فلیم فتومتر جهت اندازه گیری کمی عناصر سدیم، پتاسیم و لیتیوم در مایعات بیولوژیک مورد استفاده قرار میگیرد. لیتیوم در غلظتهای بسیار کم در سرم خون وجود دارد و بیشتر در بیماران روانی که از لیتیوم برای درمان استفاده می کنند، درخواست و اندازهگیری می‌شود. راه دیگر جهت اندازهگیری این ترکیبات، استفاده از الکترودهای انتخابی (Ion selective electrode) است.
اتم بسیاری از عناصر فلزی هنگامی که انرژی کافی از حرارت دریافت میکنند، این انرژی را در طول موج مشخصی منتشر مینمایند. مقدار مشخصی انرژی گرمایی به وسیله یک الکترون اربیتال جذب می‌شود. الکترونها در سطح انرژی بالاتر ناپدید شده و به حالت برانگیخته در میآیند. این الکترونهای برانگیخته انرژی خود را به شکل فوتونهای نور در طول موج مشخص منتشر و به وضعیت اولیه خود بر میگردند. انرژی که به صورت نور منتشر می‌شود ممکن است برای هر عنصر در طیف معینی از طول موجها خارج شود، که بستگی به مقدار انرژی جذب شده توسط عنصر و تهییج الکترونهای آن به سطوح مختلف انرژی دارد. مثلا سدیم انرژی را عمدتا در طول موج ۵۸۹ نانومتر منتشر میکند که زرد رنگ بوده و در نتیجه برگشت الکترونهای برانگیخته لایه ظرفیت از اربیتال p3 به وضعیت پایه یا اربیتال s3 بوده و در طول موجهای دیگر نیز دارای انتشارهای ضعیفتری است. شدیدترین انتشار برای پتاسیم و لیتیوم نیز به ترتیب در طول موج های ۷۶۷ و ۶۷۱ نانومتر است. در طول موج انتخابی برای یک عنصر باید نور از شدت کافی برخوردار بوده تا حساسیت را لازم داشته و از طرفی با طول موج سایر عناصر، تداخل نداشته باشد.
فلزات قلیایی در مقایسه با سایر عناصر در اسباب سوزاننده (Burner) فلیمفتومتر برانگیخته میشوند. لیتیوم، سدیم و پتاسیم به ترتیب ایجاد رنگهای قرمز، زرد و بنفش میکنند. در وضعیتهای ثابت و کنترل شده، شدت نور تولید شده در طول موج معین نسبت مستقیم با تعداد اتم‌های برانگیخته شده دارد که اینها نیز به نوبه خود نسبت مستقیم با تعداد اتم‌های موجود در محلول دارند. در مورد فلزاتی مانند سدیم تنها ۱ تا ۵ درصد اتم‌های موجود در محلول در شعله برانگیخته میشوند. حتی با این درصد کم از اتم‌های برانگیخته شده، روش فلیم فتومتری، حساسیت کافی برای اندازهگیری فلزات قلیایی را در بیشتر موارد دارد. سایر کاتیونها مانند کلسیم به راحتی در شعله معمولی آزمایشگاه برانگیخته نشده و در این موارد مقدار نور خارج شده همیشه از حساسیت کافی برای آنالیز در روش فلیمفتومتری برخوردار نیست. در این موارد میتوان برای ایجاد حساسیت بیشتر از شعلههای با دمای بالاتر استفاده نمود.
اجزای ضروری تشکیل دهنده فلیم فتومتر عبارتند از:
یک محفظه از گاز فشرده با رگلاتور و پمپ
یک اتمایزر برای اسپریکردن نمونه به صورت قطرات بسیار ریز به درون شعله
منوکروماتور با شکافهای ورودی و خروجی
دتکتور که مشابه اسپکتروفتومتر است؛ با این تفاوت که منبع نور با یک شعله اتمیزهکننده جایگزین شده و به جای نور جذب شده، نور منتشره را اندازهگیری میکند.
نقش شعله
برای داشتن شعله نیاز به سوخت داریم و بدین منظور ترکیبات مختلفی از گازها و اکسیدانتها در فلیمفتومتر مورد استفاده قرار میگیرند. در جدول (۱) دماهای تولید شده توسط گازهای مختلف نوشته شده است.
نقش پمپ
فشار هوای معمولی یک اتمسفر است که سهم اکسیژن از آن ۲۱ درصد است. اگر هوا را فشرده کنیم آنگاه فشار اکسیژن نیز زیاد می‌شود. بنابراین یک دستگاه پمپ را در کنار دستگاه قرار میدهند که هوا را مکیده و به صورت فشرده به داخل شعله میفرستد که در نتیجه موجب افزایش فشار اکسیژن می‌شود. افزایش اکسیژن نیز به نوبه خود موجب افزایش درجه حرارت شده که موجب جذب انرژی حرارتی بیشتری توسط نمونه جهت تهییج الکترونها می‌شود.
نقش صافی
هر نوع رطوبت در هوای فشرده میتواند موجب ایجاد اشکال در کارکرد دستگاه شود. به همین منظور بایستی همواره یک صافی جذب بخار آب در مسیر هوای فشرده قرار داده شود. فشار کل مخلوط گازی، ارتفاع شعله را معین میکند و مهم است که قسمت صحیح شعله در مقابل آشکارساز قرار گرفته باشد. در قاعده شعله که بیشترین حد درجه حرارت را دارد، عنصر مورد آزمایش، انرژی حرارتی را جذب نموده و همچنان که عنصر به طرف بالا میرود، به طرف نواحی سرد حرکت نموده و انرژی حرارتی جذب شده را به صورت انرژی نورانی پس می‌دهد. در این نواحی که تابش باید اندازهگیری و درجهبندی شود، هرگاه درجه حرارت به دلایلی از قبیل تغییرات فشار گاز، محتوای سوخت و … کاهش یابد، ممکن است دقت دستگاه تا حدود زیادی کم شده و شدت نور برای اندازهگیری کافی نباشد. انتخاب نوع گاز و درصد مخلوط گاز و ماده اکسنده، درجه حرارت شعله را معین میکند. به دلیل آن که مهم ترین متغیر در شعله، دما است، تنظیم نمودن شعله در فلیمفتومترها بسیار لازم بوده و لازم است که پس از یک دوره زمانی، دستگاه مجددا با کالیبراتورها تنظیم شود.
نقش اتمایزر
در اتمایزر، نمونه به وسیله آسپیراتور (مکنده) کشیده شده و به ذرات ریز تبدیل و وارد شعله می شود.
انواع فلیم فتومترها
فلیم فتومترها بر دو نوع هستند که شامل فلیمفتومتری مستقیم و فلیمفتومتری با استاندارد داخلی است.
فلیم فتومتری مستقیم: در این نوع از فلیمفتومتری، نور منتشر شده از شعله، پس از عبور از شکاف (Slit) و عدسی به منوکروماتور رسیده و سپس به قسمت نورسنج (دتکتور) میرود.
فلیم فتومتری با استاندارد داخلی: در این نوع فلیم فتومتری، نور منتشر شده در یک طرف پس از عبور از عدسی و شکاف و فیلتر مخصوص عنصر مربوطه، از فتوسل و یک دستگاه Sensitivity به گالوانومتر رسیده و از طرف دیگر، نور منتشر شده پس از عبور از عدسی و شکاف، از فیلتر مخصوص لیتیوم عبور کرده و پس از گذشتن از فتوسل و دستگاه پتانسیومتر به گالوانومتر میرسد. در این دستگاه از محلول لیتیم یا سزیم که دارای غلظت بسیار دقیق و معینی است، به عنوان استاندارد داخلی استفاده می‌شود. یک استاندارد داخلی، غلظت معینی از عنصری با قله تابش نسبتا متفاوت با عنصر مورد اندازهگیری است. سرم و محلولهای استاندارد را با این محلول رقیق کرده و دستگاه، غلظتهای سدیم و پتاسیم را با مقایسه با غلظت لیتیم قرائت میکند. سرم و یا استانداردی که با محلول لیتیم رقیق شده است، به وسیله اتمایزر به قطرات بسیار ریز تبدیل شده و پس از برانگیختهشدن به وسیله قسمت سوزاننده، نور منتشر میکنند. این نور به طور همزمان از دو مسیر عبور کرده که در یک مسیر فیلتر لیتیم قرار دارد که فقط نور مربوط به این عنصر را به فتوسل میرساند و در مسیر دوم، نور از فیلتر مخصوص سدیم یا پتاسیم عبور کرده و به فتوسل دیگر میرسد. این دستگاه دارای پتانسیومتر و Sensitivity بوده که به کمک آن میتوان دستگاه را روی صفر و یا غلظتهای محلول سدیم یا پتاسیم تنظیم نمود. برای اندازهگیری سدیم یا پتاسیم سرم، باید ابتدا دستگاه را با دادن محلول لیتیم روی صفر تنظیم کرد و سپس با به کاربردن محلول استاندارد که به وسیله لیتیم رقیق شده است، روی غلظتهای محلول استاندارد، تنظیم نمود. این عمل را باید چند مرتبه تکرار کرد تا دستگاه با دقت کامل تنظیم شود. سپس سرم را با استفاده از محلول لیتیم رقیق کرده و به دستگاه میدهیم تا غلظت سدیم و پتاسیم را برای ما قرائت نماید.
به طور کلی، دستگاههای دارای استاندارد داخلی به دلایل زیر، بهتر از دستگاههای فاقد استاندارد داخلی کار میکنند:
فشار گاز و هوا هر قدر هم که تنظیم شوند، باز هم در زمانهای مختلف تغییر کرده و این تغییرات جزئی نیز در میزان اتمایزهشدن محلولها و حرارت شعله اثر دارند؛ ولی با بودن استاندارد داخلی که دستگاه فقط تفاوت بین آنها را قرائت میکند، این تغییرات جزئی در اندازهگیری موثر نیست.
روش اندازه گیری در فلیم فتومتر
۱- روش مستقیم: در این روش نوری را که از عناصری مثل سدیم ساطع می شود به وسیله نورسنج (فتوسل) و الکتریک سنج (گالوانومتر) اندازه گیری می کنند. با در دست داشتن منحنی استاندارد مقدار عنصر مورد نظر تعیین می شود. این طریق اندازه گیری معمولا در دستگاهی که شعله شدید به کار رفته مرسوم است.
۲- روش مقایسه ای: در این روش ماده مورد آزمایش را با نور ماده ای که به عنوان استاندارد داخلی مصرف می شود. مقایسه می کنند. برای رفع اشکالاتی که از تغییرات شدت و میزان شعله به وجود می آید از یک استاندارد داخلی استفاده می کنند. به این ترتیب که مقدار معینی از ماده ای که در نمونه وجود ندارد به استاندارد سرم کنترل و بلانک و نمونه مورد آزمایش اضافه می کنند. در اندازه گیری سدیم و پتاسیم استاندارد داخـلــی لـیـتـیــوم اســت . (نـیـتــرات و ســولـفــات لـیـتـیــوم ) لـیـتـیــوم نـوری بـا طـول مـوج ۶۷۰ میلی‌میکرون ایجاد می کند که به آسانی می توان آن را از امواج سدیم و پتاسیم جدا کرد. این روش معمولا در دستگاه هایی که شعله ملایم ندارند مرسوم است. در این روش نور نمونه با نور استاندارد مقایسه می شود. مثل سیستم دو پرتوی در دستگاه اسپکتروفتومتر. بدین ترتیب تغییرات حرارت و شعله و اتمیزه کردن و تغییرات فشار گازها و نوسانات ولت برای هر دو عنصر یکسان است. برای روشن شدن این مطلب سدیم و لیتیم را در نظر بگیرید. چنانچه سیستم اتمایزر دچار اشکال شود مقدار سدیم و لیتیوم که به شعله می رسد به یک نسبت تغییر می کند ولی تغییرات شدت نور برای هر دو عنصر یکسان نخواهد بود چون انرژی جهت تهییج شدن برای دو عنصر صددرصد یکسان نیست. خواص فیزیکی و شیمیایی لیتیوم شبیه سدیم و پتاسیم است شدت تهییج شدن آن هم حدودا شبیه سدیم و پتاسیم است.
طرز جدا کردن نور سدیم از لیتیوم
در عمل و طبق استاندارد ، سرم کنترل ، نمونه و بلانک با لیتیوم رقیق می شوند . علاوه بر لیتیوم کمی ماده مرطوب کننده نیز اضافه می شود تا غلظت محلول ها یکنواخت شده و عبور آن ها بهتر کنترل شود.
اشکالات و روش رفع آن ها
۱- تنظیم نبودن درجه حرارت و مقدار شعله: برای رفع این اشکال از فشار سنج و دستگاه تنظیم کننده فشار هوا و گاز (رگولاتور) استفاده می کنند به علاوه مسیر گاز باید کاملا تمیز بوده و گاز خالص مصرف شود.
۲- ثابت نبودن مقدار نمونه مورد آزمایش: برای رفع این اشکال نمونه را رقیق کرده و سپس آن را به کمک سیستم اتمایزر به حالت ذرات ریز در آورده و در مسیر گاز جهت سوخت یا در مسیر هوا آن را وارد شعله می کنند. بنابراین با تنظیم یکنواخت هوای فشرده و گاز سوزنده مقدار نمونه نیز کنترل می شود.
۳- یکنواخت نبودن چسبندگی محلول ها: چـون چسبنـدگـی محلـول مـورد آزمـایش آن با محلول استاندارد مساوی نیست این امر باعث می شود مقدار نوری که به وجود می آید متناسب با مقدار نمونه نباشد. برای رفع این اشکال مقدار معینـی مـاده مـرطـوب کننـده اضـافـه مـی کنند تا مـحـلـــول هـــای مــورد آزمــایــش اسـتــانــداردهــا، ســرم‌هــای کـنتـرل و بـلانـک دارای چسبنـدگـی یکنواخت شوند.
۴- اثر اتم‌های دیگر: بعضی از اتمها انرژی نـورانـی را کـه بـه وسـیـلـه سـایـر اتم ها به وجود مـی‌آیـنـد جـذب کـرده و بـرعـکس بعضی دیگر انرژی نورانی را تشدید می کنند نمونه های مورد آزمایش مثل سرم خون یا ادرار همیشه مقداری از ایـن اتم های مزاحم دربردارند. خوشبختانه مـقـدار ایـن اتـم ها یکسان بوده و قابل اغماض است. اثر نامطلوب این اتم ها را می توان به چند طریق تقلیل داد:
الف) تا جایی که امکان دارد نمونه ها را رقیق کـرد (بـسـتـه بـه حـداقـل حـسـاسـیـت دسـتگاه) تا اتم‌های ناخواسته هم رقیق شوند.
ب) اضـافـه کـردن مـقـدار مـعـیـنی از اتم های ناخواسته، به عنوان مثال سدیم باعث تشدید نور پـتـاسـیـم مـی شود. برای کنترل اثر سدیم مقدار معینی از آن را به تمام محلول ها اضافه می کنند و چون نمونه را با استاندارد می سنجند اثر سدیم خنثی خواهد شد. مسلم است که با اضافه کردن سدیم نمی توان در یک نمونه رقیق شده سدیم و پتاسیم را با هم اندازه گیری کرد.
ج) مـوادی بـه نـمـونـه اضـافـه می کنند که اثر نامطلوب اتم ناخواسته را خنثی کند، به عنوان مثال در مورد کلسیم یکی از اتم های ناخالص که شدت نور کلسیم را کم می کند فسفات است. برای خنثی کردن فسفات مقداری لنتانیوم اضافه مـی کـنـنـد چـون لـنـتـانـیـوم برای گرفتن فسفات رقابت می کند. طول موج لنتانیوم نزدیک طول موج کلسیم نیست و به هیمن دلیل جداکردن آنها آسان است.
د) اضافه کردن لیتیوم به عنوان استاندارد داخلی اثر نامطلوب سدیم را بر روی پتاسیم یا پتاسیم بر روی سدیم را کاهش می دهد.
جهت مطالعه بیماران روانی لیتیوم مصرف می کنند و برای کنترل مقدار لیتیوم در سرم بیماران لازم است که میزان آن را در سرم خون بیمار اندازه گیری کرد. واضح است که با استـانـدارد داخلـی لیتیـوم نمـی توان آن را سنجید. به ناچار دستگاه های فلیم فتومتر مخصوص ساخته شده اند که سیستم های مخصوص دارند و مجهز به فیلتر مخصوص لیتیوم بوده و لیتیوم سرم را با مصرف پتاسیم به عنوان استاندارد داخلی اندازه می گیرند.
۵- رقت زیاد: رقیق کردن بیش از حد نمونه باعث می شود که در حرارت زیاد بعضی از اتم های ماده مورد آزمایش یونیزه شوند. طول موج نوری که یون ها ایجاد می کنند با طول موج اتم آن ماده متفاوت است. با رسم منحنی استاندارد می توان متوجه شد که در دقت پایین منحنی خطی نیست.
برای رفع این اشکال با به کار بردن استانداردهای مختلف منحنی را کشیده و رقت مطلوب را محاسبه می کنند.
۶- غلظت زیاد: اگر محلول غلیظ‌تر از حد لازم باشد علاوه بر اثرات نامطلوب اتم‌های ناخواسته، اتم های ناخواسته که شرح آن گذشت، مقداری از انرژی نورانی ماده مورد آزمایش به وسیله اتم های خود ماده ،جذب خواهد شد. این جذب به وسیله الکترون‌هایی که در گراند استیت هستند انجام می شود. باز هم با استفاده از منحنی استانداردها می توان غلظت محلول را محاسبه کرد.
اشکالات در اندازه گیری کلسیم
کلسیم در حرارت پائین به سختی نور می دهد. در حرارت کمی بالاتر چند رنگ می‌دهد که بعضی از آن ها نزدیک به رنگ سدیم بوده و با آن مخلوط شده و جداکردن آن مشکل است. لذا هنوز دستگاهی که بر اساس فلیمفتومتری کار کند، ساخته نشده که بتواند مستقیم کلسیم را اندازه گیری کند. مگر این که سایر یون های مزاحم را جدا کرده و بعـد کلسیـم را انـدازه گیـری کنـد. یعنـی رسـوب کلسیـم را تهیـه کرده و در محلول رقیق‌کننده مجددا رقیق‌کرده و اندازه گیری می کنند. روش فوق نیز دقیق نیست و در حال حاضر کلسیم را با دستگاه تیترانور و فعال انفعالات شیمیایی اندازه گیری می کنند.
رفع اشکالات مکانیکی و الکترونیکی
اشکالات در دستگاه
الف) اشکالات در مورد اتمایزر: بهتر است جهت نگهداری، اتمایزر پس از استفاده از دستگاه به مدت ۱۰ دقیقه به صورت خشک (بدون تزریق محلول به آن) کار کند تا تمام مایعات و مواد اضافی اتمایزر خارج شده و باعث گرفتگی سوزن اتمایزر نشود.
ب) هر چند وقت یک بار مجراهای مختلف ورود گاز و چربی های ناشی از آن که در لوله ها رسوب کرده کاملا پاک و فیلتر ورودی گاز به دستگاه تمیز و شستشو شود.
ج) گذرگاه های هوای فشرده نیز به همین ترتیب تمیز شود.
د) مجرای فاضلاب تمیز شده و انسدادهای موجود رفع شود. توضیح این که در انتهای خروج فاضلاب، ظرف مخصوصی موجود است که همیشه سطح فاضلاب باید در سطح معینی باشد و اضافه آن نیز به خارج هدایت شود. این موضوع باعث می شود که از خروج گاز و محلول اتمیزه شده از راه غیرطبیعی فاضلاب خارج نشود.
ه) هر چند ماه یک‌بار سطح مشعل را از رسوب های ایجاد شده بایستی پاک کرد.
و) لنز(عدسی) و دریچه های تمرکز دهنده نور را که در جلوی مشعل قرار گرفته است و به طور معمول دودزده می شود بایستی پاک کرده و سطح سلول فتوالکتریکی را با پارچه بسیار نرم تمیز کرد. در صورتی که دستگاه دارای سیستم گریتینگ است باید از هر گونه دست زدن به منشور و آینه ها خودداری شود و فقط با دمیدن هوا به آهستگی گرد و غبار موردنظر تمیز شود.
اشکالات در مورد کمپرسور هوای فشرده
فیلترهای مخصوص ورود هوا به کمپرسور تـمـیــز یــا تعـویـض شـود. دریچـه هـای خـارجـی کـمـپـرسـور تـمـیـز و بـازدیـد شـونـد. در صـورت کــاهــش فـشــار هــوا بــایــد سیستـم ایجـاد تـراکـم کمپرسور مورد بازدید و سرویس قرار گیرد.
نحوه شروع کار با دستگاه
دستگاه به برق شهر وصل و روشن می شود. در صـورتـی کـه کـمپرسور به صورت جداگانه تغذیه می شود، کمپرسور هم روشن می شود. درجه هوای فشرده روی عدد مورد نظر تنظیم می شود. در هر دستگاه فشار هوا، معین و ثابت است. شیر گاز را باز کرده و بلافاصله مشتعل مـی‌شـود و بـه وسـیـله دریچه مخصوص تنظیم می‌شود تا شعله آبی موردنظر ایجاد شود.
نحوه انجام کار: شستشوی دستگاه با استفاده از آب مـقـطـر دوبـار تـقـطـیـر کـه بـه اتـمایزر داده می‌شود، انجام می گیرد. سپس گاز بسته می شود و با از بین رفتن شعله در مشعل ، نیاز است که دستگاه به مدت ۱۰ دقیقه خشک کار کند و سپس کمپرسور و بعد دستگاه خاموش می شوند و پس از خــنـــک شـــدن مــشــعـــل دســتـگــاه بــا روکــش مخصوص پوشانده می شود.
نحوه اندازه گیری
پـس از تـنـظیم دستگاه فیلتر سدیم یا پتاسیم (بر حسب احتیاج) در جای مخصوص قرار داده می‌شود.
۱- دستگاه با آب مقطر دو بار تقطیر (بلانک) صـفـر مـی شـود (با استفاده از دکمه مخصوص تنظیم صفر.)
۲- با محلول استاندارد که پیش ترً آماده شده گـالـوانـومـتـر روی یـک عـدد تـنظیم می شود (با استفاده از دکمه مخصوص حساسیت.)
۳- سرم بیمار، که پیش تر برابر با رقت محلول کنترل و استاندارد آماده شده به دستگاه داده شده و عدد گالوانومتر خوانده می شود.
۴- رقــم خــوانــده شــده گــالـوانـومـتـر از روی جدول مخصوص دستگاه بر حسب میلی گرم یا میلی اکووالانت تعیین می شود.
معرفی کامل دستگاه فلیم فتومتر (flame photometer)
مراحل اجرای تنظیمات و کالیبراسیون دستگاه قبل از شروع به کار:
۱- اتصال صحیح دستگاهه به سیستم برق
۲- اتصال صحیح دستگاه به سیستم گاز و تنظیم کردن میزان گاز برای روشن شدن شعله
۳- اتصال صحیح کمپرسور برای تهیه هوای فشرده، چون باید هوای فشرده خاصی را به هنگام استفاده از دستگاه برای آن تنظیم نمود.
۴- روشن کردن خود فلیم
۵- روشن کردن سیستم کمپرسور برای ورود هوای فشرده به دستگاه
۶- باز کردن سیستم گاز
۷- بعد از اینکه گاز به سیستم شمع رسید برای تشکیل شعله شاسی جرقه زن را فشار می دهیم تا شعله ایجاد شود و بعد از تثبیت شله آنرا تنظیم می کنیم.
شعله باید آبی روشن و به صورت کله قندی باشد.
۸- بعد از تثبیت شعله با تغییر دادن کلید سلکتوری سه وضعیتی لیتیم، سدیم و پتاسیم کلید را بر روی یکی از سه فاکتور مربوط قرار داده و استاندارد مورد نظر دستگاه را از راه نیدل(سوزن اتومایزر) به دستگاه می دهیم و رنگ شعله تغییر می کند. سپس دتکتوری که در پشت فیلتر نوری دستگاه قرار دارد میزان جریان عبوری را سنس می کند و آن را به مدار دستگاه داده و توسط پروسسور پردازش می شود و پس از تحلیلات مداری جواب نهایی روی نمایشگر(LCD) دستگاه نمایش داده می شود. حال اگر میزان استاندارد نمایش داده شده روی نمایش گر با میزان استانداردی که روی شیشه مواد استاندارد حک شده یکسان باشد یعنی دستگاه نقص فنی ندارد و کالیبره است. بعد از آن مجاز هستیم که نمونه بیمار را به دستگاه بدهیم و طبق دستور پزشک فاکتور مربوطه را بررسی و جواب نهایی را از دستگاه دریافت کنیم و به سیستم درمانی ارسال نماییم.
مراحل انجام آزمایش:
نمونه مریض را وارد دستگاه می کنیم، سپس نیدل وارد نمونه می شود. حال خلاءیی در اتومایزر ایجاد می شود که باعث کشیده شدن مواد از نمونه می شود. اینک مواد کشیده شده وارد میکسر دستگاه می شود. از طرفی هوای فشرده هم وارد میکسر می شود. سپس مواد و هوای فشرده با هم به طرف بالای شعله مکش می شوند و باعث تغییر رنگ شعله می شوند. (اینک رنگ شعله یا زرد است یا سبز است و یا نارنجی) و از این تغییر رنگ می توان تشخیص داد که الکترولیت وارد شده به دستگاه لیتیم بوده یا سدیم بوده یا پتاسیم.
از اجزای اصلی دستگاه می توان به دتکتور و فیلتر نوری اشاره کرد که دتکتور به عنوان سنسوری است که با برخورد نور به آن جریانی در فلیمانش ایجاد می شود. میزان جریان فرستاده شده به دستگاه برای Plc و پروسسور دستگاه اهمیت اساسی دارد.
معایب احتمالی دستگاه فلیم فتومتر به هنگام تعمیر:
۱- هوای فشرده به دستگاه نرسد.
۲- گاز افت کرده و میزان واقعی آن به دستگاه نرسد.
۳- شعله تنظیم نباشد، (آبی سوز نباشد و ارتفاعش بالا باشد).
۴- مواد نمونه و هوای فشرده به روی شعله کشیده نشود.
۵- شعله به مدار سنس نشود.
۶- نمایش گر فاکتور مربوطه را نمایش ندهد.
۷- فیلترهای نوری تار شده و نور استاندارد به دتکتور یا سنسوری نوری نرسد.
۸- مواد توسط سوزن اتومایزر کشیده نشود.
۹- جرقه زن دستگاه برای تولید شعله، جرقه نزند.
۱۰- شعله تثبیت نشود.
۱۱- کلید سلکتوری سه وضعیتی( لیتیم، سدیم، پتاسیم)، کار خود را به درستی انجام ندهد.
۱۲- دستگاه کالیبره نشود.