فنی توئین (روش مصرف،خطرات و عوارض،دوز دارویی)

اشکال دارویی فنی توئین,شربت فنی توئین,آمپول فنی توئین,فنی توئین کامپاند,موارد مصرف کرم موضعی فنی توئین,خواص کرم موضعی فنی توئین,پماد فنی توئین مدیفارم,عوارض پماد فنی توئین,کرم فنی توئین سدیم,اثرات پماد فنی توئین,فنی توئین فنوباربیتال,کرم موضعی فنی توئین مدیفارم,موارد مصرف کرم موضعی فنی توئین,پماد فنی توئین در زخم بستر,خواص کرم موضعی فنی توئین,مقدار مصرف پماد فنی توئین
فنی‌توئین در کنترل تمام انواع صرع به غیر از حملات صرع کوچک، درد عصب سه قلو، حمله مداوم صرعی، آریتمی قلبی و نیز برای تسریع در التیام زخمها(بصورت موضعی) به‌کار می‌رود.

 مقدار مصرف فنی توئین

خوراکی
بزرگسالان : به عنوان ضد تشنج ابتدا ۱۲۵ میلی‌گرم سه بار در روز از سوسپانسیون خوراکی و ۱۰۰میلی ‌گرم از کپسول مصرف می‌شود و سپس مقدار مصرف بر حسب نیاز و تحمل بیمار ۱۰-۷ روز تنظیم می‌گردد.
کودکان: به عنوان ضد تشنج، ابتدا mg/kg/day5 در دو یا سه مقدر منقسم مصرف می‌شود و سپس مقدار مصرف بر حسب تحمل و نیاز بیمار تنظیم می‌گردد. به عنوان نگهدارنده، mg/kg/day8-4 در دو یا سه مقدار منقسم بر حسب تحمل بیمار مصرف می‌شود.
تزریقی:
بزرگسالان: انفوزیون یا تزریق آهسته داخل وریدی برای کنترل صرع مداوم ، به میزام mg/kg15 (سرعت تزریق بیش از mg/min50 نباشد) توصیه می‌شود، مقدار مصرف نگهدارنده ۱۰۰ میلی‌گرم می‌باشد که هر ۸-۶ ساعت تجویز می‌گردد.
کودکان: میزان تجویز اولیه mg/kg20-15 می‌باشد که با سرعت mg/kg/min1 تجویز می‌شود.

فنی توئین Phenytoin Systemic
طبقه بندی فارماکولوژیک: مشتق هیدانتوئین
طبقه بندی درمانی: ضدصرع
طبقه بندی مصرف در حاملگی: D
اَشکال دارویی:
Cap: 100 mg
Inj: 50 mg/mL (5ml)
Susp: 30 mg/5mL

فارماکوکینتیک، دینامیک و مکانیسم اثر:
این دارو غشاء نورون‌ها را تثبیت می‌کند و باعث محدود کردن فعالیت کانون تشنج از راه افزایش خروج و کاهش ورود سدیم از غشاء سلول نورون‌ها می‌شود. این دارو به آهستگی از روده کوچک جذب می‌شود.
فنی توئین، به طور گسترده‌ای در بدن توزیع می‌شود. این دارو در کبد متابولیزه می‌گردد.
نیمه عمر ۲۲ ساعت است و دفع آزاد از راه ادرار است.

راه مصرف و دوزاژ
استاتوس اپی‌لپتیکوس/ تشنج تونیک- کلونیک ژنرالیزه/ تشنج نورولپتیک
حداکثر سرعت انفوزیون mg/min50 است.
درد نوروتیک
بالغین: mg600-200 خوراکی، در دوزهای منقسم.
مصارف جانبی: دیس ریتمی ناشی از گلیکوزیدهای قلبی/ سکسکه مقاوم/ وز وز گوش
کنترااندیکاسیون‌ها و موارد احتیاط:
حساسیت مفرط/ بلوک سینوسی- دهلیزی یا دهلیزی بطنی/ سندرم آدامز/ استوکس
احتیاط: اختلال عملکرد کبدی/ DM/ هیپوتانسیون/ نارسایی میوکارد/ سکته قلبی/ پورفیری حاد/ افراد مسن

تداخلات
داروهای رقیب برای اتصال به مکان‌های اتصال پروتئینی می‌توانند مقدار فنی توئین آزاد را در پلاسما افزایش دهند.
آنتی اسیدها جذب فنی توئین خوراکی را کم می‌کنند.
این دارو اثر داروهای ضد انعقاد خوراکی را تغییر می‌دهد.
وارفارین و باربیتورات‌ها سطح خونی فنیتوئین را کم می‌کنند.
مصرف هم زمان داروهای مضعف CNS، این اثر دارو را تشدید می‌کند.
این دارو اثر داروهای ضد حاملگی را کم می‌کند.
فنی توئین می‌تواند متابولیسم داکسی سیکلین را افزایش بدهد.
فنی توئین موجب تحریک متابولیسم دیگوکسین می‌شود و اثر آن را کاهش می‌دهد.
نکته: فنی توئین جذب اسید فولیک را کم کی‌کند.
عوارض جانبی و ناخواسته:
CNS: آتاکسی/ سردرد/ سرگیجه/ عصبانیت/ گیجی/ بی‌خوابی
Derm: استیون- جانسون/ نکروزتوکسیک اپی‌درمال/ حساسیت به نور/ هیرسوتیسم/ لوپوس اریتاموس
GI: استفراغ/ تهوع/ هبپریلازی لثه
Hema: لکوپنی/ ترومبوسیتوپنی پان سیتوپنی/ آگرانولوسیتوز/ آنمی مگالوپلاستیک
Other: فیبریلاسیون بطنی/ دوبینی/ هپاتیت/ لنفادونوپاتی/ استئومالاسی/ هیپرگلیسمی
مصرف در شیردهی:
در طی درمان با این دارو باید شیردهی قطع شود.

اقدامات پرستاری
سندرم حساسیت بیش از حد نسبت به فنی توئین ۱۲-۳ هفته بعد از شروع درمان به وجود می‌آید. به راش، درجه حرارت و لنفادنوپاتی توجه کنید، می‌توانید بر مسمومیت کبدی، نارسایی کلیوی و ایدومیولیز دلالت داشته باشد.
شروع راش به سندرم استیون جانسون و یا نکرولیزتوکسیک اپیدرم مرتبط می‌شود. در صورت بروز این موارد نباید دوباره دارو شروع شود.
سطوح دارو را چک کنید، سطح مسومیت دارویی mcg/ml50-30 بوده و سطح درمانی دارو mcg/ml20-5/7 می‌باشد. یک هفته و یا بیشتر از آن صبر کنید تا دارو اثر کند و سپس نمونه‌گیری نمایید.
بیمار را از نظر حملات تشنجی، طول مدت، نوع، شدت و عوامل مستعد کننده بررسی کنید.
تست‌های خونی نظیر Ph, CBC را هر دو هفته انجام دهید تا وضعیت بیمار تثبیت گردد. سپس تا یک سال هر ماه چک کنید. بعد از آن سالانه هر ۳ ماه باید چک گردد. در صورتی که نوتروفیل‌ها کمتر از mm3/1600 شود دارو را قطع کند. عملکرد ریوی و میزان غلظت آلبومین را کنترل کنید.
وضعیت ذهنی را از نظر خلق و خو، عاطفه و حافظه کوتاه مدت و طولانی مدت بررسی کنید.
بیمار را از نظر تضعیف تنفسی، تعداد،‌ مشخصه و عمق تنفس مورد بررسی قرار دهید.
وجود دیس کرازی خونی را مدنظر قرار دهید: تب، گلو درد، کبودی، راش و یرقان از تظاهرات این عارضه هستند.

راه داخل وریدی
Mg100 از دارو را با ۲/۲ میلی لیتر، mg250 را با Ml5/2 و mg 50 را با Ml1 رقیق نموده و آن را تکان دهید و از طریق سه راهی تزریق نمایید. با سرعت کمتر از mg50 در دقیقه (آهسته) تزریق نمایید. ابتدا خط وریدی را با N/S شستشو دهید. از فیلتر استفاده کرده و ۴ ساعت بعد از آماده کردن محلول را دور بریزید. به منظور پیشگیری از بروز سندرم دستکش ارغوانی (Purple glove) تزریق را درون ورید بزرگ انجام دهید.

آموزش به بیمار و خانواده:
به منظور کاهش میزان عوارض جانبی، دارو را در دوزهای منقسم همراه با بدون غذا مصرف کنید.
در صورتی که دیابتی هستید لازم است گلوکز ادرار کنترل گردد.
رنگ ادرار ممکن است به صورتی تغییر کند.
دارو را به صورت ناگهانی قطع نکنید ممکن است حملات تشنجی رخ دهد.
به طور دقیق دندان‌ها را با استفاده از یک مسواک نرم شستشو دهید و از نخ دندان به منظور پیشگیری از هیپرپلازی لثه استفاده نمایید. لازم است به طور مداوم زیر نظر یک دندان پزشک باشید.
تا زمانی که با دارو تطابق حاصل ننموده‌اید از انجام فعالیت‌های خطرناک بپرهیزید.
کارت شناسایی همراه داشته باشید که نشان دهد تحت درمان با این دارو هستید.
استفاده از الکل به میزان زیاد می‌تواند اثرات جانبی را کاهش بخشد. از مصرف داروهای OTC اجتناب ورزید. با فاصله ۲ ساعت از مصرف داروهای آنتی اسید و ضد اسهال اجتناب ورزید.
ژنریک این دارو نباید با اشکال تجاری تعویض گردد. زیرا اشکال تجاری می‌توانند متفاوت از شکل ژنریک دارو باشند.