ناپروکسن در تسکین دردهایی نظیر آرتریت التهاب مفاصل , رگ به رگ شدن عضلات یا ضرب دیدگی استخوان, کمردرد, نقرس و دردهای قاعدگی کابرد دارد این گروه دارویی را به اصلاح NSAIDs می نامند.
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: ضدالتهاب غیر استروئیدی.
طبقه‌بندی درمانی: مسکن غیراپیوئیدی، ضدتب، ضدالتهاب.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C (در سه ماهه سوم، رده D)
اشکال دارویی ناپروکسن
قرص ۲۵۰ میلی‌گرمی
قرص انتریک کوتد Enteric coated 500 میلی‌گرمی
شیاف ناپروکسن ۵۰۰ میلی‌گرمی
ناپروکسن خوراکی معمولاً بصورت ۵۰۰ -۲۵۰ میلی گرم دو بار در روز مصرف می‌شود. پزشک معمولاً کمترین مقداری از دارو را تجویز می‌کند که درد و تورم بیمار را کاهش دهد. با این حال ممکن است مصرف دارو را به حداکثر روزی ۱۵۰۰ میلی‌گرم هم برساند.
نوع خوراکی را معمولاً هر ۸-۶ ساعت یک بار مصرف می‌کنند.
شیاف این دارو را می‌تواند در صورت لزوم در موقع درد و یا یک عدد قبل از خوابیدن استفاده کرد.
وضعیت بیمار
قبل از مصرف ناپروکسن اگر وضعیت های ذکر شده در زیر را دارید حتماً آنرا به پزشک خود اطلاع دهید
بارداری یا شیردهی
سن بالای ۶۵ سال
بیماری کبدی یا کلیوی
آسم یا دیگر بیماری‌های آلرژیک
زخم معده یا دوازدهه
بیماری قلبی
وجود خون در مدفوع
بیماری لوپوس
مصرف داروهای دیگر
حساسیت به دیگر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
پولیپ بینی
بیماری انعقادی
مصرف الکل و سیگار
ناپروکسن چگونه موجب کاهش التهاب و درد می‌شود
جلوی فعالیت آنزیم مهمی در بدن به نام سیکلواکسیژناز cyclo-oxygenase را می‌گیرد. این آنزیم مواد خاصی به نام پروستاگلاندین می‌سازد که موجب بروز التهاب و درد می‌شوند. پس ناپروکسن با مهار تولید کننده این مواد موجب می‌شود تا سطح این مواد در بافت‌های بدن کاهش یافته و در نتیجه التهاب و درد کم شود.
ناپروکسن را چگونه مصرف کنیم
قبل از مصرف کاغذ اطلاعات مربوط به دارو را که در جعبه آن قرار دارد به دقت مطالعه کنید.
این دارو را دقیقا همان‌طور که پزشک معالج شما تجویز کرده است مصرف کنید.
این دارو فقط برای شما تجویز شده است. آنرا به دیگران توصیه نکنید چون ممکن است برای آنها اثرات جانبی مضری داشته باشد.
برای رسیدن به حداکثر تأثیر بخشی دارو در درمان آرتریت ها دارو باید حداقل به مدت دو هفته مصرف شود.
اگر تاریخ مصرف قرص ناپروکسن به پایان رسیده است آنرا مصرف نکنید.
بهتر است این دارو را بعد از غذا و یا با یک لیوان شیر میل کنید تا عوارض گوارشی آن به حداقل برسد.
اگر از انواعی از ناپروکسن استفاده می‌کنید که روکش انتریک دارید (روکشی که روی قرص کشیده می‌شود تا عوارض گوارشی دارو را به حداقل برساند) دارو را نجوید بلکه آنرا با یک لیوان آب ببلعید. در این موارد همراه با ناپروکسن از داروهای ضد اسید معده استفاده نکنید. این نوع از دارو را نیم ساعت قبل از غذا مصرف کنید.
اگر فراموش کردید یک دوز از دارو را مصرف کنید به محض به یاد آوردن، دوز فراموش شده را بخورید ولی اگر زمانی فراموشی خود را به یاد آورده‌اید که نوبت مصرف دوز بعدی از دو قرص با هم نخورید. فقط یک قرص مصرف کنید.
اگر داروهای دیگری مصرف می‌کنید با پشک خود یا پزشک داروساز در داروخانه مشورت کنید تا مطمئن شود ناپروکسن با آن داروها تداخل اثر ندارد
ناپروکسن را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
ناپروکس را در محل خنک، خشک و دور از نور مستقیم آفتاب نگه دارید.
موارد منع مصرف و احتیاط ناپروکسن
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط شناخته شده، بروز آسم، کهیر، برونکواسپاسم یا رینیت در بیمارانی که آسپ یرین و سایر داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی مصرف می کنند.
موارد احتیاط ناپروکسن
الف ) سابقه کهیر غول آسا یا بیماری گوارشی، زخم گوارشی، در افراد مسن، بیماری قلبی – عروقی یا کلیوی (ممکن است این موارد را بدتر کند).
ب) از مصرف این دارو در دوران بارداری (بخصوص در سه ماهه سوم ) خودداری شود ، زیرا ممکن است زایمان را طولانی کند.
پ) بیماران دچار نشانه‌های شناخته شده «سه گانه» (حساسیت مفرط به آسپیرین، رینیت، پولیپ‌های بینی، و آسم) در معرض خطر زیاد حساسیت متقاطع با آسپیرین و بروز ناگهانی اسپاسم نایژه هستند.
ت) علائم و نشانه‌های عفونت حاد (تب، درد عضلانی، اریتم) ممکن است با مصرف ناپروکسن پنهان بماند. بیماران در معرض خطر زیاد عفونت (مانند بیماران دیابتی) باید به دقت ارزیابی گردند.
ث) ممکن است خطر مننژیت آسپتیک را به ویژه در بیماران مبتلا به لوپوس و بیماری‌های بافت همبند افزایش دهد.
ج) NSAIDها می‌توانند منجر به افزایش خطر حوادث قلبی – عروقی ترومبوتیک شامل انفارکتوس حاد، و شروع یا تشدید هایپرتانسیون گردند.
چ) مصرف همزمان ایبوپروفن و احتمالاً سایر NSAIDها با آسپیرین می تواند با اثرات محافظتی آسپیرین بر قلب تداخل کند.
عوارض مصرف ناپروکسن چیست
هر دارویی که توسط پزشک برای شما تجویز شده است همان‌طور که برای شما فوایدی دارد ممکن است مصرف آن همراه با عوارض ناخواسته ای هم باشد.
ناپروکسن می‌تواند احتمال سکته قلبی یا سکته مغزی را بالا ببرد. هر چه طول مدت مصرف دارو بیشتر می‌شود احتمال بروز این عارضه هم بیشتر می‌شود.
این دارو را قبل و بعد از عمل جراحی بای پس کرونری مصرف نکنید. اگر بعد از مصرف این دارو علائم قلبی مانند درد قفسه سینه، ضعف، تنگی نفس، اختلال دید یا تعادل و یا اختلال در صحبت کردن را پیدا کدید سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
از دیگر عوارض احتمالی مصرف ناپروکسن عوارض گوارشی مثل زخم شدن معده است که موجب خونریزی از آن می‌شود. این عارضه ممکن است ناگهانی و بدون هیچ علامت قبلی ایجاد شود. هر چه سن بیمار بالاتر باشد احتمال بروز این عارضه بیشتر است. اگر علائمی مانند مدفوع قرمز یا سیاه یا استفراغ خونی دارید سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
هیچ‌وقت به طور سر خود داروهای دیگر را همزمان با ناپروکسن مصرف نکنید. بسیاری از داروهای ضد سرماخوردگی یا ضد درد حاوی موادی با اثر مشابه ناپروکسن هستند و مصرف همزمان آنها می‌تواند احتمال عوارض ناپروکسن را بیشتر کند.
همزمان با مصرف ناپروکسن از الکل استفاده نکنید چون احتمال خونریزی معده را بیشتر می‌کند.
درباره دلیل درد زیر سینه سمت راست بخوانید
دیگر عوارض جانبی این دارو
ناپروکسن پوست را به نور خورشید حساس می‌کند. پس وقتی از ناپروکسن استفاده می‌کنید پوست بدن خود را بپوشانید، کلاه بر سر بگذارید و از کرم‌های ضد آفتاب استفاده کنید.
مصرف ناپروکسن در دوران بارداری به خصوص سه ماهه آخر بارداری مضر است. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید. ناپروکسن در شیر مادر شیرده ترشح می‌شود پس زنان در دوران شیردهی نباید از این دارو استفاده کنند.
ناپروکسن ممکن است عوارض کلیوی داشته باشد پس اگر بعد از مصرف آن کمتر از حد معمول ادرار می‌کنید و یا وزنتان به سرعت بالا رفت ممکن است دچار اختلال کارکرد کلیه شده باشد. در این حال سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.
مصرف این دارو ممکن است موجب بروز علائمی مانند سوء هاضمه، سوزش سر دل، اسهال، یبوست و نفخ شکم شود.
دیگر عوارض احتمالی مصرف ناپروکسن سرگیجه، سردرد، اضطراب، خارش یا قرمزی پوست، تاری دید و سوت زدن گوش است.
تداخل دارویی ناپروکسن
مصرف همزمان با داروهای ضدانعقاد و ترومبولیتیک (مشتقات کومارین، هپارین، استرپتوکیناز، یا اوروکیناز) ممکن است اثرات ضدانعقاد را تشدید کند.
در صورت مصرف این دارو با سایر داروهای مهارکننده تجمع پلاکتی، مانند کاربنی سیلین تزریقی، دکستران، دی پیریدامول، پیپراسیلین، سولفین پیرازون، تیکارسیلین، اسید والپروییک، آسپیرین، سالیسیلات‌ها، یا سایر داروهای ضدالتهاب ، ممکن است مشکلات خونریزی دهنده بروز کند.
مصرف همزمان با سالیسیلات‌ها، داروهای ضدالتهاب ، الکل، کورتیکوتروپین، یا استروئیدها ممکن است سبب افزایش عوارض گوارشی، از جمله زخم و خونریزی شود . آسپیرین ممکن است فراهمی ز یستی ناپروکسن را کاهش دهد.
به دلیل اثر پروستاگلاندین‌ها بر روی متابولیسم گلوکز، مصرف همزمان ناپروکسن با انسولین یا داروهای خوراکی کاهنده قند خون ممکن است اثرات کاهنده قند خون تشدید شود.
این دارو می تواند داروهایی را که به میزان زیادی به پروتئین پیوند می یابند از محل‌های پیوند جا به جا کند. در صورت مصرف همزمان با مشتقات کومارین، فنی توئین، وراپامیل یا نیفدیپین ممکن است مسمومیت بروز کند.
در صورت مصرف همزمان با ترکیبات طلا، سایر داروهای ضدالتهاب ، یا استامینوفن ممکن است مسمومیت کلیوی افزایش یابد.
ناپروکسن ممکن است کلیرانس کلیوی متوترکسات و لیتیم را کاهش دهد.
این دارو ممکن است اثربخشی بالینی داروهای کاهنده فشار خون و مدرها را کاهش دهد. مصرف همزمان آنها ممکن است خطر مسمومیت کلیوی را افزایش دهد.