گلی بنکلامید مینو ۵,گلی بن کلامید یا متفورمین,گلی بن کلامید خارجی,گلی بن کلامید در بدنسازی,گلی کلازید,فرق گلی بن کلامید با گلی کلازید,گلی بوراید
گلی بن کلامید به شکل قرص های سفید رنگ، گرد یا مستطیلی شکل ۵ میلی گرمی در داروخانه ها توزیع می گردد.
داروهای گروه سولفونیل اوره، با تحریک لوزالمعده باعث می شوند که انسولین بیشتری ترشح شود و به این طریق، قند خون کاهش پیدا کند. شما باید بخاطر داشته باشید که این داروها دارای اثرات مشابه انسولین هستند زیرا آنها باعث می گردند که انسولین خونتان افزایش یابد و امکان دارد که انسولین خیلی زیاد ترشح شود.
در صورتی که این اتفاق بیفتد و انسولین زیادی ترشح گردد، قند خون شما شدیداً کاهش پیدا می کند و ممکن است علایم کاهش قند خون (هیپوگلیسمی) را پیدا نمایید. برای اینکه از چنین اتفاقی جلوگیری نماید باید به طور منظم غذا بخورید و قرصهایتان را همراه با غذا یا درست قبل از غذا مصرف کنید.
همانند انسولین، داروهای سولفونیل اوره نیز می توانند دارای اثر کوتاه، متوسط یا طولانی باشند. داروی کلرپروپامید از انواع طولانی اثر می باشد در حالی که داروی گلی بن کلامید از انواع با اثر متوسط است.
مکانیسم اثر
داروهای سولفونیل اوره نظیر گلی بن کلامید (گلیبوراید) از چندین دهه قبل در درمان دیابت کاربرد داشته اند اما هنوز ساز و کار دقیق عملشان مورد بحث است.
سولفونیل اوره‌ها در دیابت‌ملیتوس غیروابسته به‌انسولین باتحریک‌مستقیم ترشح انسولین بتای پانکراس،گلوکز خون را کاهش می‌دهند.
مصرف‌طولانی مدت این داروها حساسیت‌به‌انسولین را در بافتهای محیطی مانند کبد، عضله، چربی و سلولهایی مانندمونوسیت‌ها و اریتروسیت‌ها افزایش‌می‌دهد که نتیجه آن کاهش گلیکوژنولیز وگلوکونئوژنز در کبد است.
سلولهای بتای پانکراس را وادار به تولید بیشتر انسولین می نماید. (مانند شلاق بر پیکر پانکراس فرود آمده و آنرا وادار به تولید بیشتر انسولین می نماید!)
این دارو پایین آورنده قند خون است، پس همواره می تواند باعث افت قند خون (هیپوگلیسمی) بشود.
شروع اثر
تقریبا با اولین دوزی که مصرف می شود اثرات دارو شروع می گردد.
نکته مهم
از آنجایی که در گروه اول ( مانند گلی بن کلامید ) پس از مصرف دارو ترشح انسولین به طور ناگهانی افزایش می یابد لازم است که شما ایت داروها را اندکی قبل از غذا مصرف کنید تا احتمال بروز حمله کاهش قندخون بعد از غذا کمتر شود.
اگر شما از داروی گلی بن کلامیداستفاده می کنید احتمال بروز کاهش قندخون در شما مخصوصا هنگام تاخیر در غذا خوردن و یا افزایش فعالیت فیزیکی بیشتر خواهد شد بنابراین لازم است شما همانند افراد دیابتی نوع یک همیشه مقداری غذای شیرین مثل قند همراه خود داشته باشید تا بتوانید به سرعت حملات کاهش قندخون احتمالی را درمان کنید و جلوی پیشرفت آن را به سمت بیهوشی کامل بگیرید.
یکی از عوارض مصرف داروی گلی بن کلامید افزایش وزن می باشد بنابراین اگر شما چاق هستید بهتر است از داروهای گروه دوم مثل مت فورمین استفاده کنید.
در مواقعی که قند خون خیلی بالاست ( بیشتر از ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلی گرم بر دسی لیتر) داروهای پایین آوردنده قند خون مخصوصا گروه اول ( گلی بن کلامید) نمی توانند به خوبی قند را کنترل کنند. در این مواقع بهتر است درمان با تزریق انسولین شروع گردد.
هیچگاه مقدار مصرف قرص های گلی بنکلامید خود را سر خود افزایش ندهید چون خطر پایین افتادن شدید قند خون وجود دارد.
حداکثر دوز موثر
تقریبا ۹۵% تاثیر این دارو با مصرف ۱۰ میلی گرم از آن در روز (۲قرص) حاصل می شود، در حالیکه افزایش آن به ۴قرص در روز تنها موجب ۳% افزایش قدرت اثر دارو می گردد. باید بدانید که افزایش دارو به بیش از ۴ قرص در روز نه تنها نمی تواند تفاوت چندانی در افزایش قدرت اثر دارو داشته باشد، بلکه فشار بیشتری هم بر سلولهای بتای پانکراس وارد خواهد ساخت.
عوارض جانبی شایع
اصلی ترین عارضه ی این دارو افت قند خون است که بلافاصله باید درمان شود.
افزایش وزن عارضه ی دیگری است که معمولا بیماران از آن ناراحت می شوند.
چگونگی مصرف گلی بنکلامید
روزانه ۱ تا ۲ بار، حدود ۳۰ دقیقه قیل از غذا مصرف می شود. برای پیشگیری از افت قند لازم است بدانید که خوردن غذا بعداز گلیبن کلامید نباید فراموش شود. در شروع درمان معمولا با دوز کم شروع و پس از شروع اثرات دارو، دوز آنرا بتدریج افزایش داده تا مقدار آن به اندازه ای که مورد نظر پزشکمان است برسد.
بطور معمول بیش از ۲ بار در روز مصرف نمی شود.
منع مصرف
در نارسایی کلیوی مصرف نمی شود. در کسانیکه دچار سکته قلبی شده اند و یا تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفته اند(CABG) یا استنت گذاری کرده اند بهتر است استفاده نشود، زیرا مطالعات نشان داده اند که اینکار ریسک بروز حمله قلبی بعدی را افزایش می دهد.
یادآوری چند نکته مهم
اگر در حال درمان با ترکیبی از چند دارو هستید و دچار عارضه ی حاد افت قند خون شدید (قند کمتر از ۷۰ میلی گرم) با مشورت پزشک خود از مقدار گلیبن کلامیدتان کم کنید.
داروهایی که باعث تولید بیشتر انسولین در بدن می شوند مانند تازیانه بر پیکر پانکراس فرود می آیند!
در صورت بروز افت قند خون
اگر فاصله ی زیادی با وعده غذایی اصلی دارید، ۴ حبه قند میل کرده و در صورت نیاز یک لقمه ی کوچک غذا نیز میل کنید (یک واحد کربوهیدرات)
اگر فاصله کمی تا وعده ی غذای اصلی دارید، ۲ حبه قند میل کرده و بعداز آن، غذای خود را میل کنید.
اگر در اثر مصرف همزمان گلیبن کلامید و آکاربکس دچار افت قند خون شدید، حتما می بایست با مصرف گلوکز (قند یا شربت) با آن مقابله کنید.
اگر با مصرف ۱۰ میلی گرم گلی بنکلامید (۲ قرص) و دوز مناسبی از متفورمین به هدف درمانی خود نرسیده اید (HbA1c< (7% جهت شروع انسولین درمانی با پزشک خود مشورت کنید.
موارد و مقدار مصرف Glibenclamide
الف) داروی کمکی رژیم غذایی برای پایین آوردن غلظت گلوکز خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲
بزرگسالان: ابتدا مقدار mg/day 5-5/2 همراه با صبحانه مصرف می‌شود. بیمارانی که به داروهای خوراکی پایین‌آورنده قند خون حساس تر هستند، باید با مقدار mg/day 25/1 شروع کنند. مقدار معمول نگهدارنده این دارو mg/day20-25/1 را به صورت مقدار واحد یا در مقادیر منقسم است.
تنظیم دوز
در سالمندان، افراد ضعیف، بیماران دچار سوء تغذیه، بیماران دچار نارسایی کلیوی یا کبدی، دارو با دوز ۲۵/۱ میلی‌گرم یک بار در روز شروع می‌شود.
ب) جایگزین درمان با انسولین
بزرگسالان: اگر مقدار مصرف انسولین بیش از U/day 40 باشد، بیمار می‌تواند علاوه بر مصرف ۵۰ درصد انسولین مصرفی خود، مصرف گلی‌بنکلامید را با mg/day 5 شروع کند. بیمارانی که کمتر از ۲۰ واحد در روز انسولین مصرف می‌کنند، می‌توانند دارو را با ۵/۲ تا ۵ میلی‌گرم در روز شروع کنند.
افرادی که بین ۲۰ تا ۴۰ واحد در روز انسولین مصرف می‌کنند، می‌توانند گلی‌بنکلامید را با دوز ۵ میلی‌گرم در روز شروع کنند. تمام بیماران می‌توانند مصرف انسولین را یک باره قطع کنند و گلی‌بنکلامید را جایگزین آن سازند.
اثر ضد دیابت: این دارو با افزایش ترشح انسولین از سلولهای فعال بتای لوزالمعده غلظت خونی گلوکز را کاهش می‌دهد. به نظر می‌رسد بعد از مصرف طولانی مدت، اثرات پایین‌آورنده قند خون آن به اثرات خارج پانکراسی مربوط است، و احتمالاً شامل کاهش تولید گلوکز پایه در کبد و تشدید حساسیت محیطی به انسولین می‌شود. اثر اخیر ممکن است یا ناشی از افزایش تعداد گیرنده‌های انسولین یا تغییرات بعد از پیوند انسولین به گیرنده‌ها باشد.
فارماکوکینتیک
جذب: از دستگاه گوارش تقریباً کامل جذب می‌شود.
پخش: ۹۹ درصد به پروتئین پیوند می‌یابد. انتشار آن به خوبی مشخص نیست.
متابولیسم: توسط کبد به‌طور کامل به متابولیت‌های غیرفعال متابولیزه می‌شود.
دفع: به صورت متابولیت و به‌طور مساوی از طریق ادرار و مدفوع دفع می‌شود. طول مدت اثر این دارو ۲۴ ساعت است. نیمه عمر آن ۱۰ ساعت است.
اثر گلی بن کلامید Glibenclamide بر آزمایشهای تشخیصی
گلی‌بنکلامید می‌تواند BUN، آلکالین فسفاتاز، بیلی‌روبین، AST، ALT و کلسترول را افزایش و سطح گلوکز، هموگلوبین، هماتوکریت، گلوبول‌های سفید، پلاکت و گرانولوسیت‌ها را کاهش دهد.
عوارض جانبی گلی بن کلامید Glibenclamide
چشم: تاری دید، تغییر در انطباق.
کبد: زردی انسدادی، هپاتیت.
عضلانی – اسکلتی: آرترالژی، میالژی.
پوست: راش، واکنش‌های حساسیتی.
دستگاه گوارش: احساس پری در اپی‌گاستر، سوزش سر دل.
خون: لکوپنی، ترومبوسیتوپنی، آنمی همولیتیک، آگرانولوسیتوز، آنمی‌آپلاستیک
متابولیک: کمی قند خون.
سایر عوارض: آنژیوادم، SIADH.
مسمومیت و درمان با گلی بنکلامید
تظاهرات بالینی: غلظت پایین گلوکز خون، سوزش لب‌ها و زبان، گرسنگی، تهوع، کاهش فعالیت مغز (لتارژی، خمیازه کشیدن، اغتشاش شعور، آشفتگی، و عصبانیت)، افزایش فعالیت اعصاب سمپاتیک (تاکی‌کاردی، تعریق، ترمور) و در نهایت تشنجات، استوپور و اغما.
درمان: کمی خفیف قند خون بدون از دست رفتن هوشیاری یا بروز تظاهرات نورولوژیک، به درمان با مصرف خوراکی گلوکز و تغییر مقدار مصرف دارو پاسخ می‌دهد. در صورت بروز کمی شدید قند خون، بیمار باید فوراً به بیمارستان منتقل گردد.
در صورت شک به اغمای دیابتی، باید دکستروز ۵۰ درصد به‌طور سریع تزریق شود و به دنبال آن دکستروز ۱۰ درصد با سرعتی که غلظت گلوکز خون را بیش از mg/dl100 نگه دارد، انفوزیون مداوم گردد. بیمار باید به مدت ۴۸-۲۴ ساعت تحت مراقبت قرار گیرد.
موارد منع مصرف و احتیاط
در دوران بارداری و شیردهی، در بیماران حساس به دارو و کتواسیدوز دیابتی با یا بدون کوما ممنوعیت گلی بنکلامید مصرف دارد.
موارد احتیاط: در نقص عملکرد کلیه یا کبد، در نارسایی غده هیپوفیز یا آدرنال، در بیماران مسن و ضعیف و دچار سوء تغذیه باید با احتیاط مصرف شود.
تداخل دارویی گلی بن کلامید
مصرف همزمان با الکل ممکن است موجب بروز هیپوگلایسمی و واکنش شبه دی‌سولفیرام (تهوع، استفراغ، کرامپ‌های شکمی، و سردرد) شود.
مصرف همزمان با داروهای خوراکی ضد انعقاد خون ممکن است غلظت پلاسمایی هر دو دارو را افزایش دهد. بعد از مصرف مداوم، ممکن است غلظت‌های پلاسمایی و اثر ضد انعقاد خون این داروها کاهش یابد.
مصرف همزمان با کلرامفنیکل، گوانتیدین، انسولین، استروئیدهای آنابولیک، کلوفیبرات، مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)، پروبنسید، سالیسیلات‌ها، یا سولفونامیدها ممکن است اثر پایین‌آورنده قند خون را با جابه‌جا کردن گلی‌بنکلامید از محل‌های پیوند با پروتئین، افزایش دهد. سطح گلوکز بیمار چک شود.
مصرف همزمان با داروهای مهارکننده بتا – آدرنرژیک (از جمله داروهای چشمی) ممکن است خطر کمی قند خون را افزایش دهد، و نشانه‌های آن را (مانند افزایش تعداد نبض و فشار خون) پنهان سازد.
در صورت مصرف همزمان با داروهایی که ممکن است غلظت خونی گلوکز را افزایش دهند (آدرنوکورتیکوئیدها، دیازوکساید، گلوکوکورتیکوئیدها، باکلوفن، آمفتامین، کورتیکوتروپین، اپی‌نفرین، اتاکرینیک اسید، فوروزماید، فنی‌توئین، مدرهای تیازیدی، تریامترن و هورمون‌های تیروئیدی).
ممکن است تنظیم مقدار مصرف گلی‌بنکلامید ضروری شود.
از آنجایی که استعمال دخانیات ترشح کورتیکواستروئید را افزایش می‌دهد، افراد سیگاری ممکن است به مقادیر مصرف بیشتری از گلی‌بنکلامید احتیاج داشته باشند.
گلی‌بنکلامید می‌تواند سطح فنی توئین را افزایش دهد. سطح خونی دارو چک شود.
اشکال دارویی
۲٫۵MG TABLETS
۲٫۵MG TABLETS BP
۵MG TABLETS
۵MG TABLETS BP
اطلاعات دیگر
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: سولفونیل اوره.
طبقه‌بندی درمانی: ضد دیابت.
نام‌های تجاری: Apo – Glyburide
ملاحظات اختصاصی
۱- مصرف مقادیر mg/day 10 یا بیشتر گلی بنکلامید در مقادیر منقسم، معمولاً قبل از صرف غذاهای صبح و شب توصیه می‌شود.
۲- بعضی از بیماران به مصرف یک بار در روز دارو پاسخ می‌دهند، در صورتی که بعضی دیگر از بیماران به مصرف دارو در مقادیر منقسم بهتر پاسخ می‌دهند.
۳- گلی‌بنکلامید یک اثر دیورتیک خفیف دارد که ممکن است در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن قلبی یا سیروز مؤثر باشد.
۴- در صورت جایگزین کردن گلی‌بنکلامید به جای کلرپروپامید، باید وضعیت بیمار طی اولین هفته درمان با گلی‌بنکلامید، به دلیل احتباس طولانی‌مدت کلرپروپامید در بدن، پیگیری شود.
۵- گلی بنکلامید در درمان دیابت نوع ۱ مؤثر نیست.
۶- سطح گلوکز خون به صورت مرتب برای ۲۴ تا ۷۲ ساعت باید کنترل شود چرا که هیپوگلایسمی پس از بهبودی بالینی نیز اتفاق می‌افتد. سطح گلوکز خون، گلوکز ادرار و کتون را بررسی کنید.
۷- مصرف داروهای خوراکی پایین‌آورنده قند خون در مقایسه با رژیم غذایی یا مصرف انسولین همراه با رژیم غذایی، با افزایش خطر مرگ و میر قلبی – عروقی همراه بوده است.
نکات قابل توصیه به بیمار
دستورات پزشک را در مورد رژیم غذایی، فعالیت بدنی و مصرف صحیح دارو رعایت نمایید.
از مصرف الکل خودداری کنید. بسیاری از داروهای بدون نسخه حاوی الکل هستند.
برای کاهش تحریکات گوارشی، دارو را با غذا مصرف کنید.
غلظت گلوکز خون و ادرار و غلظت کتون را طبق دستور پیگیری نمایید.
علائم و نشانه‌های زیادی و کمی قند خون و چگونگی مقابله با آنها را از پزشک خود بیاموزید.
مصرف در سالمندان
بیماران سالخورده به دلیل کاهش متابولیسم و دفع، ممکن است به اثرات این دارو حساس تر باشند.
در بیماران سالخورده کمی قند خون سبب بروز نشانه‌های نورولوژیک بیشتری می‌شود.
مصرف گلی بنکلامید Glibenclamide در کودکان:
بی‌ضرری و اثربخشی مصرف گلی‌بنکلامید در کودکان ثابت نشده است.
گلی بنکلامید در دوران بارداری و شیردهی
رده بندی بارداری: گروه C
مصرف گلی بن کلامید Glibenclamide در شیردهی: ترشح دارو در شیر نامشخص می‌باشد. به علت خطر ایجاد هیپوگلایسمی در شیرخواران، بیمار باید شیر دادن یا مصرف دارو را متوقف کند.
مصرف گلی بنکلامید در بارداری: مصرف در دوران بارداری می‌تواند ایجاد ناهنجاری کشنده کند. در صورتی که منفعت استفاده از دارو برای مادر بیش از خطر استفاده از آن برای جنین باشد، استفاده شود.