نشانه اصلی بیماری روزاسه قرمزی مقاوم در گونه‌ها و بینی است ولی به‌تدریج بیماری به ابروها و پلک‌ها پیشروی و در موارد پیشرفته داخل چشم را هم درگیر می‌کند. علت بیماری ناشناخته است و وراثت در آن نقشی ندارد، یعنی تاکنون ژنی که مسوول بروز بیماری روزاسه باشد را پیدا نکرده‌اند ولی استعداد خانوادگی نقش مهمی در بروز بیماری دارد.
اغلب بیماران اختلال وازوموتور در عروق را دارند یعنی اعصاب تنظیم‌کننده عروق درست عمل نمی‌کنند و عروق بعد از گشاد شدن به مقدار کافی جمع نمی‌شوند و خون بیشتری داخل آن می‌ماند و باعث قرمزی پوست می‌شود.
استرس یکی از عوامل مهمی است که روی سیستم وازوموتور تاثیر می‌گذارد. بیماری روزاسه مزمن و عودکننده است. همین ویژگی می‌تواند از نظر روانی بیمار را آزار دهد.
بیماران از ظاهر برجسته مویرگ‌ها روی صورت شکایت دارند و معمولا سعی می‌کنند با مواد آرایشی روی برجستگی‌ها را بپوشانند و همین دغدغه فکری آزارشان می‌دهد.
ما معمولا روی این نکته تاکید داریم که بیماران آرامش خود را حفظ کنند زیرا بیماری روزاسه قابل‌کنترل است. روزاسه به درجه‌های مختلف، بسیار خفیف، متوسط تا بسیار شدید تقسیم می‌شود. به همین دلیل درمان آن متفاوت است.
پزشک براساس شدت بیماری، تصمیم می‌گیرد چه نوع دارویی برای بیمار تجویز کند. مصرف داروها باید تا وقتی ۹۰ درصد از ضایعات فروکش کنند، ادامه یابد.
درمان پوستی به درمان چشم هم کمک می‌کند. بیماران نباید از درمان و مراجعات مکرر خسته شوند. حتما باید پزشک مورد اعتماد پیدا کنند و مراجعه مکرر داشته باشند. بعد از فروکش کردن علایم روزاسه، بیماران باید از عوامل تحریک‌کننده‌ای مانند نور آفتاب دور بمانند، کلاه لبه‌دار تهیه کنند و از کرم‌های ضدآفتابی که پزشک تجویز می‌کند، استفاده کنند.
ضمنا لیزر برای بیمارانی که روزاسه همراه با اتساع عروق دارند، موثر است. مویرگ‌های متورم سطحی هستند و در تغذیه پوست دخالتی ندارند. به همین دلیل به راحتی می‌توان با لیزر مویرگ‌ها را به‌طور کامل از بین برد.
علائم روزاسه
روزاسه بیماری پوستی‌ای است که بیشتر در خانم‌ها و در افرادی که پوست روشنی دارند دیده می‌شود. سن بروز بیماری ۳۰ تا ۶۰ سالگی است. ضایعات پوستی در این افراد به صورت اتساع عروق زیر پوستی نمایان می‌شوند و پوسته‌ریزی هم روی آنها وجود دارد.
ضایعات عمدتا روی پیشانی، گونه‌ها و بینی تشکیل می‌شوند ولی در بعضی از بیماران درگیری نقاط دیگری از بدن مثل چشم‌ها هم وجود دارد. علت بیماری روزاسه نامشخص است. درگیری چشمی ممکن است مشکلات زیادی برای بیمار ایجاد کند. ضایعات روی پلک چشم، مشابه ضایعات نقاط دیگر پوست صورت است.
وقتی روزاسه روی پلک نمایان می‌شود نوعی بلفاریت ایجاد می‌کند. بلفاریت (التهاب پلک‌ها به‌ویژه در لبه آن، که ممکن است بر اثر یک عفونت خفیف میکروبی یا بیماری پوستی ایجاد شود) ناشی از روزاسه مزمن و نسبت به درمان مقاوم‌تر است.
در این بیماری کاهش ترشح چربی به‌وسیله غدد چربی موجود در پلک، باعث تبخیر بیشتر اشک و خشکی چشم می‌شود. خشکی‌های شدید چشم موجب زخم‌های غیرعفونی قرنیه و حتی در صورت رسیدگی نکردن، نابینایی بیمار می‌شود.
درمان بیماری، استفاده از آنتی‌بیوتیک است که متخصصان پوست تجویز می‌کنند. خوشبختانه تجویز آنتی‌بیوتیک باعث بهبود در پوست صورت و پلک چشم می‌شود. برای مرطوب نگه داشتن و جلوگیری از خشکی چشم هم قطره‌های اشک مصنوعی برای بیمار تجویز می‌شود.
بیماری روزاسه دوران عود و بهبود دارد. بیماران باید از قرار گرفتن در معرض سرما و گرمای شدید، نور مستقیم خورشید و استفاده بعضی از داروها، خوراکی‌های محرک و… خودداری کنند تا جلوی عودهای مکرر گرفته شود.
نکاتی درباره روزاسه
اگر روزاسه فقط از نوع مویرگی باشد، ۹۰-۸۰ درصد از ضایعات از بین می‌روند ولی بیماران معمولا مجموعه‌ای از علائم یعنی قرمزی، دانه‌های برجسته و سرچرکی و مویرگ‌های برجسته دارند و با لیزر فقط می‌توان عروق را از بین برد و بقیه علایم باقی می‌مانند.
درمان لیزر باید ۳-۲ بار و با فاصله هر یک ماه تکرار شود تا نتیجه دهد.
مویرگ‌های روی پلک چشم را هم می‌توان با لیزر از بین برد.
روزاسه در شکل شدید درمان نمی‌شود، فقط کنترل می‌شود ولی روزاسه خفیف تقریبا قابل‌درمان است.
بیماری روزاسه سلامت را به خطر نمی‌اندازد و مشکل فقط ظاهری و زیبایی است.
روی پوست بیشتر انسان‌ها انگلی وجود دارد که در حالت عادی مشکلی ایجاد نمی‌کند ولی همین انگل در بعضی از بیماران مبتلا به روزاسه گاهی باعث تشدید بیماری می‌شود بنابراین باید از وجود این باکتری روی پوست نیز مطمئن شد. بخشی از پوست بیمارانی که عود مکرر دارند، ممکن است در هر بار عود فعال شود
گاهی پلک‌ها و حتی داخل چشم هم درگیر می‌شود.۴۰ درصد بیماران مبتلا به روزاسه درگیری چشمی دارند.