انسولین (عوارض و خطرات،فواید،نحوه تزریق پمپ،انواع سوزن)

انسولین یک هورمون طبیعی در بدن می باشد که برای توزیع و ذخیره قند از انرژی مواد غذایی لازم است. در بسیاری از بیماران دیابتی تولید این هورمون در بدن کافی نیست و یا اثربخشی لازم را ندارد.
لذا ممکن است داروی هورمونی انسولین برای دیابت نوع یک و یا دیابت نوع دو توسط پزشک معالج تجویز گردد. اما باید دانست مانند بسیاری از داروهای تجویزی، این هورمون نیز ممکن است یک سری عوارض جانبی به همراه داشته باشد.

فارماکو دینامیک و فارماکو کینیتیک

این هورمون ذخیره و متابولیسم کربو هیدرات ها، پروتئین و چربی ها را کنترل می کند.اساسا در کبد، عضلات و بافت چربی به وسیله اتصال به گیرنده های موجود در غشا سلولی و تسهیل عبور گلوکز پتاسیم و منیزیم عمل می کند.

انسولین با انتقال قند موجود درخون به داخل سلولها باعث کاهش قند خون می شود، به طور معمول تزریق 2 بار در روز انسولین برای کنترل قند خون کافی است.اما در بعضی موارد برای کنترل بهتر قند خون جهت بعضی از افراد 3 تا 4 تزریق در روز نیز در نظر گرفته می شود.

انسولین به سرعت از محل تزریق عضلانی و زیر جلدی جذب می شود و در سراسر مایعات خارج سلولی منتشر می شود و کمتر از 2 درصد از راه ادرار دفع می شود.

پیش از مصرف انسولین

در صورت بارداری، اقدام به بارداری و شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید .زیرا انسولین تجویزی شما در این شرایط نیاز به تنظیم دوز مجدد دارد.

صورت سابقه ی اختلال کلیوی ،کبدی و هرگونه حساسیت دارویی ،پزشک خود را مطلع سازید.

از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود در اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.

نحوه ی مصرف انسولین

از آنجا که این دارو در شکل ها و انواع مختلف توسط شرکت های متعددی ساخته می شود ،در مصرف آنها پیش از هر توصیه ای ،مطالعه ی کامل و بادقت بروشور داروی تجویز شده برای شما ضرورت دارد.نحوه ی مصرف انسولین را در برگه ی موجود در بسته بندی دارو به دقت مطالعه نمایید و از پزشک یا داروساز خود آموزشات لازم را دریافت نمایید.

مصرف انسولین را دقیقاً طبق دستور پزشک خود مصرف نمایید .پزشک یا داروساز شما نحوه ی تزریق را به شما آموزش خواهد داد.از تغییر مقدار مصرف دارو بدون نظر پزشک بپرهیزید.

انسولین را می توانید در زیر پوست بالای بازو ،ران پا،عضلات سرینی و اطراف ناف تزریق نمایید و هر چند وقت یک بار محل تزریق را تغییر دهید.

درمان شما ممکن است متشکل از چند نوع انسولین و حتی مقدار مصرف متفاوت در هر نوبت باشد که توسط پزشک ،محاسبه و بررسی شده است.مقدار مصرف انسولین براساس “واحد” محاسبه می گردد.در نتیجه در صورت نیاز به انسولین درمانی سوالات خودرا به طور کامل از پزشک و داروساز خود بپرسید و مطمئن شوید که همه چیز را در مورد نحوه ی صحیح مصرف انسولین می دانید.

برخی از انواع انسولین ،پیش از تزریق باید باهم مخلوط شوند.نحوه ی اختلاط صحیح را از داروساز خود سوال کنید. به عنوان مثال انسولین رگولار که سریعا اثر می کند کاملا ضفاف است و نیازی به هم زدن ندارد ولی انسولین بای فازیک که ترکیبی از انسولین شفاف و شیری است قبل از استفاده باید به ملایمت به هم زده شود تا ذرات نامحلول انسولین معلق شود و بطور یکنواخت در ترکیب پراکنده شود.

اگر لازم باشد که انسولین شفاف و شیری از دو ویال جداگانه و بصورت هم زمان مصرف شود باید بصورت زیر عمل کنید.

۱.ابتدا به تعداد واحد تجویز شده ی انسولین شفاف ،داخل سرنگ هوا بکشید و به ویال مورد نظر تزریق نمایید.

۲.به تعداد واحد تجویز شده ی انسولین شیری NPH نیز داخل سرنگ هوا بکشید و به ویال انسولین رگولار تزریق نمایید.

۳.ویال انسولین رگولار را برعکس بگیرید و تعداد واحد مورد نظر را داخل سرنگ بکشید.

۴.ویال انسولین NPH را برعکس بگیرید و تعداد واحد مورد نظر را داخل سرنگ بکشید.

نکته:از تکان دادن ویال انسولین خودداری نمایید زیرا با ایجاد حباب در انسولین، در اندازه گیری مقدار مصرف دارو خطا ایجاد می شود.

عوارض جانبی انسولین

شامل مشکلات جزیی تا مشکلات جدی تر مانند افزایش وزن می باشد. البته بسیار مهم است که بدانید این هورمون به خودی خود سبب افزایش وزن نمی گردد، بلکه به موازات تنظیم قند خون توسط این هورمون، چربی اضافه در بدن به علت مصرف غذای اضافی و یا دریافت مقادیر ناکافی انسولین خوراکی یا تزریقی، می تواند منجر به افزایش وزن گردد. خبر خوب آن است که با یک رژیم غذایی متعادل به همراه فعالیت بدنی منظم، می توان از این عارضه جانبی یعنی افزایش وزن، جلوگیری نمود.

موقع تزریق انسولین ممکن است قرمزی و خارش خفیفی در محل تزریق ایجاد گردد. اگر خارش و التهاب گسترش یابد و یا پوست بیش از حد خارش دار شود، باید به پزشک مراجعه کرد. وسایل تزریق کننده جدید ( مدل مدادی یا قلم انسولین) به کاهش این عوارض پوستی کمک می کنند (تصویر روبرو).

یکی دیگر از عوارض احتمالی تزریق ضخیم شدن پوستی است که تزریق ها معمولا در آن ناحیه صورت می گیرند، البته این عارضه تقریبا نادر است.

دیگر عوارض جانبی انسولین

تورم صورت، لب ها و یا زبان و یا مشکل در تنفس. این عوارض جانبی می توانند نشانه ای از حساسیت جدی به انسولین باشند و هر شخصی که آنها را مشاهده می کند، باید سریعا به پزشک مراجعه کند.

تجویز و تعیین دوز مصرف این دارو بایستی زیر نظر پزشک متخصص انجام شود تا از بروز عوارض احتمالی جلوگیری گردد.

احساس خواب آلودگی، ضعف، گیجی و یا احساس ناخوشی کلی ممکن است نشان دهد که قند خونتان در حد نامطلوبی افزایش یا کاهش یافته است. راه حل این است که قند خون تان بررسی شود و سپس غذا و انسولین دریافتی طبق نظر پزشک تان تنظیم گردد.

در مصرف استنشاقی انسولین، افت قند خون رایج ترین عارضه جانبی می باشد. همچنین تنگی نفس ، درد قفسه سینه، عفونت های تنفسی، سرفه، خشک شدن دهان و زخم گلو نیز ممکن است در اثر مصرف استنشاقی این دارو از طریق دهان و بینی ایجاد شوند.

برخی مواقع ممکن است داروهای دیگری که فرد دیابتی مصرف می کند، با این هورمون واکنش نشان دهند و عوارض جانبی نامطلوبی را ایجاد کنند. بسیاری از داروها از جمله داروهای ضد فشار خون و حتی برخی از مکمل های ویتامینی ممکن است حساسیت یا مقاومت بدن فرد نسبت به انسولین را افزایش دهند. برای اجتناب از بروز این عوارض جانبی، پزشک می بایست از تمام داروها و مکمل هایی که بیمار مصرف می کند مطلع باشد، صرف نظر از این که بیمار این را به صورت استنشاقی دریافت کند یا تزریقی .

ذکر این نکته ضروری است که انسولین به عنوان یک داروی اساسی برای درمان بیماران دیابتی نوع یک و نوع دو که به درمان های دیگر جواب نداده اند، تجویز می گردد. مهم این است که تجویز و تعیین دوز مصرف این دارو بایستی زیر نظر پزشک متخصص انجام شود تا از بروز عوارض احتمالی جلوگیری گردد.

با اثر به سلول‌های کبد باعث می‌شود این سلول‌ها با گرفتن قند از خون و ذخیرهٔ آن به صورت گلیکوژن، قند خون را کاهش دهند و با تجمع گلیکوژن در سلول‌های ماهیچهای -به عنوان یک منبع سوخت- انرژی را افزایش دهد.
همچنین با اثر به بافت‌های چربی، استفاده از چربی به عنوان منبع سوخت را متوقف می‌کند. در صورت نبود یا کمبود انسولین در خون، بدن از چربی به عنوان منبع سوخت استفاده می‌کند. انسولین به عنوان مرکز کنترل متابولیسم بدن عمل می‌کند.

انسولین در پزشکی برای درمان نوعی دیابت شیرین استفاده می‌شود. در دیابت شیرین نوع یک(دیابت وابسته به انسولین) توانایی تولید انسولین در بدن کاهش می‌یابد یا قطع می‌شود از این رو با تزریق روزانهٔ (اغلب به صورت زیر پوستی) علایم بیماری از بین می‌رود.

افراد مبتلا به دیابت شیرین نوع دو(یا دیابت غیروابسته به انسولین)، با این که مقدار انسولین در خون از مقدار طبیعی بیش‌تر است، ولی تعداد گیرندههای آن کم است. در مواردی نادر اگر داروهای دیگر اثر گذار نبودند، از انسولین برای کنترل مقدار گلوکوز خون استفاده می‌شود.

انسولین بر اعمال سایر نقاط بدن نیز اثر می‌گذارد، برای مثال اگر وارد مغز شود باعث افزایش توانایی یادگیری و حافظه می‌شود.
هورمون پپتیدی با ترکیب ۵۱ اسیدآمینه می‌باشد. این هورمون از جزایر لانگرهانس، واقع در بخش درون‌ریز پانکراس، به خون ترشح می‌شود، نام آن نیز از واژهٔ لاتین “اینسولا” به معنی جزیره گرفته شده‌است وزن مولکولی انسولین ۵۸۰۸ دالتون اندازه گیری شده‌است.

ساختار پروتئینی
در بدن، انسولین به صورت هگزامر(شش جزئی) تولید و ذخیره می‌شود،انسولین پلی‌پپتیدی است که از دو زنجیره پپتیدی A و B تشکیل یافته است. تعداد اسیدهای آمینه در زنجیره‌ها که در زنجیره A برابر ۲۱ و در زنجیره B برابر ۳۰ می‌باشد، در انسولینهای جدا شده از اغلب گونه‌های حیوانی ثابت است. این دو زنجیره به کمک دو پل دی‌سولفور ، یکی بین اسیدهای آمینه شماره ۷ از دو زنجیره و دیگری میان اسیدهای آمینه شماره ۲۰ از زنجیره A و شماره ۱۹ از زنجیره B با یکدیگر اتصال دارند. علاوه بر این ، ریشه‌های اسید آمینه ردیف ۶ و ۱۱ در داخل زنجیره A بوسیله پیوند دی‌سولفور به یکدیگر متصل هستند. مکان این پیوندها در گونه‌های مختلف ، ثابت است.
انسولین به صورت هگزامر(شش جزئی)، غیر فعال است که پایداری بلند مدتی دارد، این ساختار شش جزئی به عنوان محافظت از انسولین بیش فعال عمل می‌کند.
تبدیل ساختار شش جزئی به مونومر از جنبه‌های اصلی فرمول بندی انسولین برای تزریق است، انسولین شش جزئی بسیار پایدارتر است در حالی که انسولین مونومر بسیار سریعتر واکنش می‌دهد از آنجایی که آهنگ نفوذ با اندازهٔ مولکول، رابطهٔ عکس دارد.
انسولینی که سریعتر واکنش می‌دهد به معنای این است که دیگر زمان وعدهٔ غذایی، مقدم بر زمان عادی روزانه نیست که این به خودی خود، انعطاف‌پذیری و راحتی بیشتری را برای بیماران دیابتی فراهم می‌کند.

مطلب خواندنی:آشنایی با پمپ انسولین

نکات قابل توجه در تزریق انسولین

• با شروع درمان با انسولین، به مدت حداقل 3 روز تا یك هفته، باید مقدار انسولین دریافتی، مقدار غذای خورده شده و نتیجه تست قند خون دو ساعت قبل و بعد از غذا و قبل از خواب در یك دفتر روزانه ثبت شود و ملاحظات مربوط هم، در كنار آن درج گردد )مثلاً تأخیر در خوردن ناهار، سرماخورگی ، خوردن یك میان وعده ی اضافی و … )
• انسولین رگولار و ان پی اچ نباید با هم مخلوط شوند، مگر اینکه توسط پزشک تجویز شود.به طور کلی انسولین ریگولار ابتدا کشیده می شود.
• انسولین رگولار معمولا 15 الی 30 دقیقه قبل از غذا تجویز می شودبه به نحویکه اوج اثر آن با هیپرگلیسمی پس از غذا هم زمان شود.
• از تزریق انسولین سرد اجتناب شود ،زیرا این عمل می تواند منجر به لیپو دیستروفی،کاهش سرعت جذب و عکس العمل های موضعی شود.
• انسولین باید در ناحیه ای که لایه بزرگ چربی دارد و عاری از عروق خونی و اعصاب بزرگ می باشد، تریق شود.
• انسولین ان پی اچ تنها از راه زیر جلدی و بر حسب نیاز بیمار 30-60 دقیقه قبل از غذا تجویز می شود.
• انسولین در دمای اتاق تا یکماه پایدار است، از قرار دادن آن در معرض نور خورشید یا حرارت زیاد اجتناب باید کرد.

سنتز انسولین

سنتز انسولین در پانکراس تولید می‌شود و هرگاه که محرکی شناسایی شد، ترشح می‌شود. محرک می‌تواند پروتئین مصرف شده باشد یا گلوکز در خون که از غذای گوارش شده تولید می‌شود.
اگر کربوهیدرات مصرف شده دارای گلوکز باشد، گلوکز وارد جریان خون می‌شود و گلوگز خون افزایش می‌یابد. در سلول‌های هدف، انسولین نوعی پیام را تولید می‌کند که باعث افزایش جذب و ذخیرهٔ گلوکز می‌شود. در نهایت، مقدار انسولین کاهش می‌یابد و منجر به پایان پاسخ می‌شود.

دیگر اطلاعات درباره انسولین

انسولین‌‌‌‌ را نمی توان از راه خوراکی مصرف کرد زیرا توسط آنزیم های گوارشی تخریب می شود .لذا در افراد نیازمند به انسولین ،حتما باید با تزریق زیر پوستی وارد بدن شود.
تزریق انسولین با یک سوزن کوچک و سرسوزن مخصوص صورت می گیرد و البته امروزه فرم های جدید آماده ی تزریق انسولین به صورت قلم تزریقی به بازار عرضه شده اند.
داروی انسولین انواع مختلفی دارد که عمده ی تفاوت انواع مختلف،در مدت زمان اثرگذاری و طول عمر آنها می باشد.
انسولین های کوتاه اثر یا انسولین محلول،سریع اثر می کند و معمولا باید پیش از مصرف غذا تزریق شود.

اثرات فیزیولوژیک انسولین

اثرات کلی بر فیزیولوژی انسان ·کنترل جذب سلولی موادی خاص(اغلب گلوکز در بافت‌های عضلانی(Muscle Tissue) و چربی(Adipose)) افزایش رونویسی DNA و سنتز پروتئین.تغییر شکل دادن فعالیت بسیاری از آنزیم‌ها اثرات بر سلول ها .افزایش سنتز گلیکوژن(انسولین باعث ذخیرهٔ گلوکز در کبد به صورت گلیکوژن می‌شود، سطح پایین انسولین باعث می‌شود که کبد گلیکوژن را تجزیه و گلوکز را وارد سیستم گردش خونی کند.
افزایش تشکیل بافت چربی(انسولین سلول‌های چربی را مجبور به جذب لیپید خون می‌کند که به تری گلیسرید تبدیل شده‌است) افزایش استری شدن اسیدهای چربی.کاهش پروتئولیسیس.کاهش لیپولیسیس.کاهش گلوکونئوجنسیس .افزایش جذب آمینو اسید توسط سلول‌ها.فزایش جذب پتاسیم توسط سلول‌ها.افزایش ترشح HCL درون معده

مواد غذایی شبیه انسولین

در اینجا ۲۰ نوع ماده غذایی را به شما معرفی می ‌کنیم که می‌ تواند جلوی بالا رفتن قند خون تان را بگیرد.

سیب
اکثر متخصصان تغذیه توصیه می‌ کنند حتما در رژیم غذایی خود سیب را بگنجانید زیرا سیب کالری پایینی دارد و فیبر آن بسیار بالا است و جلوی گرسنگی را می ‌گیرد.
سیب همچنین دشمن کلسترول بد است و میزان قند خون را کاهش می ‌دهد.

آووکادو
آووکادو غنی از اسیدهای چرب مونوی غیر اشباع است که سبب کند شدن هضم و پیشگیری از افزایش قند خون بعد از صرف غذا می ‌شود.

جو
می‌ توانید جو را جایگزین برنج سفید کنید تا میزان قند خون تان بعد از صرف غذا حدود ۷۰ درصد کاهش یابد و تا ساعت‌ ها ثابت بماند.
فیبرهای حلال جو هضم را کند کرده و سبب جذب تدریجی قند می ‌شود.

سبزیجات
فیبر حلال تمامی سبزیجات می‌ تواند قند خون بالا را مهار کند.

گوشت گاو
می ‌توانید قسمت‌ های کم چرب گوشت گاو را انتخاب کنید و یک ‌چهارم بشقاب ‌تان را در هر وعده غذایی به آن اختصاص دهید. رساندن به اندازه ی پروتئین به بدن باعث می ‌شود مدت طولانی‌ تری سیر بمانید و در صورت لاغر شدن حجم بافت ماهیچه ‌ای ‌تان کاهش نیابد. در ضمن مصرف پروتئین به افزایش متابولیسم کمک می‌ کند.

میوه‌ های گوشت ‌دار دانه‌ دار
انواع میوه‌ های گوشتی حاوی یک یا چند دانه که به رنگ ‌های قرمز یا بنفش موجود است مانند انواع انگور حاوی ترکیبی طبیعی به نام آنتوسیانین هستند. محققان می ‌گویند این دانه‌ های رنگی می ‌تواند سبب کاهش قند خون شده و در عین حال محرک تولید انسولین در بدن باشند.

بروکلی
بروکلی غنی از کروم بوده که در درازمدت نقشی اساسی و مهم برای تنظیم قند خون دارد.

هویج
هویج یکی از منابع طبیعی غنی از بتاکاروتن است که می ‌تواند خطر ابتلا به دیابت را کاهش داده و قند خون را تنظیم کند.

گوشت مرغ
گوشت سینه مرغ در مقایسه با ران یا سایر قسمت‌ ها چربی کمتری دارد. توصیه ی ما به شما این است که در هر شرایطی به هیچ عنوان پوست مرغ را به خاطر چربی بالایی که دارد نخورید.

تخم مرغ
برخی از محققان معتقد هستند که خوردن یک عدد تخم ‌مرغ در روز کلسترول خون تان را بالا نمی ‌برد و در عوض ساعت ‌ها شما را سیر نگه می‌ دارد.

ماهی: یکی از دلایل فوت مبتلایان به دیابت ابتلا به ناراحتی ‌های قلبی – عروقی است. مصرف یک یا دو بار ماهی در هفته می ‌تواند این احتمال را حداقل ۴۰ درصد کاهش دهد.

از سوی دیگر اسیدهای چرب موجود در ماهی احتمال ابتلا به دیابت، مقاومت در برابر انسولین و التهاب را که از جمله فاکتورهای اصلی ابتلا به ناراحتی‌ های قلبی – عروقی است کاهش می ‌دهد.

دانه کتان
دانه‌ های کتان غنی از پروتئین، فیبر، چربی ‌های خوب از نوعی که در ماهی موجود است و منیزیم است.

شیر و ماست
این ها مواد غذایی غنی از پروتئین و کلسیم هستند و می ‌توانند به کاهش وزن کمک کنند. البته حتما این را می دانید که باید از نوع کم چرب شان استفاده نمایید.
از سوی دیگر این مواد مقاومت در برابر انسولین را از بین می ‌برند.

گردو
گردو حاوی مقادیر بالایی فیبر و پروتئین بوده و سوخت کندی دارد که به تدریج به قند تبدیل می ‌شود.
از سوی دیگر غنی از چربی‌ های مونوی غیر اشباع است که برای سلامت مفید هستند.

دانه‌ ها
تمامی انواع دانه ‌ها غنی از چربی‌ های خوب، پروتئین و فیبر هستند که می‌ توانند قند خون را پایین نگه داشته و از ابتلا به ناراحتی‌ های قلبی – عروقی پیشگیری کنند.
در ضمن این مواد منابع طبیعی استرول است که چربی خون را کاهش می ‌دهد.

جوی دو سر
جوی دوسر حاوی فیبرهای حلالی است که در آب محلول بوده و یک خمیر را تشکیل می‌ دهد. مصرف آن باعث می‌ شود بین آنزیم‌ های هضم ‌کننده در معده و مولکول‌ های آمیدون(نشاسته) غذا، یک سد چسبناک به وجود بیاید. در نتیجه دستگاه گوارش مدت طولانی ‌تری غذا را در خود نگه داشته و قندها به تدریج وارد خون می ‌شوند.

روغن زیتون
روغن زیتون طلای مایع نامیده می‌ شود زیرا حاوی ترکیبات ضد التهابی و قوی است که محققان آن را با آسپیرین مقایسه می‌ کنند.
افرادی که رژیم مدیترانه ‌ای دارند و روغن زیتون، میوه و سبزیجات، غلات و گوشت کم‌ چرب می ‌خورند کمتر به دیابت و ناراحتی های قلبی و عروقی دچار می ‌شوند. هر دوی این بیماری‌ ها در پی التهاب در بدن به وجود می ‌آیند.

بر خلاف کره، چربی خوب روغن زیتون سبب افزایش مقاومت بدن در برابر انسولین نشده و حتی این مقاومت را کاهش می ‌دهد.
روغن زیتون همچنین کند کننده ی هضم غذا است و باعث وارد شدن تدریجی قند به خون می شود.

کره بادام زمینی
تحقیقات اخیر نشان داده است مصرف کره ی بادام زمینی می ‌تواند اشتها را کور کرده و سبب سیری بیشتر فرد در مقایسه با زمانی شود که مواد قندی کم فیبر مصرف می ‌کند.
در ضمن کره بادام زمینی غنی از چربی‌ های مونوی غیراشباع است که می ‌تواند قند خون را تنظیم کند.

نان سبوس ‌دار
مصرف زیاد نان سفید می ‌تواند حساسیت بدن به انسولین را کاهش داده و سبب افزایش قند خون شود در صورتی که نان سبوس ‌دار دقیقا برعکس عمل می ‌کند.

سیب ‌زمینی شیرین
یک سیب‌ زمینی شیرین که در اجاق کبابی شده ۳۰ درصد کمتر از سیب ‌زمینی معمولی قند خون را افزایش می ‌دهد زیرا حاوی فیبر بالا و ریزمغذی‌ هایی است که ۴۰ درصد آن ها از نوع حلال بوده و سبب کاهش کلسترول و کندی هضم غذا می ‌شوند.
در ضمن سیب ‌زمینی شیرین غنی از کاروتنوئید و رنگ‌ دانه ‌های زرد و نارنجی است که به ارگانیسم‌ ها اجازه عکس ‌العمل در برابر انسولین را می‌ دهد. سیب ‌زمینی شیرین همچنین غنی از اسید کوروژنیک ((chorogenic acid است. این ترکیب گیاهی طبیعی می ‌تواند به کاهش مقاومت در برابر انسولین کمک کند.

قدرت آنابولیک انسولین برای افزایش سریع حجم و قدرت، تستوسترون یکی از آنابولیک‌ترین هورمون‌ها در جهان به حساب می‌آید تستوسترون در سطح بالای آن خواه از طریق استروئیدهای آنابولیک، بیش هورمون‌ها و محرک‌های هورمونی دیگر تحریک شرایط آنابولیکی را در بدن سبب می‌شود که نهایتاً فیزیک بدنی تفکیک شده و عضلانی، ماحصل آن خواهد بود. اما تستوسترون تنها هورمون آنابولیک محسوب نمی‌شود و انسولین هم هورمون دیگری است که به همان اندازه قدرتمند است.

انسولین مسئولیت انتقال مواد مغذی به‌داخل جریان خون و تضمین حداکثر جذب و استفاده هر نوع مکمل قانونی و یا غیرقانونی را برعهده دارد. انسولین همچنین تشدید‌کننده ارسال کربوهیدرات‌ها و مکمل‌هائی همچون کراتین، گلوتامین و غیره را به‌داخل سلول‌های عضلانی به‌منظور حداکثر پمپ عضلانی می‌باشد.

ممکن است با عبارت انسولین اسپایک آشنائی داشته باشید. این عبارت برمی‌گردد به افزایش سریع سطح انسولین در داخل بدن که به‌طور معمول به‌وسیله مصرف یک دوز مشخص از قندهای ساده حاصل می‌شود که در حداکثر محصولات حاوی کربوهیدرات و کراتین به‌صورت توام نیز مشاهده می‌شود.
به‌منظور انتقال موادغذائی به‌داخل جریان خون و سلول‌های عضلانی به ترشح یک‌باره انسولین نیاز می‌باشد. با وجود تأثیر بالا و فوائد زیاد آن، انسولین اسپایک یا همان ترشح یکباره انسولین در مقادیر بالا می‌تواند کربوهیدرات زیادی را سبب شود که این کربوهیدرات‌ها به‌صورت کامل متابولیزه نشده و نهایتاً به‌صورت چربی در بدن ذخیره می‌شوند.

انسولین تا زمانی‌که بر روی نحوه تأثیر آن بر روی بدن کنترل داشته باشد یک هورمون آنابولیک قوی محسوب می‌شود. اگر عملکرد انسولین را تحت کنترل

داشته باشید در عرض ۴ تا ۶ هفته قادر خواهید بود ۵ تا ۱۰ بر وزن‌تان بیفزائید. در غیر این‌صورت با آسانی چربی قابل ملاحظه‌ای را در بدن خود جای داده‌اید.

بدنسازان آماتور مسابقه‌ای از انسولین به‌شکل تزریقی آن جهت شتاب دادن به رشد عضلات‌شان در دوران خارج از مسابقه استفاده می‌کنند. به‌طور معمول عمل تزریق بلافاصله پس از تمرین و یا قبل از خوردن وعده غذائی حجیم پس از تمرین صورت می‌گیرد.

انسولین کربوهیدرات‌ها را به‌داخل عضلات تهی شده به‌منظور جایگزین شدن و پر شدن دوباره آنها می‌فرستد و همچنین به ارسال پروتئین می‌پردازد که خیلی سریع به‌شکل عضله خالص سنتز شده به عضلات فرستاده می‌شود و بدین ترتیب در شکل دادن به یک فیزیک بدنی عضلانی و رگی بسیار نقش ایفا می‌کند.

همان‌طور که می‌دانید تزریق انسولین کار بسیار خطرناکی است بله درست است که بدین ترتیب افزایش وزن حاصل می‌شود. اما اغلب این افزایش وزن چربی است که هرگز آن را از دست نخواهید داد.

به‌علاوه اینکه اگر در همان مدت زمان کوتاه پس از تزریق انسولین به اندازه افی کربوهیدرات نخورید آن‌موقع است که دچار شوک دیابتی یا حتی کوما دیابتی خواهید شد.

به‌دلیل دارا بودن این خاصیت آنابولیکی بالقوه انسولین، بدنسازان سلامتی خودشان را برای دست‌یابی به نتایج فوق به خطر می‌اندازند. شاید عقلانی
به‌نظر نیاید اما وسوسه دستیابی به عضلات بزرگ‌تر همیشه برای یک‌سری از بدنسازان که در جستجوی میان‌بر هستند وجود داشته است.

خوشبختانه دیگر نیازی به خطر انداختن سلامتی به منظور دستیابی قدرت انسولین نیست چون تحقیقات اخیر راهی را پی روی ما گذاشته که می‌توانیم با دستکاری در میزان ترشح انسولین به‌صورت کاملاً بی‌خطر و قانونی همان نتایج را به‌دست آوریم.

مکمل تهیه شده توسط شرکت SAN یکی از محصولاتی است که دقیقاً شبیه به انسولین عمل می‌کند.

این ترکیب تشکیل شده از چهار عنصر محرک انسولین این محصول بر پایه‌ای علمی به‌گونه‌ای طراحی شده که افزایش عملکرد و خواص مثبت انسولین بدون افزایش سطح انسولین در بدن را در پی داشته باشد.

مکمل فوق کربوهیدرات‌ها را به‌داخل سلول‌های عضلانی به منظور حداکثر پمپ عضلانی انجام می‌دهد.

این ماده انتقال تمامی موادمغذی همچون آمینواسیدها از پروتئین، کراتین و سایر مکمل‌های دیگر را به‌داخل جریان خون و عضلات به منظور عملکرد آنابولیکی انجام می‌دهد و تمام این موارد را بدون افزایش سطح انسولین در بدن صورت می‌دهد.

به‌منظور ارتقاء خاصیت آنابولیک در داخل بدن می‌بایست بالانس بین گلوکز و انسولین را به شکل بسیار ظریف حفظ نمائید. همین‌طور که سطح گلوکز افزایش می‌یابد میزان انسولین نیز می‌بایست به‌شکل هماهنگ با آن افزایش یابد و همین‌طور که سطح گلوکز کاسته می‌شود از سطح انسولین نیز به‌صورت هماهنگ با آن کاسته شود.

تا وقتی‌که این بالانس حفظ شود. بر حجم عضلانی و قدرت به‌صورت روزانه افزوده می‌شود اما در صورت برهم خوردن این بالانس خیلی سریع متوجه خواهید شد که در حال افزایش بافت چربی و کاهش قدرت هستید.

وقتی‌که سطح خون افزایش می‌یابد بدن شروع به آزادسازی انسولین می‌نماید و زمانی‌که این اتفاق افتاد سطح قند خون دوباره پائین آمده و به حد نرمال خود می‌رسد.

اگر بدن در مقابل این تأثیر انسولین مقاوم شود آن‌موقع است که سطح قند خون به آسانی به میزان نرمال آن باز نخواهد گشت. مقاومت در مقابل انسولین یکی از علائم شروع دیابت (مرض قند) است و زمانی‌که به‌صورت کامل ظاهر شد بدن دیگر توانائی استفاده کامل از انسولین ترشح شده را نخواهد داشت.

به‌دلیل اینکه ترشح میزان نرمال انسولین نمی‌تواند سطح قند خون را پائین بیاورد بدن شروع به ترشح مداوم انسولین بیشتر به منظور کاهش سطح قند خون و تنظیم بالانس بین گلوکز و انسولین می‌نماید زمانی‌که بدن انسولین بیش از حد آزاد می‌نماید کربوهیدرات به نحو مؤثر متابولیزه نمی‌شود و در عوض به‌جای این‌که به‌شکل انرژی برای پر کردن عضلات به‌سویله گلیکوژن مورد استفاده قرار می‌گیرد به‌صورت چربی ذخیره می‌شود و این یعنی خطر.

زمانی‌که سطح انسولین از میزان مورد نیاز آن بالاتر که باشد بدن نخواهد توانست از کربوهیدرات‌ها به‌صورت کامل استفاده کند و آن‌موقع است که شروع به چیدن طبقاتی از بافت‌های چربی بر روی هم می‌نماید.

کلید کار در مهار قدرت آنابولیکی انسولین، افزایش حجم عضلانی و قدرت و افزایش قابل ملاحظه‌ای سنتز پروتئین و جذب موادمغذی و تواماً بی‌تأثیر ساختن خواص مضر آن می‌باشد. مکملی که پیشتر از آن نام بردیم حاوی تمامی عناصر تقلیدکننده خاصیت آنابولیک است. این عناصر عبارتند از:

وانادیل سولفات Vanadyl sulfate
گلیکومین Glycocyamine
دی پینیتول D-pinitol

ترکیبات فوق در دوز معینی عملکردی شبیه به انسولین را بدون افزایش سطح انسولین در بدن برای ما برآورده می‌کنند، هر ماده تأثیر انسولین را تقلید می‌نماید. زمانی‌که ترکیب می‌شود تشدید انفجاری عملکرد آنابولیکی را در بدن باعث می‌شوند.

در سال‌های اخیر آلفا لیپویک اسید به‌عنوان جدیدترین و مؤثرترین تقلیدکننده خاصیت انسولین اهمیت زیادی پیدا کرده است این ماده در فرمول خیلی از کراتین‌ها و مکمل‌های غذائی وجود دارد.

در این‌خصوص جای هیچ شکی نیست چون تحقیقات دانشگاهی زیادی این تأثیر را ثابت کرده است بنابراین وقتی نوبت به تحریک خاصیت انسولین می‌رسد آلفالیپویک اسیدیک ماده بسیار قوی است. آلفالیپویک اسید همچنین یک آنتی‌اکسیدان قوی بوده و در حفظ عملکرد سیستم ایمنی بدن و جلوگیری از تأثیرات ناشی از تمرین‌زدگی نیز نقش به‌سزائی دارد.

بنابراین با مصرف آلفالیوپیکا اسید کامل‌تر و سریع‌تر از اجراء یک برنامه تمرین سنگین و با شدت ریکاوری می‌شوید. تقریباً ۱۰ سال قبل بود که اولین محصول تقلیدکننده خاصیت انسولین به دنیای بدنسازی معرفی شد و آن چیزی نبود جزء وانادیل سولفات.

این ماده نوع محلول مینرال وانادیوم بوده و به‌صورت موفقیت‌آمیزی در جهت تحریک ترشح یک‌باره انسولین انتقال کربوهیدرات‌ها به‌داخل سلول‌های عضلانی به منظور پرتر و سفت به‌نظر رسیدن آنها مورد استفاده قرار گرفته است.

متأسفانه بدنسازها شروع به مصرف این ماده در دوزهای بالا کردند و با سوء استفاده از یک محصول خوب مشخص شد که مقدار زیادی وانادیل سولفات می‌تواند برای بدن سمی باشد.

راه‌حل در استفاده از ماده در مقادیر کم و دوزهای کم می‌باشد و بدین ترتیب نه تنها هرگز سطح آن در بدن به میزان سمی نخواهد رسید بلکه بدن نسبت به آن مقاوم نخواهد شد. به‌دلیل اینکه وانادیل سولفات تنها یک عنصر از چهار ترکیب فوق می‌باشد، مقدار محدود آن بسیار مؤثر است. در این مکمل میزان وانادیل حدود ۱۰ میلی‌گرم است.

ترکیب سوم گلیکوسامین نام دارد که یک عنصر پیش‌درآمد نزدیک کراتین می‌باشد. گلیکوسامین یک ماده بسیار قابل توجه است به‌دلیل اینکه تأثیرات سودمند ترشح انسولین را بدون نیاز به کربوهیدرات تقلید می‌کند.

از خواص مثبت گلایسمیک کربوهیدرات‌ها به انتقال موادمغذی و پرکردن عضلات با گلیکوژن برای پرتر و عضلانی‌تر به‌نظر رسیدن و مهیا کردن منابع انرژی در دسترس برای تمرین سنگین نام برد.

گلیکوسامین تأثیرات منفی کربوهیدرات‌ها را مجزا می‌نماید که در این‌خصوص می‌توان به ذخیره کالری بیشتر به‌شکل چربی و تأثیرگذاری منفی بر روی انرژی به‌وسیله افزایش و کاهش سریع و یکباره قند خون نام برد.

اما شاهکار این مکمل در بودن ۲۵۰ میلی‌گرم گلیکوسامین موجود در آن می‌باشد. این ماده همچنین قدرت اداره‌کردن کربوهیدرات بالای موجود در برخی از فرمول‌های کراتین و مکمل‌های افزایش وزن مثل گینرز را دارد.

گلیکوسامین انتقال این مواد به‌داخل سلول‌های عضلانی را بدون اینکه بدن را موظف به ترشح انسولین نماید انجام می‌دهد.

دی‌پینیتول چهارمین و آخرین ماده تقلیدکننده خاصیت انسولین است که در این مکمل قرار دارد. این ماده استفاده گلوکز در سطح بالای آن را به‌وسیله فرستاده موادمغذی به‌داخل سلول‌های عضلانی این ماده استفاده گلوکز در سطح بالای آن به‌وسیله فرستادن موادمغذی به‌داخل سلول‌های عضلانی و جریان خون برای جذب سریع‌تر بهینه می‌سازد.

از همه مهم‌تر اینکه این مکمل انتقال تمامی موادمغذی را به‌داخل سلول‌های عضلانی و جریان خون شتاب می‌دهد که کربوهیدرات نیز در این گروه قرار دارد.
مکمل فوق به‌دلیل اینکه باعث می‌شود آمینواسید موجود در پروتئین خیلی آسان برای جذب سریع در دسترس قرار بگیرد به‌نحو قابل ملاحظه‌ای سنتز پروتئین را افزایش می‌دهد.

مکمل فوق به‌شکل کپسول می‌باشد که به‌صورت دو بار در روز و هر بار دو عدد کپسول مصرف می‌شود. از همان بدو شروع استفاده از این مکمل تغییر را در خود احساس خواهید کرد.

یعنی در باشگاه قوی‌تر شده و پمپ خون عضلانی‌تان بسیار محسوس‌تر خواهد بود و هیچ لزومی به استفاده از داروی خطرناک انسولین نیست.
یک مثل قدیمی هست که می‌گوید بازی بازی آن هم با دم شیر. یادتان باشد که بعضی اوقات بازی کردن با هورمون‌های بدن به شکل تزریق آمپول‌هائی مثل انسولین و.. تبعات ناگواری را برایتان به ارمغان می‌آورد که هیچ دکتر و پزشکی قادر به مداوای آن نخواهد بود. پس عقل سلیم را سرلوحه خود قرار دهید و از وسوسه و راهنمائی‌های غلط در این ورزش به‌هیچ عنوان استقبال نکنید.

در ضمن اگر به مکمل فوق به‌صورت یکجا دسترسی ندارید می‌توانید با استفاده از ۲ یا هر چهار مکمل دیگر به‌صورت جداگانه خودتان تا حدودی عملکرد مکمل ذکر شده در این مقاله را شبیه‌سازی کنید.

برای مثال مکمل وانادیل سولفات به‌صورت قرص و یا کپسول در فروشگاه‌ها و داروخانه‌های معتبر موجود می‌باشد و آلفالیپویک اسید ینز به همین منوال و دو ماه دیگر نیز شاید به‌صورت مجزا وجود داشته باشد و یا نه در مکمل‌های دیگر مورد استفاده قرار گرفته باشد.

در اخر اینکه از این قبیل مکمل‌ها نیز به‌صورت دوره‌ای استفاده کنید و از مصرف مداوم آنها پرهیز کنید.