماکرولید.
طبقه‌بندی درمانی: آنتی‌بیوتیک.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C
نام‌های تجاری: Fromilid, Klacid

ملاحظات اختصاصی
۱- باید قبل از تجویز دوز اول دارو، نمونه‌های کشت و تست‌های تعیین حساسیت تهیه شود.
۲- دارو می‌تواند با داروهای متابولیزه شونده توسط CYP3A4، هگزوباربیتال، فنی‌توئین و والپروات تداخل کند.
۳- ندرتاً دارو می‌تواند باعث بروز واکنش‌های آلرژیک شامل آنافیلاکسی، سندرم استیونس جانسون، نکروز پوستی توکسیک، اثرات گوارشی و CNS، ترومبوسیتوپنی، نوتروپنی، اختلال عملکرد کبدی، طولانی شدن QT و آریتمی‌های بطنی گردد.
۴- ممکن است رشد بیش از حد ارگانیسم‌های غیر حساس یا قارچ اتفاق بیفتد.

نکات قابل توصیه به بیمار
۱- دارو طبق روش توصیه شده تا پایان مصرف شود، حتی اگر قبل از اتمام داروی تجویز شده بیمار احساس بهبودی کند.
۲- دارو را بدون توجه به غذا می‌توان مصرف کرد.
۳- فرم سوسپانسیون دارو باید قبل از مصرف تکان داده شود و نباید دارو را در یخچال قرار داد. داروی مصرف نشده بعد از ۱۴ روز دور ریخته شود.
مصرف در کودکان: بی‌خطر بودن و اثربخشی دارو در کودکان زیر ۶ ماه مشخص نشده است.
مصرف در شیردهی: ترشح دارو در شیر مشخص نیست، ولی سایر ماکرولیدها در شیر ترشح می‌شوند. باید در دوران شیردهی با احتیاط مصرف شود.