داروی گیاهی برای کلفت شدن صدا,دارویی برای کلفت شدن صدا,برای کلفت شدن صدا چه بخوریم,اموزش کلفت کردن صدا,دارو برای کلفتی صدا,دورگه شدن صدا,داروی گیاهی برای صاف شدن صدا,خشن شدن صدا,درمان صدای خش دار,علت گرفتگی صدا در کودکان,داروی گیاهی برای گرفتگی صدا,علت گرفتگی ناگهانی صدا,دارویی برای نازک شدن صدا,داروی گیاهی برای نازک شدن صدا,چگونه صدایمان را کلفت کنیم,چگونه صدای بم داشته باشیم
خشونت صدا یک تظاهر شایع در بزرگسالان در کلینیک ENT است. نزدیک به ۳/۱ درصد از افراد در طول زندگی‌شان دچار اختلالات صدا می‌شوند. خشونت صدا در بزرگسالان با سن ۶۵ سال یا کمتر از آن، شیوع دوره‌ای ۹/۲۹ درصد (درصدی از مردم که در برخی از دوره‌های زندگی‌شان مبتلا شده‌اند) و شیوع نقطه‌ای (مقطعی) ۶/۶ درصد (درصدی از مردم که در زمان خاصی مبتلا شده‌اند) دارد. همچنین مطالعات مقطعی دیگری در زمینه اختلالات صدا شیوع دوره‌ای بالایی را حدود ۸/۲۸ درصد در جمعیت عمومی یافته است. زنان بیشتر از مردان در معرض قرار دارند و نسبت زنان به مردان ۶۰ به ۴۰ است. خشونت صدا می‌تواند تمام گروه‌های سنی را درگیر کند. در بین کودکان میزان شیوع از ۹/۳ درصد تا ۴/۲۳ درصد متغیر است و بیشترین گروه سنی درگیر را ۸ تا ۱۴ ساله‌ها تشکیل می‌دهند. باقی ماندن مشکلات صدا تا ۴ سال یا بیشتر پس از تشخیص در ۳۸ درصد کودکان، مطرح کننده اهمیت مداخلات زودهنگام است. به‌علاوه، میانسالان در ریسک ویژه‌ای با شیوع نقطه‌ای ۲۹ درصد و بروز دوره‌ای ۴۷ درصد قرار دارند. همچنین خشونت صدا در بعضی گروه‌ها مثل معلم‌ها شایع‌تر است(۵۸ درصد).
خشونت صدا، علاوه بر آسیب به سلامت و کیفیت زندگی منجر به ویزیت‌های مکرر مراقبت سلامت و ضرر سالانه فراوان به علت غیبت‌های کاری می‌شود. برای مثال، بیماران با خشونت صدای ناشی از بیماری‌های نورولوژیک (مثل پارکینسون، دیسفونی اسپاسمودیک، لرزش صدا یا فلج تار صوتی) در مقایسه با بیماران قلبی‌احتقانی، نارسایی قلبی، آنژین و بیماران انسدادی مزمن ریه، درجات شدیدی را از کاهش سلامت عمومی ناشی از کیفیت زندگی گزارش کرده‌اند. خشونت صدا همچنین ممکن است کارهای وابسته به صدا را مختل سازد. در جمعیت عمومی ۲/۷ درصد از اشخاص به علت مشکلات صوتی کارشان را برای یک روز یا بیشتر در سال از دست می‌دهند و این میزان در معلم ها به ۲۰درصد افزایش می‌یابد.
شرایط متعددی می‌تواند باعث خشونت صدا شوند، مثل یک التهاب ساده تا مسائل سیستمیک پیچیده مثل شرایط نوررولوژیک یا سرطانی که حنجره را درگیر کرده است. خشونت صدا اغلب توسط علل خوش‌خیم یا خودمحدود شونده ایجاد می‌شود اما ممکن است تظاهری از یک بیماری جدی یا پیشرونده باشد که به مدیریت و تشخیص فوری نیاز دارد.
واژه خشونت صدا hoarseness و دیسفونی dysphonia اغلب به جای هم به‌کار می‌روند. اگرچه خشونت صدا یک علامت تغییر کیفیت صدا است و دیسفونی یک تشخیص است، دیسفونی عموما به عنوان اختلالی در تولید صدا تعریف می‌شود که می‌تواند روابط اجتماعی و حرفه‌ای را مختل کند. خشونت صدا یک کیفیت خشن و نابهنجار در صدا است. خشونت صدا به طور کلی یک کیفیت غیرطبیعی در صداست که تظاهرات آن به صورت‌های زیر می‌تواند باشد: صدای گرفته، صاف کردن مکرر صدا، صدای خشن و گوش‌خراش، لرزنده، ضعیف یا زیر و بمی افزایش یا کاهش یافته صدا. اگرچه خشونت صدا شکایت شایعی در مراجعه کنندگان به پزشک خانواده است اطلاعات وسیعی از آن در دسترس نیست. خشونت صدا ممکن است علامت اصلی باشد اما در اغلب موارد در همراهی با سرفه، تنگی‌نفس، تب، و مشکلات بلع است. اگرچه این دو واژه هم‌معنی نیستند، در این گایدلاین واژه خشونت صدا (hoarseness) انتخاب شده، چون برای بیماران و پزشکان و سایر افراد غیرمتخصص شناخته شده‌تر است و هدف این بحث هم جنبه‌های دیگر دیسفونی نیست.
درمان‌های طبی، جراحی و رفتاری برای مدیریت خشونت صدا وجود دارد. در بین جمعیت عمومی فقط ۹/۵ درصد افراد با خشونت صدا به دنبال درمان هستند. به طور مشابه در معلم‌ها فقط ۳/۱۴ درصدشان با پزشک یا پاتولوژیست کلام (speech pathologist) مشاوره داشته‌اند و این در حالی است که صدای سالم از ملزومات حرفه‌شان است. در بعضی از شرایط بهبود کاملی از خشونت صدا ممکن است به‌دست نیاید و مسئولیت پزشک شامل، کم کردن خشونت صدا، بهینه‌سازی درک و توقعات واقع‌بینانه است. نداشتن آگاهی درباره خشونت صدا و علل آن مانعی برای مراقبت‌های مناسب است. در میان میانسالان، اشخاص به‌طور شایعی خشونت صدا را به افزایش سن‌شان نسبت می‌دهند. چنین گمان‌هایی ممکن است اقدامات درمانی را به بیندازد بیاندازد یا مانع مراجعه شود، بنابراین بهبود آموزش در بین تمام کادر سلامت و همچنین مراقبت‌های طبی کافی برای کاهش میزان خشونت صدا لازم به نظر می‌رسد. یک علت برای طلب نکردن درمان برای مشکلات کارکرد صوتی (در فرد خواننده) و در موارد تهدید کننده حیات (که در بیماران با سرطان دیده می‌شود) پوشش ناکافی بیمه است.
هدف این متن بالابردن آگاهی نسبت به خشونت صدا (دیسفونی) توسط همه پزشکان و کمک به تعیین شرایط نیازمند مداخله یا رسیدگی بیشتر است. تشخیص دیسفونی دقیقا بر پایه ویژگی‌های بالینی است و نیاز به آزمون بیشتری ندارد و خشونت صدا یک علامت است که توسط بیمار یا همراه او مطرح شده و توسط پزشک یا هردو تشخیص داده می‌شود. بعضی از بیماران با کوچک‌ترین تغییراتی که مشاهده کنند، برای کار ناتوان شده و کاهش قابل ملاحظه‌ای در کیفیت زندگی‌شان رخ می‌دهد. برخی دیگر با بیماری قابل‌ملاحظه مثل بدخیمی هم ممکن است اختلال کمی در کارایی صوتی‌شان ایجاد شود.
آناتومی و کارکرد حنجره
حنجره یک ساختار پیچیده است که در تنفس، عمل بلع و صداسازی نقش مهمی دارد. گستره آن از قاعده زبان تا تراشه است. چارچوب حنجره ازغضروف کریکوئید، تیروئید، آریتنوئید، اپی‌گلوت، کورنیکولیت و کونئی‌فورم تشکیل شده که با لیگامان‌ها و غشاها به هم وصل‌اند و به کمک عضلات داخلی و خارجی حرکت می‌کنند. تارها یا چین‌های صوتی به طور اولیه مسئول تولید صدا هستند. ساختارشان غشایی است و به غضروف آریتنوئید و تیروئید مرتبط‌اند و در وسط حنجره کشیده می‌شوند. عصب‌دهی حنجره توسط عصب سوپریور و ریکارنت لارنژیال است که شاخه‌هایی از عصب واگ هستند. صداها به علت لرزش اپی‌تلیوم تارهای صوتی که ناشی از عبور هوای ریه است، تولید می‌شوند و نوسانات حاصل در فشار هوا امواج صوتی را ایجاد می‌کند. برای تولید صدا باید لبه‌های تارهای صوتی به‌اندازه کافی به هم برسند تا در اثر عبور هوا از حنجره، لرزش ایجاد شود. غضروف آریتنوئید و عضلات مرتبط با آن مسئول حرکت و کشش تارهای صوتی هستند. طنین صدا و رزونانس امواج صوتی با فرم و حرکت لب‌ها، فک، زبان، کام نرم و سایر اجزای سخن گفتن تعیین می‌شود.
علل خشونت صدا
علل خشونت صدا شامل تغییرات پاتولوژیک التهابی، اختلالات نوروماسکولار، شرایط عصبی و روانی و بیماری‌های سیستمیک و نهایتا نئوپلاسم است. شایع‌ترین و مهم‌ترین علل آن در جدول شماره یک ذکر شده‌اند.
التهاب و عفونت
لارنژیت حاد یک علت شایع و خودمحدود شونده است که به طور خاص با خشونت صدا تظاهر می‌یابد. شایع‌ترین علل لارنژیت حاد یک دوره کوتاه استفاده مکرر از حنجره یا عفونت دستگاه تنفسی فوقانی است. علل کمتر شایع آن عبارتند از عفونت قارچی و باکتریایی. در بسیاری از بیماران التهابی و عفونی به جز لارنژیت حاد، خشونت صدا فقط یکی از چندین علامت بیماری را تشکیل می‌دهد. در آلرژی‌های راه‌های هوایی فوقانی که اغلب حنجره را درگیر می‌کنند خشونت صدا در همراهی با ترشحات بینی و سینوس است. لارنژیت اغلب با رفلاکس لارنگوفارنژیال مرتبط است. با وجود این،کرایتریای تشخیصی و مدیریت طبی اختصاصی آن هنوز بحث‌برانگیز است.
لارنژیت مزمن که اغلب با ضایعات متنوعی در تارهای صوتی همراهی دارد به طور نادری برگشت‌ناپذیر است.سیگار کشیدن و استفاده بیش از حد از تارهای صوتی به صورت مزمن، شایع‌ترین علت لارنژیت مزمن است. سایر محرک‌ها مثل رفلاکس لارنگوفارنژیال، آلرژی و کورتیکواستروئیدهای استنشاقی (مخصوصا فلوتیکازون) نیز می‌توانند مسبب لارنژیت مزمن باشند.
نوروماسکولار و اعصاب و روان
فلج تارهای صوتی می‌تواند یکطرفه یا دوطرفه باشد. تعداد زیادی از فلج‌های یکطرفه به علت آسیب‌های عصب ریکارنت لارنژیال است که طی جراحی‌های تیروئید، گردن، قلب و قفسه سینه یا در درگیری‌های مدیاستن و سرطان‌های قسمت‌های فوقانی ریه به‌وجود آمده است. شایع‌ترین علت فلج دو طرفه تارهای صوتی، جراحی‌های دوطرفه تیروئید است.
همچنین طی ترومای مستقیم به حنجره (مثل انتوباسیون) ممکن است فلج تارهای صوتی اتفاق بیفتد. دیستونی ناشی از کشش عضله (muscle tensio- dystonia) به دنبال فشار حنجره‌ای یا خارج حنجره‌ای بیش از حد ایجاد می‌شود و علل این فشار فاکتورهای متعددی مثل کنترل تنفسی ضعیف، دریچه حنجره‌ای سفت، رفلاکس لارنگوفارنژیال و استرس است. اختلال تکلم ناشی از اسپاسم (دیسفونی اسپاسمودیک) که اغلب به عنوان دیستونی حنجره‌ای شناخته می‌شود، یک اختلال عصبی عضلانی با علت ناشناخته است که سبب کشش کنترل نشده روی عضلات حنجره‌ای شده و اسپاسم موضعی حنجره‌ای ایجاد می‌کند.
اختلالات صدا با منشاء اعصاب و روان به طور کلی یک واکنش به استرس یا سایر اختلالات روانی مثل تمارض هستند. در آفونی تبدیلی conversio- aphonia به‌طور مشخص نجوا کردن یا پچ‌پچ کردن باقی مانده و سالم است اما صدای صحبت کردن ازبین رفته که این حالت اغلب به دنبال یک حمله عصبی است. خشونت صدا می‌تواند تظاهری از بیماری‌های عصبی دژنراتیو متعددی باشد، مثل پارکینسون، میاستنی گراویس و اسکلروز متعدد MS باشد اما خیلی نادر است که خشونت صدا تنها تظاهر این بیماری‌ها باشد.
بیماری‌های سیستمیک مرتبط
خشونت صدا ممکن است به دنبال چندین اختلال غدد درون‌ریز رخ بدهد. به‌طور قابل ملاحظه‌ای، هیپوتیروئیدی و آکرومگالی و آرتریت‌های التهابی مثل روماتیسم ممکن است حنجره را تحت تاثیر قرار داده و خشونت صدا ایجاد کند. سارکوئیدوز و آمیلوئیدوز از علل کمتر شایع خشونت صدا هستند. آمیلوئیدوز حنجره‌ای ممکن است تظاهری از بیماری سیستمیک باشد.
نئوپلاستیک
پاپیلوماتوز حنجره‌ای در بزرگسالان هم مثل نوزادان و کودکان به دنبال عفونت با HPV (ویروس پاپیلومای انسانی) اتفاق می‌افتد. لکوپلاکی حنجره‌ای ممکن است یک ضایعه خوش‌خیم پیش‌سرطانی باشد یا صراحتا بدخیمی را مطرح کند. دیسپلازی با لکوپلاکی مرتبط است و SCC رابطه بسیار نزدیکی با مصرف سیگار و الکل و رفلاکس لارنگوفارنژیال دارد. خشونت صدا اغلب اولین تظاهر SCC حنجره است اما سرفه، هموپتزی و درد حنجره یا دیسفاژی نیز اغلب وجود دارد.