کورینه باکتریوم مینوتیسیموم,کورینه باکتریوم گلوتامیکوم,رنگ آمیزی آلبرت,انواع کورینه باکتریوم,کورینه باکتریوم تنوئیس,مایکوباکتریوم توبرکلوسیز,تست شیک دیفتری,دیفتروئید
کورینه باکتریوم دیفتری
مهمترین گونهٔ خانواده کورینه‌باکتریاها عامل بیماری دیفتری است. این باکتری باسیلِ گرم مثبت، کاتالاز مثبت و هوازی اختیاری است.
این باسیل در سال ۱۸۸۴ توسط دو باکتری‌شناس آلمانی، ادوین کلبس (به آلمانی: Edwin Klebs) و فریدریش لوفلر (به آلمانی: Friedrich Loeffler) کشف شد. به همین علت آن را با نام باسیل کلِبس-لوفلر نیز می‌شناسند.
رده‌بندی
این باسیل دارای ۴ بیوتایپ به نام‌هایِ میتیس، گراویس، اینترمدیوس و بلفانتی است. که هر چهار دسته ممکن است سمی (عامل بیماری دیفتری) و یا غیر سمی باشند.
دیفتِری بیماری حاد باکتریایی دستگاه تنفسی است. دیفتری بیماری شدید و بالقوه کشنده‌ای است که میزان مرگ و میر آن در کودکان خردسال و افراد مسن زیادتر است. عامل این بیماری باکتری کورینه باکتریوم دیفتریا است. در واقع دیفتری یک کلمه یونانی است و اسم بیماری است که در آن قسمت فوقانی دستگاه تنفسی دچار مشکل می‌شود و از علایم آن می‌توان به گلودرد تب خفیف و مواد و غشاهای چسبناک بر روی لوزه و حلق و داخل سوراخ بینی اشاره کرد و نوع خفیف آن نیز می‌تواند به پوست محدود شود. دیفتری باعث زوال در غلاف‌های عصبی در بخش مرکزی وپری فرال سیستم عصبی که منجر به انحطاط در مرکز کنترل و در نتیجه از دست دادن احساس می‌شود. دیفتری یک بیماری مسری است که به وسیله تماس فیزیکی مستقیم و یا تنفس ذرات معلق در هوا که شامل باکتری‌های دیفتری باشد انتقال می‌یابد. در بسیاری از کشورهای پیشرفته به وسیله واکسیناسیون فراگیر به کلی ریشه‌کن شده‌است. برای مثال در طول سالهای ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۰ کلاً ۵۲ مورد دیفتری گزارش شده در حالی که در طول سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۷ فقط ۵ مورد آلودگی به دیفتری گزارش شده چرا که تمام بچه‌ها در مدارس توسط واکسن واکسیناسیون می‌شوند. همچنین واکسیناسیون بزرگسالان نیز انجام شده بخصوص برای افرادی که به مناطقی سفر می‌کنند که هنوز دیفتری وجود دارد. اگر چه با افزایش سن تاثیر واکسیناسیون به مراتب کاهش می‌یابد.
تاریخچه
در سال۱۹۲۰ تخمین داده شد که فقط در آمریکا هر ساله ۱۰۰ الی ۲۰۰ هزار نفر به دیفتری مبتلا می‌شوند وهر ساله حدود ۱۳ الی ۱۵ هزار نفر بر اثر دیفتری جان می‌سپارند. که بیشترین این افراد کودکان بودند. یکی از شیوع‌های مشهور در آمریکا مربوط به ناحیه نوم آلاسکا در سال ۱۹۲۵ بود که یک بسیج عمومی با ارسال سرم برای بیماران همراه بود و هنور هم در جشن سالانه مسابقه ترحم یاد آن نگه داشته می‌شود.
همچنین دیفتری در خانواده سلطنتی درقرن ۱۹ شیوع پیدا کرد و در آن پرانسس الیس دختر ملکه ویکتوریا و همچنین دخترش پرانسس الیس مای در دسامبر و نوامبر ۱۹۷۸ بر اثر دیفتری مردند. در سال ۱۸۸۰ جوزف ادویر یکی از موثرترین راه‌های مبارزه با دیفتری را در آن زمان کشف کرد. جوزف لوله‌ای را طراحی کرد که در گلوی افراد قرار می‌گرفت و آنها را از خفه شدن نجات می‌داد. چرا که یک غشای چسبناک مسیر تنفسی بیمارها را مسدود می‌کند. در سال ۱۸۹۰ پزشک آلمانی بهرینگ یک پادتن را برای دیفتری کشف کرد که باکتری‌های دیفتری را نمی‌کشت ولی سم آنها را خنثی می‌کرد .بهرینگ کشف کرده بود که که در خون بعضی حیوانات این پادتن وجود دارد او خون حیوانات را گرفت و این ماده را استخراج کرد و اولین جایزه نوبل را در زمینه پزشکی نصیب خود کرد، همزمان با وی در مرکز علمی پاستور امیل روکس و اجوست نیز پادتن‌های مشابهی کشف کردند. ولی اولین واکسن موفق در سال ۱۹۱۳ توسط او ساخته شد اگرچه هیچ آنتی بیوتیکی تا بعد از اینکه در جنگ جهانی دوم داروی سولفا کشف نشد برای دیفتری ساخته نشد. اسکیک تست در سالهای ۱۹۱۰ و۱۹۱۱ اختراع شد این آزمایش تعیین می‌کند که آیا فرد مستعد دیفتری است یا نه. این نام بعد از سازنده آن(بال اسکیک) توسط پزشک متخصص اطفال در آمریکا که بورن نام داشت نام‌گذاری شد.
دکتر اسکیک یک مبازه با دیفتری را پایه‌گذاری کرد که ۵ سال به طول انجامید. و به عنوان یک بخش از این مبارزه شرکت بیمه با نام متروپولیتن در اقدامی دست به انتشار ۸۵ میلیون اعلامیه هشدار در برابر دیفتری کرد و از والدین خواست که نسبت به فرزندان خود در برابر دیفتری هوشیار باشند. واکسن دیفتری در دهه بعد از او ساخته شد و در سالهای نزدیک به ۱۹۲۴ مرگ ومیر ناشی از دیفتری سیر نزولی به خود گرفت.
علائم وعلامت‌ها
علائم مربوط به مشکلات تنفسی در دیفتری بعد از ۲ الی ۵ روز بروز کرده و در این مدت به صورت نهفتگی می‌باشد دیفتری از آن انواع بیماری‌های است که به مرور پیشرفت می‌کند. علائمی نظیر خستگی وتب وگلو درد ومشکل بلع غذا دیده می‌شود در کودکان علائمی چون تهوع واستفراغ و لرز و تب شدید نیز مشاهده می‌شود اگرچه این علائم ممکن است تا زمانی که عفونت پیشرفت نکرده باشد بروز نیابد. در حدود ۱۰٪ از موارد نیز به صورت تورم در گلو نیز دیده می‌شود که نشان از از خطرناک بودن وریسک بالای مرگ است. علاوه بر عفونت وعلائم ظاهری ممکن است علائمی چون بی‌اشتهایی و زرد رنگی و ضربان تند قلب نیز مشاهده شود. این علائم به دلیل سمی است که باکتری‌های دیفتری ترشح کرده‌است. در بعضی موارد این علائم همراه با کاهش فشار خون نیز هستند و در موارد وجود طولانی مدت دیفتری اختلالات عصبی و قلبی نیز ممکن است مشاهده شود. نوعی از دیفتری به نام دیفتری پوستی ممکن است در اثر عفونتهای ثانوی بیماری‌های قبلی پوستی رخ دهد علائم دیفتری پوستی بعد از ۷ روز از بیماری عادی پوستی در افراد دیده می‌شود.
تشخیص
تعریفی که در حال حاضر سازمان کنترل ومحافظت در مقابل بیماری (CDC) از دیفتری دارد بر دو اساس آزمایشگاهی و کلینیکی استوار است. معیار آزمایشگاهی: ۱) ایزوله کردن کرینو باکتریم دیفتری از نمونه کلینیکی
برای تشخیص دقیق این باکتری از رنگ آمیزی گرم و برای نشان دادن گرم مثبت بودن و ارگانیسم‌هایی به شدت چندشکلی و بدون سازمان بندی خاص استفاده می‌شود (که این به حروف چینی تشبیه شده‌است). از رنگ امیزی البرت هم استفاده می‌شود. سپس از کشت باکتری در محیط غنی شده‌ای به نام سرم لوفلر استفاده می‌شود تا توانایی آن در غلبه بر هر ارگانیسم دیگر در محیط غنی نشان داده شود. پس از آن از یک محیط کشت به نام آگار تلوریت استفاده می‌شود که در آن تمامی کورینه باکتریومهای توانایی تبدیل تلوریت به تلوریوم متالیک را دارند که موجب ایجاد کلونی‌های قهوه‌ای رنگ می‌شود. که کورینه باکتریوم دیفتریه با ایجاد هاله سیاه در اطراف کلونیها از بقیه متمایز می‌شود. برای ایجاد سم باکتری در محیط کشت وجود مقدار کمی آهن الزامی است. در مقادیر بالای آهن چرخه تولید سم با اتصال مولکولهای آهن به آپورسپتور بتا باکتریوفاژ که ژن سم را حمل می‌کند مختل می‌شود. این برای انجام تست سم سازی اِلِک برای تشخیص سم زا بودن باکتری مورد استفاده‌است.
۲) مبحث امراض‌شناسی در مورد دیفتری معیار کلینیکی :۱)رد پای بیماری تنفسی در قسمت فوقانی دستگاه تنفسی همراه با گلو درد و ۲)تب خفیف و ۳) وجود چسندگی و لایه غشای چسبنده کاذب در حلق ولوزه و داخل مجاری بینی.
درمان و پیشگیری
کورینه باکتریوم دیفتری از طریق بزاق فرد بیمار یا ناقل از انسان به انسان منتقل می‌شود. دوره کمون این باکتری بین ۲ تا ۵ روز می‌باشد. اولین قدم در درمان آن تزریق آنتی توکسین است. کورینه باکتریوم دیفتری به اغلب آنتی‌بیوتیک‌ها همچون پنی‌سیلین‌ها، آمپی‌سیلین، سفالوسپورین‌ها، کینولون‌ها، تتراسیکلین‌ها، کلورآمفنیکول، سفوروکسیم، تریمتوپریم حساس می‌باشد.
جلوگیری از ابتلا به بیماری نیز از طریق واکسن دیفتری که امروزه در بسیاری از کشورها از جمله ایران اجباری می‌باشد امکان‌پذیر است.
بیماری دیفتری را می‌توان تحت کنترل درآورد ولی حالات شدید آن مانند تورم در گلو و مشکل در تنفس و بلع و مشکلات مرتبط با غدد لنفاوی وجود دارد که در این حالات باید سریعاً بیمار تحت مداوا قرار بگیرد و مسیر مسدود تنفسی به وسیله لوله باز شود. ریتم قلبی نامنظم می‌تواند در این مقطع یا یک هفته بعد از این رخ دهد وبه سکته قلبی وفلج شدن قلب بینجامد همچنین می‌تواند باعث سکته وایجاد عیب در چشم و گوش و ماهیچه‌ها شود. بیماری که به حالت شدید دیفتری مبتلا شده باشد، حال خوبی ندارد و باید در بخش ای سی یو بستری شود و فوراً به او پادتن تزریق شود ولی باید مد نظر داشت که این پادتن‌ها، سمی را که در بافتها جمع شده از بین نمی‌برد. در صورت کوتاهی کردن در این زمینه ریسک بالایی از مرگ وجود دارد. تزریق مقدار پادتن به تشخیص کلینیکی بستگی دارد و نباید منتظر تائید آزمایشگاه بود