درمان گیاهی اسپرماتوسل,عمل اسپرماتوسل,اسپرماتوسل معافیت,درد اسپرماتوسل,کیست اپیدیدیم یا اسپرماتوسل,کیست بیضه چپ,درمان اسپرماتوسل در طب سنتی,درمان کیست اپیدیدیم
اسپرماتوسل کیسه‌ای غیرطبیعی (کیست) است که در اپیدیدیم (لوله‌ی‌کوچک پیچ‌در‌پیچ واقع در قسمت بالای بیضه‌ها که مسئول جمع‌آوری و حمل و نقل اسپرم‌ها می‌باشد) ایجاد‌می‌شود. اسپرماتوسل غیر‌سرطانی بوده و عموماً بدون درد است و معمولاً با مایعی شیر مانند و یا صاف پر‌شده که ممکن‌است حاوی اسپرم باشد.
علت دقیق اسپرماتوسل‌ها ناشناخته است اما ممکن‌است به‌دلیل انسداد یکی‌از لوله‌های تخلیه‌ی اسپرم باشد.اسپرماتوسل‌ها که گاهی اوقات کیست اسپرماتیک نیز نامیده می‌شوند، شایع بوده و معمولاً موجب کاهش باروری نمی‌شوند و نیاز به درمان ندارند. اگر اسپرماتوسل به اندازه‌ای رشد‌کند که موجب درد گردد، منجر به عمل‌جراحی می‌شود.
شناسه‌ها (Symptoms):
اسپرماتوسل معمولاً هیچ شناسه یا نشانه‌ای ندارد و ممکن‌است از لحاظ اندازه نیز ثابت باقی‌بماند. با‌این‌حال اگر به‌اندازه‌ی کافی بزرگ شود، ممکن‌است باعث احساس:
• درد یا ناراحتی در بیضه‌ی آسیب‌دیده
• احساس سنگینی در بیضه‌ی دچار اسپرماتوسل
• توده یا بادکردگی در پشت و بالای بیضه گردد.
علل:
علت ایجاد اسپرماتوسل ناشناخته است. ممکن‌است اسپرماتوسل‌ها از انسداد یکی‌از لوله‌های متعدد که مسئول انتقال اسپرم از بیضه‌ها به اپیدیدیم هستند، ایجاد شوند. همچنین ممکن‌است تروما و التهاب نیز در ایجاد اسپرماتوسل نقش داشته باشند.
عوامل‌خطرساز:
برای ایجاد اسپرماتوسل عامل خطر شناخته‌شده‌ای به‌جز افزایش سن وجود ندارد. اسپرماتوسل اغلب در مردان بین سنین۴۰تا۶۰سال دیده می‌شود.
احتمال بروز عوارض ناشی‌از اسپرماتوسل ناچیز است. با‌این‌حال اگر اسپرماتوسل دردناک و یا آنقدر بزرگ‌شده است که باعث ایجاد سنگینی و ناراحتی(Discamfort) می‌شود، ممکن‌است نیاز به عمل‌جراحی برای حذف اسپرماتوسل باشد. عمل جراحی برای برداشتن اسپرماتوسل ممکن‌است موجب آسیب به اپیدیدیــم یا مجـــرای دِفِران
(Vas deferens) که لوله‌ی انتقال اسپرم از اپیدیدیم به آلت است، گردد. آسیب به این دو عضو ممکن‌است موجب کاهش باروری شود. عارضه‌ی احتمالی دیگر بعد‌از عمل‌جراحی، عود مجدد اسپرماتوسل است؛ هرچند که عود دوباره غیرمعمول است.
آزمون‌ها و تشخیص:
تشخیص اسپرماتوسل توسط معاینه‌ی فیزیکی صورت‌می‌پذیرد. اگر‌چه به‌طور‌کلی اسپرماتوسل دردناک نیست اما ممکن‌است هنگام معاینه‌ی توده و لمس آن درد احساس گردد.
• تاباندن نور به بدن یا ترانس ایلومیناسیون (Transillumination): با عبور‌دادن نور از میان کیسهیبیضه در‌صورت وجود اسپرماتوسل، نور عبور‌کرده توده‌ی پُر‌از مایع را به‌جای جامد نشان خواهد‌داد.
• سونوگرافی: اگر ترانس لومیناسیون به‌وضوح کیست را نشان‌ندهد، سونوگرافی می‌تواند در تعیین ماهیت احتمالی توده کمک‌کننده باشد. از سونوگرافی ممکن‌است برای رد‌کردن تومور بیضه و یا علل دیگر تورم اسکروتوم استفاده شود.
روش‌های درمان و داروها:
اگر‌چه احتمالاً بیماری اسپرماتوسل خود‌به‌خود بهبود نمی‌یابد، بیشتر اسپرماتوسل‌ها نیازی به درمان ندارند. اسپرماتوسل‌ها به‌طور‌کلی درد و یا عارضه‌ای ایجاد‌نمی‌کنند. اگر اسپرماتوسل دردناک است، داروهـای ضــد‌درد بدون‌نسخه مانند استامینوفن (Tylenol) یا ایبوپروفن (motrin, Advil، موترینIB،…) توصیه‌می‌گردد.
درمان به‌وسیله جراحی
روشی به‌نام اسپرماتوسلکتومی (Spermatocelectomy) که عموماً به‌صورت سرپایی انجام می‌شود، با استفاده از بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام می‌شود. جراح با یک برش در کیسهی بیضه (اسکروتوم) اسپرماتوسل را از اپیدیدیم جدا می‌کند.
بعد‌از عمل‌جراحی، به‌منظور اعمال فشار و حفاظت از محل‌برش، نیاز به پوشیدن لباس مخصوص ورزشی حاوی گاز پانسمان می‌باشد. توصیه‌هایی که عموماً پس‌از جراحی تأکید می‌گردد موارد زیر است:
• برای کم‌کردن تورم، از کیسه‌های یخ برای دو‌یا سه‌روز استفاده‌گردد.
• برای یک یا دو روز داروهای ضد‌درد خوراکی مصرف شود.
• حدود دو‌هفته پس‌از جراحی، معاینه صورت می‌گیرد.
عوارض احتمالی عمل‌جراحی برای برداشتن اسپرماتوسل که ممکن‌است روی باروری اثر بگذارند، شامل آسیب به اپیدیدیم یا آسیب به لوله‌ی انتقال اسپرم (مجرای‌دِفِران) می‌باشند. همچنین ممکن‌است اسپرماتوسل حتی بعد‌از جراحی دوباره عود کند.
اسکلروتراپی
اسکلروتراپی، از دیگر درمان‌های موجود است که البته اغلب استفاده نمی‌شود. در‌طی آسپیراسیون، سوزن مخصوص به اسپرماتوسل وارد شده و مایع درون آن کشیده می‌شود و پس‌از آن تزریق یک ماده‌ی‌شیمیایی تحریک‌کننده (Irritating chemical agent) به درون کیسه تزریق می‌شود. عامل(ماده) تحریک‌کننده باعث تبدیل کیسهی اسپرماتوسل به بافت اسکار(جوشگاه) می‌شود که این امر موجب اشغال فضای پر‌شده از مایع، توسط بافت اسکار‌شده و خطر عود اسپرماتوسل را کاهش‌می‌دهد.
آسیب به اپیدیدیم، عارضه‌ی احتمالی اسکلروتراپی است. همچنین ممکن‌است موجب عود اسپرماتوسل شود. اسکلروتراپی معمولاً برای مردانی‌که مسن‌تر از سال‌های باروری خود هستند استفاده می‌شود.
پیشگیری
اگر‌چه هیچ راهی برای جلوگیری از اسپرماتوسل وجود ندارد، معاینه‌ی اسکروتوم (کیسهی بیضه) توسط خود بیمار حداقل به‌صورت ماهانه برای تشخیص تغییراتی مانند بروز توده بسیار مهم است. هر‌توده‌ی جدیدی در کیسهیبیضه، باید بی‌درنگ مورد بررسی قرارگیرد.
با آموزش نحوه‌ی معاینه به‌خود بیمار می‌توان در تسریع درمان و حتی پیشگیری‌از آن کمک‌کرد.
زمان مناسب برای معاینه‌ی بیضه در حین حمام‌کردن یا پس‌از حمام آب‌گرم یا دوش گرم است. حرارت آب موجب شل‌شدن کیسهی بیضه شده و تشخیص هر‌چیز غیرمعمول را آسان‌تر می‌سازد و باید قدم‌به‌قدم انجام شود:
• جلوی آئینه ایستاده و بادقت به‌دنبال هر‌نوع تورم روی پوست کیسهیبیضه بود.
• معاینه‌ی هرکدام از بیضه‌ها با دو‌دست؛ به‌این‌صورت که انگشت اشاره و انگشت وسط را در زیر بیضه و انگشتان‌شست خود را در بالای بیضه قرار‌داد.
• به آرامی بیضه را بین انگشت شست و انگشتان خود چرخاند. باید توجه‌کرد که بیضه‌ها معمولاً صاف، بیضی شکل و تا حدودی سفت هستند. بزرگ‌تر‌بودن یکی‌از بیضه‌ها طبیعی است. همچنین وجود یک طناب یا لوله به سمت بالا از بخش بالای بیضه (اپیدیدیم) بخش طبیعی از کیسهیبیضه است.
با انجام منظم این معاینه، بیمار از هر‌گونه تغییری که ممکن‌است موجب نگرانی شود، آگاه می‌گردد.(مانند یافتن برآمدگی یا توده…)
معاینه‌ی منظم توسط خود بیمار از عادات بهداشتی مهم است، ولی نمی‌تواند جانشینی برای معاینه‌ی پزشک محسوب شود و به‌طور‌معمول پزشک باید به‌هنگام معاینه‌ی فیزیکی کامل، بیضه‌ها را نیز معاینه نماید.